Εορτάστηκε σήμερα η 70η επέτειος από την λήξη του Β Παγκοσμίου Πολέμου στην Καρδίτσα. Το πρωί τελέσθηκε επιμνημόσυνη δέηση για τα θύματα του παγκοσμίου πολέμου στον Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης και ακολούθησε κατάθεση στεφάνων στα πλαίσια της τελετής μνήμης.
Παρέστησαν εκπρόσωποι των Ενόπλων Δυνάμεων και Σ ωμάτων ασφαλείας και η Ένωση Απόστρατων Αξιωματικών Στρατού Ν.Καρδίτσας
Μετά την επιμνημόσυνη δέηση ακολούθησε ομιλία από τον Σχη ε.α. κ . Καραΐσκο Παναγιώτη, Π ρόεδρο Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού Παραρτήματος Ν. Καρδίτσας.
Η Ομιλία του Προέδρου του Τοπικού Παραρτήματος της ΕΑΑΣ !
Συμπληρώθηκαν 70 χρόνια από τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, ενός από τους μεγαλύτερους πολέμους της ανθρωπότητας που έληξε έχοντας νικητές αλλά όχι κερδισμένους.
Η 8η Μαΐου του ΄45 είναι ίσως η σημαντικότερη ημερομηνία στην ιστορία της ανθρωπότητας, η οποία γνώρισε και άλλες φορές τον πόλεμο αλλά ποτέ πριν δεν γνώρισε τόση παράλογη βία, βία χωρίς όρια και σύνορα, με τίμημα τη ζωή δεκάδων εκατομμυρίων συνανθρώπων μας. Είναι ο πρώτος πόλεμος που οι υπεύθυνοι καταδικάστηκαν ως εγκληματίες πολέμου.
Η πιο άγρια πλευρά της ανθρώπινης φύσης που καλλιεργήθηκε συστηματικά και αδίστακτα από ολοκληρωτικές ιδεολογίες και άνομα συμφέροντα, βγήκε στο προσκήνιο της Ιστορίας σπέρνοντας οδύνη και συμφορά.
Τιμούμε σήμερα εδώ, τη γενιά του αλβανικού έπους, τους ήρωες των οχυρών του Ρούπελ, της μάχης της Κρήτης , τους αγωνιστές σε όλη την Ελλάδα και τη Μέση Ανατολή, όλους εκείνους που πολέμησαν και αντιστάθηκαν, που μαρτύρησαν στα βασανιστήρια των δυνάμεων κατοχής. Αυτούς που πέρασαν από την κόλαση των στρατοπέδων συγκέντρωσης, όλους τους μαχητές που κράτησαν ψηλά τη σημαία της Ελευθερίας και της Πατρίδας μας.
Ο πατριωτισμός και η ακλόνητη πίστη του Ελληνικού λαού στο ιδανικό της ελευθερίας, και της δημοκρατίας, η έμφυτη απόρριψη από αυτόν κάθε μορφής ολοκληρωτισμού οδήγησαν στην αυθόρμητη και απαράμιλλη Εθνική Αντίσταση, υποδεικνύοντας σε όλο τον κόσμο ότι υπάρχει ένα χρέος απέναντι στον
άνθρωπο. Και αυτό αποτελεί το ισχυρό δίδαγμα σ’ εμάς τους μεταγενέστερους.
Το τέλος του πολέμου βρήκε την ανθρωπότητα βαθιά τραυματισμένη, με εκατομμύρια νεκρούς, αμέτρητους αναπήρους και ανυπολόγιστες υλικές καταστροφές. Όμως, η τελική νίκη των δυνάμεων που έδωσαν τον τιτάνιο αγώνα για να επικρατήσουν οι δημοκρατικές αξίες και το διεθνές δίκαιο, γέννησε ξανά την ελπίδα για έναν κόσμο ειρήνης, συνεργασίας και προόδου.
Οι λαοί που έδωσαν τη νίκη στο αντιφασιστικό μέτωπο, δεν είδαν, βεβαίως, όλα τους τα όνειρα και τις ελπίδες να επιβεβαιώνονται με το τέλος του πολέμου.
Οι κρίσεις διαδέχονταν η μία την άλλη. Ελληνικός εμφύλιος πόλεμος, πόλεμος της Κορέας, εκστρατεία του Σουέζ, κρίση των πυραύλων στην Κούβα, Βιετνάμ, πόλεμος των 6 ημερών, κατάρρευση της Γιουγκοσλαβίας, Αφγανιστάν, Ιράκ. Είναι μερικές μόνο από τις εστίες των συρράξεων με παγκόσμια εμβέλεια. Με το θανάσιμο ανταγωνισμό Ανατολής-Δύσης εγκαινιάστηκε ο δρόμος της ταχύτητας των εξοπλισμών και προέβαλε ολοένα και πιο εφιαλτική η απειλή των πυρηνικών όπλων.
Οι εξελίξεις σήμερα είναι πιο ομαλές. Το τέλος του Ψυχρού Πολέμου απομάκρυνε την πιθανότητα μιας πυρηνικής σύγκρουσης που θα έγραφε τη λέξη «τέλος» στην ανθρώπινη ιστορία. Οι ολοκληρωτικές ιδεολογίες κατέρρευσαν και οι αρχές των ατομικών και πολιτικών δικαιωμάτων και της ειρηνικής συνύπαρξης, φάνηκε να επικρατούν. Οι παγκόσμιες ισορροπίες που διαμορφώθηκαν αμέσως μετά το τέλος του πολέμου άλλαξαν ριζικά ενώ η ανθρωπότητα προχώρησε με θεαματικά βήματα σε ορισμένους τομείς, όπως ο επιστημονικός και τεχνολογικός.
Ωστόσο, εβδομήντα χρόνια μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου πολέμου δεν μπορούμε να αγνοήσουμε την κατάσταση που διαμορφώνεται εκεί όπου η πληθυσμιακή έκρηξη συνυπάρχει με την ανείπωτη φτώχεια, την αλόγιστη χρήση της πυρηνικής ενέργειας, το κύμα των οικονομικών προσφύγων το οποίο δεν μπορεί να μας αφήνει αδιάφορους. Οι εθνικιστικές εκρήξεις που συνδέονται με τα φαινόμενα αυτά, περιέχουν πάντοτε κίνδυνο ευρύτερης ανάφλεξης. Οι τοπικές πολεμικές συγκρούσεις καθώς και η επιβολή του δικαίου του ισχυρότερου έναντι του διεθνούς δικαίου, αποτελούν πηγή μόνιμης ανησυχίας και αλυσιδωτών προβλημάτων. Υπαρκτός είναι και ο κίνδυνος της τρομοκρατίας που υποδαυλίζεται από το θρησκευτικό φονταμενταλισμό αλλά τρέφεται από την εξαθλίωση και την απελπισία.
Οι καιροί είναι δύσκολοι, οι κίνδυνοι υπαρκτοί, αλλά και η ελπίδα, θέλουμε να πιστεύουμε, ζωντανή. Το ενδιαφέρον της χώρας μας εστιάζεται στην εγκαθίδρυση ειρήνης και σταθερότητας στην πάντα επιρρεπή σε σύγκρουση Βαλκανική, μέσω της θεμελίωσης κράτους δικαίου, σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της αρχής του απαραβίαστου των συνόρων και τη γενικότερη ενδυνάμωση και προστασία του κοινοβουλευτικού συστήματος.
Η χώρα μας, εφαρμόζει τις αρχές αυτές με την πραγματοποίηση της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας.
Συνοψίζοντας θα αναφέρω ότι ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν η πιο εκτεταμένη γεωγραφικά και δαπανηρή σε πλουτοπαραγωγικούς πόρους ένοπλη σύγκρουση στην Ιστορία της Ανθρωπότητας στην οποία ενεπλάκη η πλειονότητα των εθνών .με κόστος 55,5 εκατομμυρίων νεκρών. Άρχισε στις 7 Ιουλίου 1937στην Ασία και την 1η Σεπ.1939 στην Ευρώπη και τελείωσε στις 2 Σεπ. 1945.
<<Καινοτομία>> αυτού του πολέμου: Η ατομική Βόμβα. Με το τέλος του Πολέμου άρχισε ο ψυχρός Πόλεμος .
Κλείνοντας ας ας θυμηθούμε τη ρήση του Πιττακού του Μυτιληναίου: Είναι έργο των σοφών ,να προβλέψουν την συμφορά, πριν έρθει. Είναι έργο των γενναίων , να αντιμετωπίσουν την συμφορά όταν έρθει.