Μια μοναδική ευκαιρία έχει στα χέρια του ο Πάνος Καμμένος με την αυριανή εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη που θα παραχωρήσει στους στρατιωτικούς συντάκτες.
Έχει τη δυνατότητα να «καθαρίσει» την παρτίδα προβάλλοντας εαυτόν ως τον πραγματικό ρυθμιστή της κατάστασης, ή θα τα περιπλέξει χειρότερα, με ζημιωμένους τόσο τους Κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων όσο και τις εξωτερικές σχέσεις της χώρας.
Πρόκειται για μοναδική πολιτική ευκαιρία και στα δυο ζητήματα που έχουν ανακύψει και ταλαιπωρούν τη δημοσιότητα τις τελευταίες ημέρες, αυτό της αναβάθμισης των 85 μαχητικών F-16 της Πολεμικής Αεροπορίας, όσο και αυτό με τη φερόμενη ως συμφωνία Ελλάδας-Γαλλίας για χρονομερισματική μίσθωση (leasing) δυο φρεγατών τύπου FREMM.
Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας θα πρέπει να αντιληφθεί ότι το μεγαλύτερο «όπλο» ενός πολιτικού είναι η απλή αλήθεια και με αυτήν δεν έχει να φοβηθεί απολύτως τίποτε, καθώς ο κόσμος αντιλαμβάνεται και είναι ευαισθητοποιημένος στα της ενίσχυσης των Ενόπλων Δυνάμεων στην τρέχουσα συγκυρία και συμπεριφέρεται ανάλογα. Αυτό που δεν αντέχει πλέον είναι, με απλά λόγια, τα «παραμύθια».
Δείτεκαι αυτά
Ένα mea culpa και ενημέρωση θα αρκούσε
Ας τα πιάσουμε με τη σειρά. Στο ζήτημα των FREMM αδικούμε τον εαυτό μας. Κάπου έγινε μια γκάφα. Το απλούστερο όλων είναι μια – μη διαβαθμισμένη ασφαλώς – ενημέρωση για τις επαφές της ελληνικής με τη γαλλική πλευρά για το θέμα. Το ενδιαφέρον μας είναι δεδομένο και δεν αφορά μόνο τη σημερινή κυβέρνηση.
Το υπουργείο Εθνικής Άμυνας και τα Επιτελεία δεν έχουν σε τίποτα να απολογηθούν καθώς έπραξαν το αυτονόητο, στην προσπάθεια να εξασφαλίσουν ό,τι καλύτερο μπορούν στο δεδομένο περιοριστικό πλαίσιο της παρούσας οικονομικής συγκυρίας για να ενισχύσουν την εθνική άμυνα.
Το ζήτημα αυτό πρέπει να τελειώσει και ο Πάνος Καμμένος μπορεί να το κάνει. Έγινε μια λανθασμένη διαρροή, πιθανότατα λόγω παρερμηνείας όσων έχουν γίνει σε συνδυασμό με τις επαφές Τσίπρα – Μακρόν που συμπεριέλαβαν και το αμυντικό σκέλος. Για όσους αγωνιούν γνήσια για το μέλλον των Ενόπλων Δυνάμεων, πέραν μιας πρώτης – ενδεχομένως και παρορμητικής λίγο – αντίδρασης, δεν μπορεί να ασχολείται κανείς συνεχώς με αυτό το θέμα.
Με ένα ξεκαθάρισμα του τι ισχύει και τι δεν ισχύει μπαίνουν τα πράγματα στη θέση τους. Ο Φώτης Κουβέλης που προέβη σε σχετικές τηλεοπτικές αναφορές δεν μπορεί συνεχώς να αποτελεί τον στόχο όλων μας και αυτό υπέχει και στοιχεία αυτοκριτικής.
Θα μπορούσε βέβαια και ο ίδιος να πει μια κουβέντα, ένα «mea culpa», ένα «δεν το έπιασα καλά» και να λήξει. Διότι πρέπει να λήξει. Μόνο ζημιά κάνει στη χώρα πλέον και αποπροσανατολίζει από την αποστολή εξεύρεσης λύσεων που επείγουν. Ας το λήξουν!
Το ιδανικό θα ήταν δίπλα στον Πάνο Καμμένο να εμφανιστεί και ο αναπληρωτής του. Σε τελική ανάλυση, έχει την παιδεία και τη φυσική ευγένεια να αναγνωρίσει ένα σφάλμα, όσο του αναλογεί. Κι όποιος επιθυμεί ας συνεχίσει να θεωρεί πως κεφαλαιοποιεί πολιτικά την υπόθεση.
Όταν δίδονται εξηγήσεις σαφείς και συνεχιστεί η εκτόξευση πυρών από τα ΜΜΕ, ο κόσμος που είναι υποψιασμένος, αντιλαμβάνεται αμέσως το πολιτικό «παιχνίδι» και αποστασιοποιείται, ακόμα κι αν φαίνεται πως εξακολουθεί να παρακολουθεί αυτά τα πυρά. Ας μην το κάνουμε «λάστιχο»…
Ώρα να κεφαλαιοποιηθεί μια μεγάλη επιτυχία
Στο έτερο θέμα της αναβάθμισης των μαχητικών F-16 τα πράγματα είναι ακόμα πιο απλά και όλα συμπυκνώνονται στην εξής απλή φράση: Είτε τα θέλουμε είτε δεν τα θέλουμε. Στην εξίσωση έχουν υπεισέρθει και τα 460 εκατ. δολάρια που θα διαθέσουν μετά από 20 χρόνια οι Αμερικανοί στην πατρίδα μας.
Καθώς αυτά έχουν συνδεθεί με την υλοποίηση του προγράμματος των F-16, είναι λογικό η πλάστιγγα να γέρνει αποφασιστικά προς το «θέλουμε», καθώς εφόσον μπορούμε εάν το επιλέξουμε να διαθέσουμε ακόμα και όλο το ποσό στην αναβάθμιση, το συνολικό κόστος της σύμβασης που θα υπογραφτεί πέφτει κάτω όχι από το 1,1 δισεκατομμύριο ευρώ του προϋπολογισμού μας, αλλά από τα 800 εκατ. ευρώ. Τόσο απλά.
Κατά συνέπεια, δε χρειάζεται καν να αναφερθεί κανείς στο ότι με αυτά τα δεδομένα, η περίφημη συζήτηση του τελευταίου διαστήματος να… χωρέσει το συγκεκριμένο πρόγραμμα στον προϋπολογισμό του 1,1 δισεκατομμυρίου ευρώ, δεν μπορεί πια να αποτελέσει επιχείρημα!
Διότι το ΚΥΣΕΑ συγκλήθηκε με έγγραφο το οποίο φέρει τις υπογραφές όλων, κάτω από το τελικό αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης των κρατικών αντιπροσωπειών Ελλάδας και ΗΠΑ, μια διαπραγμάτευση στην οποία το υπουργείο Εθνικής Άμυνας πέτυχε πολλά. Η μείωση του κόστους είναι θεαματική.
Θυμούνται όλοι πόση κριτική ασκήθηκε μετά από αυτό το 2,4 δισεκατομμύρια δολάρια που ανέφερε ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ δίπλα από τον Αλέξη Τσίπρα στον Λευκό Οίκο. Αποδείχθηκε στην πράξη ότι όσα έλεγε η Ελλάδα ήταν η επακριβής περιγραφή της πραγματικότητας.
Αυτό το αποτέλεσμα καλούμαστε να κεφαλαιοποιήσουμε. Στη πορεία προέκυψαν και τα 460 εκατ. δολάρια, στο οποίο έβαλε το χέρι του και ο ΥΠΕΘΑ, συναντώντας τον ομόλογό του, Τζέιμς Μάτις στο Μόναχο, αν δεν μας απατά η μνήμη μας και επικοινωνώντας μαζί του για να βοηθηθεί η Ελλάδα να καλύψει τη διαφορά που έλλειπε.
Η απάντηση δεν ήταν τα περίπου 150 εκατ. ευρώ έλλειμμα, αλλά ποσό υπερδιπλάσιο. Απλά είχε κλείσει το οικονομικό έτος 2018 και δεν μπορούσαν τα χρήματα να εκταμιευθούν άμεσα. Αντί να πανηγυρίζουμε για την επιτυχία, να μεμψιμοιρούμε; Είναι πέραν πάσης λογικής!
Δεν καταλαβαίνουμε ότι «μας δίνουν γάιδαρο κι εμείς τον κοιτάμε στα δόντια»; Τα οποία «δόντια», παρεμπιπτόντως, μια χαρά φαίνονται, αλλά εμείς διακινδυνεύουμε να χάσουμε την προθεσμία της 30ης Απριλίου, επικαλούμενοι την ανάγκη να φέρουμε… οδοντίατρο όνων να το πιστοποιήσει!
Κατά συνέπεια, ούτε μπορεί «να σταθεί» η φερόμενη ως επιθυμία του υπουργείου να μας πουν με κάθε λεπτομέρεια οι ΗΠΑ πότε και πως θα μας δώσουν τα χρήματα.
Όπως εμείς, έτσι και οι ΗΠΑ πολύ περισσότερο έχουν τις δικές τους διαδικασίες τις οποίες δεν πρόκειται να παρακάμψουν, πολύ απλά διότι δεν θέλουν να πάνε φυλακή. Διότι στις ΗΠΑ δεν παίζει κανείς με τέτοια θέματα. Ιδίως η πανίσχυρη και αυτόνομη Δικαιοσύνη.
Ας μην υποτιμήσουμε τη γεωστρατηγική διάσταση
Τουλάχιστον ξέρουμε πως όταν το Κογκρέσο διατάξει, δεν υπάρχει περιθώριο ούτε στο Πεντάγωνο ούτε στο State Department να πουν όχι. Και πλέον διέταξε με τόση σαφήνεια, εγγράφως, που δεν επιδέχεται της παραμικρής αμφισβήτησης… Δεν μας έκαναν χάρη, έχουμε κι εμείς αξία ως χώρα για τις ΗΠΑ και είναι μεγάλη.
Όμως, ας μην πυροβολήσουμε όμως τα πόδια μας τη στιγμή που ελέγχεται αρμοδίως η αξιοπιστία μας ως εταίροι σε πολύ ευρύτερους σχεδιασμούς και αρχιτεκτονικές ασφαλείας που βρίσκονται υπό ανάδυση στην περιοχή και θα καθορίσουν το μέλλον της για τουλάχιστον μερικές δεκαετίες…
Θα ήταν κρίμα ο άνθρωπος που έδειξε την πολιτική τόλμη να κάνει το μεγάλο βήμα που απέφευγε σειρά προκατόχων του να στείλει τα απαραίτητα στις ΗΠΑ και να ξεκινήσει την τελική φάση μιας διαδικασίας που «λίμναζε» τουλάχιστον επί μία δεκαετία, να μην πιστωθεί πολιτικά και προσωπικά την επιτυχή περάτωση του έργου.
Μεγαλύτερο επιχείρημα υπέρ αυτής της κατάληξης αποτελεί η σφοδρή επιθυμία της Πολεμικής Αεροπορίας. Πολύ πρόσφατα, ο πρωθυπουργός και ο ΥΕΘΑ ήταν σε πολεμικές μοίρες. Ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει ότι σε ηθικό επίπεδο όλος ο πολιτικός κόσμος στέκεται στο πλευρό τους.
Και μόνο όμως για τον αγώνα που διεξάγουν, με χρήματα που ντρέπεσαι να αναφέρεις, ιδίως όταν υπεισέρθει και η ποιοτική παράμετρος – αξιολόγηση της αεροπορικής μας δύναμης, δεν δικαιούμαστε ούτε τα F-16 να μην τους αναβαθμίσουμε, ούτε να μη βρούμε τρόπο να μην υποστηρίξουμε τα Mirage.
Ειδικά για τα τελευταία, κανονικά θα έπρεπε να ασχολούμαστε και με το «έξυπνο» και ιδιαίτερα οικονομικό «πακέτο» αναβάθμισης της Αεροπορίας των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων (ΗΑΕ). Αξίζει τον κόπο. Το ΓΕΑ είναι βέβαιο ότι γνωρίζει το θέμα και μπορεί εύκολα να τεκμηριώσει τι θα σήμαινε εάν υπήρχε δυνατότητα να βρούμε τα χρήματα.
Τουλάχιστον, ας αναληφθεί μια πρωτοβουλία να καταρτιστεί ένας κατάλογος από προγράμματα – πολλαπλασιαστές ισχύος και ας έρθει η ηγεσία σε επαφή με τους πρωταγωνιστές της πρωτοβουλίας εξεύρεσης κονδυλίων από ισχυρούς οικονομικά Έλληνες για την εθνική άμυνα.
Και ένα μόνο να καταφέρουμε να υλοποιήσουμε με αυτή τη μέθοδο, θα σήμαινε πάρα πολλά. Διότι υπάρχει και το επίπεδο του συμβολισμού. Η εικόνα της αγάπης της συντριπτικής πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας για τις Ένοπλες Δυνάμεις θα αποτελούσε θέμα σε όλο τον κόσμο.
Ας δοκιμάζαμε το ίδιο και απευθείας. Ένα απλό πρόγραμμα που θα επιδιώκαμε να το χρηματοδοτήσουμε με διαδικασία «crowd-funding».
Ακόμα και άνεργοι, για λόγους συμβολισμού, θα θυσίαζαν το ένα ευρώ που θα δαπανούσαν για μια φρατζόλα ψωμί για προχωρήσουμε κάτι γι’ αυτούς που μας διατηρούν ελεύθερους, να έχουμε την πολυτέλεια να βριζόμαστε και να τρωγόμαστε με τα πάντα.
Κι όμως, στη διαπραγμάτευση νικήτρια είναι η Ελλάδα
Καταληκτικά, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, για τον οποίο φίλοι και «εχθροί» γνωρίζουν, ότι μπορεί να είναι παρορμητικός, αλλά η γνήσια αγάπη του για το στράτευμα δεν αμφισβητείται, έχει την ευκαιρία να «καθαρίσει την παρτίδα» αύριο το πρωί.
Ποτέ κανείς σε μια διαπραγμάτευση δεν κέρδισε το 100% όσων ζητούσε. Εμείς, σε απόλυτες τιμές καταφέραμε να βάλουμε την αναβάθμιση των F-16 μέσα στον προϋπολογισμό του 1,1 δισεκατομμυρίου ευρώ, ενώ στο σύνολο του προγράμματος (με τα ανταλλακτικά και γενικά την υποστήριξη των αεροσκαφών) προσεγγίσαμε εντυπωσιακά τον στόχο.
Εάν βάλουμε και τα 460 εκατ. δολάρια, τότε απλώς «τινάξαμε τη μπάνκα στον αέρα»! Είναι λογικό όλα αυτά τα επιτεύγματα να τα πετάξουμε στα σκουπίδια;
Εν κατακλείδι, στο άλλο σημαντικό θέμα των FREMM, ήρθε η ώρα να το κλείσουμε και απλά να πληροφορηθούμε όσα είναι δυνατόν από τη συντονισμένη μακρά προσπάθεια ΥΠΕΘΑ, ΓΕΕΘΑ και των εκάστοτε αρμοδίων για κάθε επιμέρους θέμα Επιτελείων, να ενισχυθεί η αμυντική μας επάρκεια και η αποτροπή απέναντι στον ανεξέλεγκτο αντίπαλο… Οψόμεθα λοιπόν.
