Θεωρήθηκε ιδιαίτερα πρωτοποριακό για την εποχή του αεροσκάφος με προηγμένα συστήματα ναυσιπλοϊας και μάχης.
Η πτώση του Corsair στην Κομοτηνή αναζωπύρωσε τις συζητήσεις για το αν ο συγκεκριμένος τύπος αεροσκάφους θα έπρεπε να έχει ήδη αποσυρθεί.
Ευκαιρία όμως να γνωρίσουμε την ιστορία του διάσημου «κουρσάρου» που υπηρέτησε στην Πολεμική Αεροπορία σχεδόν 40 χρόνια και τα έβαλε κυριολεκτικά με όλους! Το A-7 Corsair II είναι αμερικανικής κατασκευής, μονοθέσιο, μονοκινητήριο, μαχητικό αεροσκάφος Α-7Η Corsair με τα χρώματα της Πολεμικής Αεροπορίας. Α-7Η Corsair με τα χρώματα της Πολεμικής Αεροπορίας. κρούσης μεγάλης εμβέλειας.
Χρησιμοποιήθηκε ευρέως από την Αμερικανική Πολεμική Αεροπορία στον πόλεμο του Βιετνάμ αναλαμβάνοντας την πρώτη του αποστολή στις 4 Δεκεμβρίου του 1967. Από τότε και σχεδόν για ένα τέταρτο του αιώνα διέπρεψε στα πεδία των μαχών: στη Λιβύη, τη Γρανάδα, τον Παναμά και κυρίως στην επιχείρηση «Καταιγίδα της Ερήμου» το 1991. 
Δείτεκαι αυτά
Θεωρήθηκε ιδιαίτερα πρωτοποριακό για την εποχή του αεροσκάφος με προηγμένα συστήματα ναυσιπλοϊας και μάχης.
Λογικό ήταν πως ένα τέτοιο αεροσκάφος προκάλεσε το ενδιαφέρον των συμμάχων των ΗΠΑ. Η δικτατορική κυβέρνηση της Ελλάδας, στο πλαίσιο του προγράμματος αναβάθμισης της Πολεμικής Αεροπορίας υπέγραψε σύμβαση (Ιούνιος 1974) για 60 τέτοιου τύπου αεροσκάφη, τα οποία ωστόσο υπολείπονταν των αμερικανικών, καθώς δεν διέθεταν σύστημα εναερίου εφοδιασμού.
Τα υπομοντέλα αυτά ονομάστηκαν Α-7Η.
Οι τρεις πρώτοι «κουρσάροι» προσγειώθηκαν στη χώρα μας (στον Άραξο) στις 15 Αυγούστου 1975. Τα ελληνικά Corsair χρησιμοποιήθηκαν αμιγώς σε ρόλο βομβαρδιστικού και μέχρι τουλάχιστον τη δεκαετία του ΄80, διατήρησαν τους συσχετισμούς δυνάμεων στο Αιγαίο υπέρ της χώρας μας, καθώς ήταν το πιο αποτελεσματικό μέσο για την προσβολή επίγειων και θαλάσσιων στόχων.
Πέρα από τις συνήθεις εμπλοκές με τουρκικά αεροσκάφη, οι Έλληνες «κουρσάροι» αντιμετώπισαν και άλλα περιστατικά. Στις 11 Φεβρουαρίου 1981, δύο Α-7Η κλήθηκαν να αναγνωρίσουν και να συνοδεύσουν στο αεροδρόμιο του Μάλεμε ένα λιβυκό MiG.
Ο πιλότος του τελευταίου, ο οποίος είχε εκπαιδευτεί στη Σχολή Ικάρων, αιτήθηκε και έλαβε πολιτικό άσυλο. Την περίοδο 1985-86 τα ελληνικά Corsair ήλθαν πολλές φορές «αντιμέτωπα» με αμερικανικά αεροσκάφη τα οποία προσέγγιζαν ή και παραβίαζαν ενίοτε τον ελληνικό εναέριο χώρο, επιχειρώντας από αεροπλανοφόρα που έπλεαν στο Λιβυκό Πέλαγος.
