Γράφει ο Ιωάννης Ξηρός*
Την 29 Μα’ί’ου τρέχοντος η Τουρκία οργάνωσε μια μεγάλη εορτή στην Κωνσταντινούπολη με μπόλικο σκηνικό θεατρικού τύπου για να εορτάσει την 567η επέτειο της Αλωσης της Πόλης από τους Οθωμανούς προγόνους της.
Θυμίζω στον αναγνώστη οτι η Συνθήκη της Λωζάνης του 1923, η οποία καθόρισε τα σύνορα και τις σχέσεις των δυο χωρών με βάση την Ελληνο-τουρκική Φιλία, έμπνευση και έργο των μεγάλων Ελευθερίου Βενιζέλου και Κεμάλ Ατατούρκ, απαγορεύει την εκδήλωση μνήμης και θλίψης εκ μέρους της Ελλάδος στην επέτειο της Αλωσης, πλην δεν επιβάλλει ανάλογη απαγόρευση μνήμης και εορτής στην άλλη πλευρά.
Εντάξει, όλοι οι λαοί έχουν το δικαίωμα να εορτάζουν τις νίκες τους, αλλά το να παρουσιάζει κανείς τον βυζαντινό Δικέφαλο Αετό βυθιζόμενο και να ψάλλει ισλαμικούς ύμνους εντός του μνημείου της Αγίας Σοφίας αυτό υπερβαίνει τα όρια, θίγει το ελληνικό εθνικό φιλότιμο, προσβάλλει όλον τον χριστιανικό κόσμο και εγείρει μέγα θέμα όσον αφορά στην σημερινή ταυτότητα και προσανατολισμό της Τουρκίας.
Δείτεκαι αυτά
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Πράγματι, η κατάληψη της Κων|λης υπήρξε καθοριστικό και κομβικό σημείο για την Ιστορία των Τούρκων. Μέχρι το 1453 οι Τούρκοι εκινούντο ως μια ασιατική νομαδική ορδή της στέπας μέσα σε μια ρευστή ζώνη λεηλασίας και κατακτήσεως και ακαθόριστα σύνορα.
Πήγαιναν σε ένα μέρος, έφευγαν, επέστρεφαν σέρνοντας μαζί τους έναν κουρελίδικο πληθυσμό που έπρεπε κάπου να εγκατασταθεί, είχαν προσωρινές ”πρωτεύουσες” και έδειχναν οτι δεν είχαν σαφές σχέδιο. Μόνον η κατάκτηση της Κωνσταντινουπόλεως τους έδωσε άγκυρα, τους έδωσε προοπτική και σεβασμό, τους έπεισε οτι έχουν αυτοκρατορικά πεπρωμένα, πράγμα μέχρι τότε αδιανόητο για πολεμιστές της στέπας.
Αποτέλεσμα ήταν να δημιουργήσουν μια ισχυρή και μακραίωνη Αυτοκρατορία. Η Κωνσταντινούπολη τους έκανε κράτος.
Αιώνες μετά ο Κεμάλ Ατατούρκ τους έκανε έθνος με σαφή εθνική συνείδηση. Ο Κεμάλ όμως τους τόνισε και κάτι άλλο. Οτι αυτό που απέμεινε στους Τούρκους το 1923 δεν είναι η συνέχεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αλλά η γέννηση ενός νέου κράτους και έθνους και η Συνθήκη του 1923 το πιστοποιητικό γεννήσεως.
Αυτό πρέπει να είναι πάντα μέσα στα κεφάλια των Τούρκων, χωρίς ίχνος αμφισβητήσεως. Και κάτι άλλο οφείλουν να έχουν κατά νουν. Οτι η Οθωμανική Αυτοκρατορία ακολούθησε τον δρόμο που βάδισαν όλες οι Αυτοκρατορίες πριν και μετά από αυτήν με την μόνη κοινή τους μοίρα.
Οταν μια Αυτοκρατορία φεύγει από ένα μέρος που κατείχε ΔΕΝ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΠΟΤΕ σ΄αυτό. Οι περιπέτειες του Ερντογάν σε Συρία και Λιβύη θα γίνουν μπούμεραγκ και θα χτυπήσουν βαριά την κεφαλή της Τουρκίας, αλλά δεν είναι το θέμα μας αυτό.
Το θέμα στο παρόν σημείωμα είναι η πρέπουσα απάντηση και αντίδραση του Ελληνισμού στην ωμή πρόκληση που όλοι είδαμε στην φιέστα που ο Ερντογάν οργάνωσε στην Πόλη.
Ο γράφων το είδε ως μια προσπάθεια αναβίωσης στο φαντασιακό των Τούρκων του οθωμανικού παρελθόντος τους και ως μια προσπάθεια της σημερινής κυβερνώσης τάξεως της Τουρκίας να πείσει εαυτούς και αλλήλους οτι μια μορφή αναβίωσης της παλαιάς οθωμανικής δόξας είναι δυνατή.
Οι ψευδαισθήσεις κάποιων στην Τουρκία για αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης και για τουρκική επέκταση δεν κρύβονται.
Μέχρι όμως να διαπιστώσουν για μια ακόμη φορά με πικρό τρόπο την κοινή μοίρα των αυτοκρατοριών που προανέφερα και να αισθανθούν το μπούμεραγκ επί των κεφαλών των, η απάντηση του Ελληνισμού στην προκλητική φιέστα είναι ενέργεια οφειλόμενη και -κατά την γνώμη μου- πρέπει να είναι η εξής. 
Πρώτον, ζητώ την άμεση αγιοποίηση του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, ενός ήρωα που για την ελληνική και γενικά χριστιανική Ιστορία έχει την θέση ενός Λεωνίδα της Σπάρτης και αν αυτό δεν είναι δυνατό να γίνει από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, τότε ας τον αγιοκατατάξει η Εκκλησία της Ελλάδος με την μνήμη του να τιμάται από την Εκκλησία και την Εκπαίδευση την 29|5 κάθε έτους.
Στις ομιλίες που θα γίνονται σε σχολεία και αλλού εκείνη την ημέρα θα ανακεφαλαιώνεται εν ολίγοις η Ιστορία του Βυζαντίου, θα εξηγείται γιατί το Βυζάντιο είναι τμήμα της δικής μας Ιστορίας και κληρονομιά μας και κυρίως θα εξηγείται η πραγματική αιτία της πτώσης του, η κατάργηση του εθνικού στρατού από μια ηλίθια και ανιστόρητη πολιτική ελίτ της Κων|λης τον 11ο αιώνα και η αντικατάστασή του από ξένους μισθοφόρους, μια ακόμη απόδειξη της σημασίας της καθολικής στρατολογίας.
Γνωστοποιώ σε όσους δεν το γνωρίζουν οτι η Τουρκική Ιστορία τιμά ιδιαιτέρως τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο ως γενναίο και έντιμο αντίπαλο και τα τουρκόπουλα μαθαίνουν από τα σχολικά βιβλία τους από μικρά να σέβονται αυτόν τον άνθρωπο.
Τα ελληνόπουλα γνωρίζουν όλα τον Παλαιολόγο και αν ναι, ποια θέση έχει στο φαντασιακό τους; Κατόπιν αυτών, όπως η Ρωσική Εκκλησία αγιοποίησε τον Νικόλαο Ρωμανώφ, τον τελευταίο Τσάρο, ο οποίος πολύ υπολείπεται ενός Παλαιολόγου σε γενναιότητα, εμείς οφείλουμε και δικαιούμεθα να αγιοποιήσουμε τον εθνικό μας ήρωα και να καλέσουμε όλα τα Πατριαρχεία και την Καθολική Εκκλησία να κάνουν το ίδιο.
Το γεγονός οτι κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται στην Συνθήκη της Λωζάνης δεν έχει καμία σημασία απέναντι σε ένα καθεστώς που ανοιχτά την αμφισβητεί. Εάν ο κ. Ερντογάν θέλει μάθει για τα καλά τι σημαίνει αναθεώρηση της Συνθήκης, τότε η αγιοποίηση του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, η οποία πρέπει να γίνει ούτως ή άλλως, θα του δώσει μια πρόγευση τι σημαίνει αυτό.
Δεύτερον, ζητώ διεθνή σε όλον τον χριστιανικό κόσμο κινητοποίηση, η οποία θα αρχίσει βεβαίως από την Ελλάδα για την αποσόβηση του κινδύνου να μετατραπεί η Αγία Σοφία σε τζαμί.
Η Αγία Σοφία δεν είναι ένα τυχαίο κτίριο. Από εκεί άρχισε ο χριστιανικός πολιτισμός, επομένως η τύχη της αφορά όλον τον χριστιανικό κόσμο.
Η Ρωσική Εκκλησία, οι Καθολικοί, ακόμα και οι Προτεστάντες, οι οποίοι δεν αποδίδουν ιδιαίτερη σημασία σε σύμβολα και μνημεία, συμφωνούν οτι ο μετά την Αρχαιότητα πολιτισμός της Δύσης άρχισε με την Αγία Σοφία και η μετατροπή του σε τζαμί θα σημάνει ήττα του χριστιανικού κόσμου, ευθεία προσβολή και αμφισβήτησή του.
Η Ελλάς έχει ισχυρές συμμαχίες στο θέμα αυτό και οι σύγχρονοι Τούρκοι οφείλουν να μην παρασύρονται από επιχειρήματα του τύπου ”η Αγιασοφιά είναι προ’ι’όν κατάκτησης και τουρκική ιδιοκτησία,( Μ. Τσαβούσογλου’)”. Θυμίζω οτι ο Μωάμεθ Πορθητής όταν μπήκε στον ναό την 31 Μα’ί’ου 1453 κατάλαβε αμέσως οτι αυτό το πράμα ανήκει στον Θεό και όχι σ’αυτόν.
Η Αγία Σοφία δεν είναι ιδιοκτησία της Τουρκικής Δημοκρατίας, απλή διαχείριση ασκεί και αυτό η Δύση με πρωτοβουλία της Ελλάδος πρέπει να τους δώσει να το καταλάβουν.
Ο Πάπας της Ρώμης και ο Πατριάρχης των Ρώσων πρέπει να ξυπνήσουν. Η Ευρώπη όλη, συμπεριλαμβανομένης της κοσμικής Τουρκίας πρέπει επιτέλους να ξυπνήσουν.
* O Ιωάννης Ξηρός είναι
Ταξ|χος ε.α.
