Ο Τούρκος πρόεδρος επιμένει στην αδιάλλακτη γραμμή της Άγκυρας, με αφορμή την 42η επέτειο της παράνομης ανακήρυξης του ψευδοκράτους στα κατεχόμενα.
Η Άγκυρα επανέρχεται σε υψηλούς τόνους για το Κυπριακό, με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να στέλνει νέο ψευδοκρατικό μήνυμα, δηλώνοντας ότι η Τουρκία «δεν θα εγκαταλείψει ποτέ την εθνική υπόθεση της Κύπρου». Η ανάρτηση του Τούρκου προέδρου στο Χ, με αφορμή την 42η επέτειο της παράνομης ανακήρυξης του αποσχιστικού μορφώματος, επιβεβαιώνει την πάγια τουρκική στρατηγική για αναβάθμιση του κατοχικού καθεστώτος και ενίσχυση των δεσμών της Άγκυρας με το ψευδοκράτος.
Στο μήνυμά του, ο Ερντογάν «συγχαίρει» τους Τουρκοκύπριους για την επέτειο, χρησιμοποιώντας τη γνωστή τουρκική ρητορική περί «αδελφών» και «ήρωων μαρτύρων», ενώ επαναλαμβάνει ότι η Τουρκία θα συνεχίσει να παρέχει «αλληλεγγύη σε κάθε τομέα». Τονίζει επίσης ότι τιμά τους «βετεράνους», επιχειρώντας να προσδώσει ιστορικό και πατριωτικό βάθος στην κατοχική παρουσία της Τουρκίας στην Κύπρο.
Το μήνυμα αυτό, το οποίο δημοσιεύθηκε όπως αναφέρει ο «Φιλελεύθερος», έρχεται σε μια περίοδο που η τουρκική διπλωματία επαναφέρει στο προσκήνιο το αφήγημα των «δύο κρατών», αμφισβητώντας τις διεθνείς αποφάσεις και το πλαίσιο λύσης που στηρίζεται σε δικοινοτική, διζωνική ομοσπονδία. Η Άγκυρα επιχειρεί σταθερά να επιβάλει νέο τετελεσμένο στο νησί και να ενισχύσει την πολιτική και οικονομική εξάρτηση των κατεχομένων.
Την ίδια στιγμή, η Κυπριακή Δημοκρατία και η Ελλάδα υπενθυμίζουν διαρκώς ότι η μόνη αποδεκτή βάση λύσης είναι αυτή που προβλέπουν τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, τα οποία χαρακτηρίζουν την ανακήρυξη του ψευδοκράτους ως παράνομη και άκυρη. Σε αυτό το περιβάλλον, η νέα δήλωση Ερντογάν λειτουργεί ως υπενθύμιση της αμετάβλητης τουρκικής στάσης, τη στιγμή που διεθνώς η Άγκυρα επιχειρεί να εμφανιστεί ως δύναμη «σταθερότητας» στην περιοχή.
Παράλληλα, η τουρκική ηγεσία συνεχίζει να επενδύει πολιτικά στην παρουσία της στην Κύπρο, παρουσιάζοντας την κατοχή ως «ιστορική ευθύνη», ενώ η πρακτική διάσταση είναι η διεύρυνση του ελέγχου στον παράνομο αερολιμένα της Τύμπου, οι συνεχείς προκλήσεις στην Αμμόχωστο και η ενίσχυση της στρατιωτικής παρουσίας στα κατεχόμενα.














