Εξεδόθη προσφάτως η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας κατόπιν προσφυγής ορισμένων ιεραρχών εναντίον των αλλαγών που είχε σχεδιάσει ο πρώην υπουργός Παιδείας Νικ. Φίλης (και διατήρησε και ο νυν υπουργός Κ. Γαβρόγλου) σχετικά με τον τρόπο διδασκαλίας των Θρησκευτικών στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο.
Συγκεκριμένα οι δύο αυτοί θέλησαν να επιβάλουν την κατάργηση του μαθήματος όπως επί γενεές το διδάσκονται οι ελληνόπαιδες και να το αντικαταστήσουν με κάτι ομιχλώδες και άγνωστο γνωστικό αντικείμενο που οι ίδιοι ονομάζουν θρησκειολογία.
Το ΣτΕ ακύρωσε τις αλλαγές, οι οποίες είχαν ως στόχο την αποκοπή των νεοτέρων γενεών Ελλήνων από την θρησκεία τους και την θρησκευτική τους παράδοση και την δημιουργία ενός λαού αθέων κατά τα πρότυπα της ελλαδικής Αριστεράς, η οποία θεωρεί την έννοια του έθνους ως ανύπαρκτη ή κατ’ άλλους και εχθρική για τα συμφέροντα και τους σχεδιασμούς της. Υπενθυμίζω οτι το τελικό σχέδιο της ελλαδικής Αριστεράς αποκαλύφθηκε έστω και ακροθιγώς από ορισμένα στελέχη της, όπως οι δηλώσεις του υπουργού Ν. Πολάκη και της πρωθυπουργικής συζύγου (συγγνώμη, συντρόφου ήθελα να πω) οτι η Αριστερά μπορεί να έχει την κυβέρνηση, αλλά όχι την εξουσία. Τι εννοούν με αυτό; Εννοούν οτι η Ελλάς δεν έγινε ακόμη ερντογανική Τουρκία ή Βόρειος Κορέα υπό την απόλυτη εξουσία τους, όπως είναι η πραγματική αντίληψη περί εξουσίας κάθε κλασικής Αριστεράς.
Επειδή όμως με το αίμα της που χύθηκε από το 1943 έως το 1949 η Ελλάς δεν έγινε ούτε ερντογανική Τουρκία, ούτε Β. Κορέα της δυναστείας των Κιμ, ευτυχώς υπάρχουν θεσμικά αντίβαρα, τα οποία αντιστέκονται σε κάθε προσπάθεια απολυταρχισμού.
Σε δύο απλά σκεπτικά στηρίχθηκε η απόφαση του ανωτάτου δικαστηρίου. Το πρώτο είναι οτι το κράτος οφείλει να παρέχει μια παιδεία, η οποία προάγει την εθνική και θρησκευτική συνείδηση και το δεύτερο είναι οτι οι αλλαγές των δύο υπουργών στερούν την δυνατότητα εκμάθησης της θρησκείας τους από μαθητές που ανήκουν στο ορθόδοξο χριστιανικό δόγμα, πράγμα που αντίκειται στην Ευρωπα’ι’κή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Και αυτή την απόφαση οι υπουργοί δήθεν Παιδείας την κατακεραύνωσαν ως…σκοταδιστική, η οποία γυρίζει, λένε, την κοινωνία χρόνια πίσω. Και βρήκαν αυτοί οι…φωταδιστές σύμμαχο τον κλασικό εκπρόσωπο του πεπλανημένου φιλελευθερισμού στην Ελλάδα και στην πραγματικότητα διαστρεβλωτή και δυσφημιστή του αληθινού φιλελευθερισμού, τον Σταύρο Θεοδωράκη, ο οποίος όχι μόνον συμφώνησε, αλλά και υπερθεμάτισε.
Αποκαλούνται σκοταδιστές δικαστές και πολίτες οι οποίοι το μόνο που θέλουν είναι ένα χριστιανικό σχολείο για τα παιδιά τους και αυτοαποκαλούνται φωταδιστές αυτοί που θέλουν την Ελλάδα έναν άθρησκο πολυεθνικό χυλό γι’αυτό και δεν κάνουν τίποτε για να σταματήσει η μουσουλμανική πλημμυρίδα. Ευτυχώς όμως ο λαός δεν έπεσε στην παγίδα. Οι Ελληνες αυτήν την φορά δεν χωρίστηκαν σε θρησκειομάχους και θρησκευόμενους, πράγμα που σημαίνει οτι αυτός ο τόπος διαθέτει ακόμη αντισώματα στην παρακμή που η Αριστερά τόσα χρόνια τώρα επέβαλε.
Και κάτι τελευταίο. Γι’αυτούς που θέλγονται ή δεν καταλαβαίνουν την έννοια της θρησκειολογίας αναφέρω οτι η τελευταία είναι ένα άκρως δυσεπίλυτο και δυσκολώτατο τμήμα της όλης Θεολογίας, αντικείμενο μελετητών, οι οποίοι οι ίδιοι δυσκολεύονται να εννοήσουν και να συγκρίνουν τις πτυχές των θρησκειών των λαών του πλανήτη, αρχαίων και νεοτέρων, πράγμα που καθιστά την θρησκειολογία απολύτως ακατάλληλη προς διδαχή σε σχολαριόπαιδες. Τα ανέκδοτα περί …δημοκρατικής θρησκειολογίας των κκ. Φίλη και Γαβρόγλου και όλων των ψευδοδιανοουμένων τύπου Θεοδωράκη είναι προπέτασμα για την καταστροφή του χαρακτήρα και του πνεύματος του ελληνικού έθνους, πράγμα που αποτελεί μοναδική τους επιδίωξη. Δεν θα πετύχουν.