Πολλά μπορείς να πεις για αυτούς εδώ τους ανθρώπους ,πολλά μπορείς ακόμη να τους προσάψεις …Μα σαν βρεθείς δίπλα τους και νιώσεις την Ορμή των παιδιών της Ελλάδας ,τότε θα καταλάβεις γιατί το Top Gun δεν είναι στο σινεμά αλλά παίζεται καθημερινά πάνω από τα άσπρα αλόγατα του Αιγαίου!
Ίσως σαν σηκώσεις το βλέμμα να τους δεις να τρέχουν σαν τους δροσουλίτες αξημέρωτα στο Φράγκικο των Χανίων ,ίσως ακόμη και να προλάβεις να τους αντικρίσεις μόλις πάρεις την καμπύλη της θάλασσας ,να βγαίνουν σαν μέσα από το τρίσβαθο του Αιγαίου, σταλμένοι σαν από ένα άγνωστο Θεό …Το Θεό της Ελλάδας !
Είναι αυτοί που σαν τους δεις στο πέσιμο της μέρας , να κατεβαίνουν αργά ,αργά πίσω από το λόφο έχοντας πάντα πίσω τους το τελευταίο άγγισμα του Φως του Ήλιου ,τότε θα καταλάβεις και θα πεις :
Εκεί που Ισιώνουν οι Αετοί …οι Γλάροι δεν πετάνε !!
Βετεράνος