Ο πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Λιβύης, Ακίλα Σαλέχ, χαρακτηρίζει άκυρο και νομικά ανυπόστατο το τουρκολιβυκό μνημόνιο για την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών, τονίζοντας ότι υπογράφηκε από κυβέρνηση χωρίς κοινοβουλευτική νομιμοποίηση.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η τότε Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας υπό τον Φαγέζ αλ-Σάρατζ δεν είχε λάβει ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή των Αντιπροσώπων, γεγονός που, όπως υπογράμμισε, της αφαιρούσε κάθε δικαίωμα σύναψης διεθνών συμφωνιών τέτοιας βαρύτητας. Το μνημόνιο ουδέποτε κατατέθηκε προς κύρωση στο λιβυκό Κοινοβούλιο, στοιχείο που –όπως σημείωσε– ακυρώνει αυτομάτως οποιαδήποτε νομική του ισχύ.
Σε συνέντευξή του στο Λιβυκό Πρακτορείο Ειδήσεων (LANA), ο Ακίλα Σαλέχ επεσήμανε ότι οι διεθνείς συνθήκες μπορούν να υπογράφονται αποκλειστικά από νόμιμη και κοινοβουλευτικά εγκεκριμένη κυβέρνηση, κάτι που αποτελεί συνταγματική αρχή της Λιβύης και δεν επιδέχεται παρερμηνειών. Όπως δήλωσε, η συμφωνία με την Τουρκία δεν πληρούσε καμία από αυτές τις προϋποθέσεις.
Ο πρόεδρος της λιβυκής Βουλής ανέφερε ακόμη ότι η χώρα του βρίσκεται πλέον μπροστά σε μια νέα διπλωματική ευκαιρία, προκειμένου να επαναπροσδιορίσει τη θαλάσσια στρατηγική της στο πλαίσιο ευρύτερων διαβουλεύσεων με χώρες της Ανατολικής Μεσογείου, όπως η Ελλάδα, η Αίγυπτος και η Τουρκία. Τόνισε ωστόσο ότι οποιαδήποτε μελλοντική διαπραγμάτευση θα πρέπει να βασίζεται στη συναίνεση, τον διάλογο και την προστασία της λιβυκής κυριαρχίας, την οποία χαρακτήρισε «κόκκινη γραμμή».
Αναφερόμενος στις διεθνείς αντιδράσεις, ο Ακίλα Σαλέχ σημείωσε ότι ορισμένα κράτη θεωρούν τη συμφωνία παράνομη, ενώ άλλα την αντιμετώπισαν ως τετελεσμένο γεγονός για πολιτικούς λόγους. Για την Ελλάδα, ανέφερε ότι από την αρχική έντονη αντίδραση έχει πλέον στραφεί σε διάθεση διαλόγου, ενώ η Αίγυπτος από την πρώτη στιγμή διατύπωσε ξεκάθαρη αντίθεση, θεωρώντας ότι το μνημόνιο υπονομεύει τη σταθερότητα στην περιοχή.
Σε ό,τι αφορά την Τουρκία, ο πρόεδρος της Βουλής της Λιβύης δήλωσε ότι δεν απορρίπτει εκ των προτέρων μια μελλοντική συμφωνία, ωστόσο υπογράμμισε ότι αυτή θα πρέπει να εξεταστεί από ειδικούς, να παρουσιαστεί σε νόμιμη κυβέρνηση και μόνο τότε να τεθεί προς έγκριση στο Κοινοβούλιο. Όπως επισήμανε, η συμφωνία του 2019 προκάλεσε εσωτερική πολιτική σύγχυση και περιφερειακή ένταση, εμπλέκοντας τη Λιβύη σε γεωπολιτικές αντιπαραθέσεις χωρίς εθνική στρατηγική και θεσμική κάλυψη.
Κλείνοντας, ο Ακίλα Σαλέχ τόνισε ότι η Λιβύη, λόγω της γεωστρατηγικής της θέσης, μπορεί να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στις μελλοντικές θαλάσσιες ρυθμίσεις της Ανατολικής Μεσογείου, υπό την προϋπόθεση ότι θα διαθέτει ενιαία πολιτική φωνή και θα διαπραγματεύεται αποκλειστικά με γνώμονα το εθνικό συμφέρον.












