H φιλελεύθερη επιλογή
Του Ιωάννη Ξηρού *
Το τέλος των Μνημονίων είναι κοντά και συμπίπτει με το τέλος της χρηματοδότησης από τους δανειστές εφέτος.Ακόμη και αν υπάρξει συμπληρωματική χρηματοδότηση θα συνοδεύεται από ορισμένες μόνο διαρθρωτικές παρεμβάσεις,χωρίς γενικά μέτρα,τα οποία δεν επιθυμούν πια ούτε οι δανειστές.
Δείτεκαι αυτά
Κατόπιν αυτού,παύει και η τεχνητή,όσο και αδικαιολόγητη διαίρεση του λαού σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς.Τα Μνημόνια ήταν απαραίτητα,απλώς και μόνο διότι η χώρα είχε ξεμείνει από λεφτά.Τόσο απλό,τόσο σκληρό,τόσο αληθινό.Είμαι σίγουρος,παρόλη την πολεμική που οι δανειστές και η τρό’ι’κα υπέστησαν κατά την παρελθούσα τετραετία,οτι ο Έλληνας ιστορικός του μέλλοντος θα παραδεχθεί οτι η χώρα μας πράγματι δεν θα είχε σωθεί χωρίς βοήθεια από το εξωτερικό και θα αναγνωρίσει με ευγνωμοσύνη την βοήθεια αυτή που οι λαοί της Ευρώπης παρείχαν στον δικό μας.
Ίσως,οι ριζικές ανατροπές της Εποχής των Μνημονίων να ανέδειξαν και πολιτικά να οφέλησαν δυνάμεις που δεν άντεξαν την πραγματικότητα,αρνήθηκαν να την δουν και να την αντιμετωπίσουν με αποτέλεσμα να ενισχυθούν ή να δημιουργηθούν κόμματα που απλώς αρνούνται την πραγματικότητα και ψηφίζονται από πολίτες -συνενόχους που μέχρι πρότινος κουνούσαν σε έξαλλες προεκλογικές συγκεντρώσεις τα σημαιάκια του κομματικού κράτους.
Η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ από πρώην ευνοημένους της πασοκοκρατίας,η δημιουργία των ΑΝΕΛ από έξαλλους λα΄ι’κοδεξιούς,η άνοδος της Χρ.Αυγής από έξαλλους και των δύο πρώην μεγάλων κομμάτων, αυτό αποδεικνύει.
Η πραγματικότητα όμως δεν αλλάζει.Και όπως η Ιστορία αποκαθιστά πάντα τις ισορροπίες της,ακόμη και αν οι λεγόμενοι-τώρα-αντιμνημονιακοί καταλάβουν την εξουσία θα έλθουν αντιμέτωποι με την πραγματικότητα των διεθνών αγορών κεφαλαίων,του κόσμου των επιχειρήσεων,της παγκοσμιοποίησης.Και η πραγματικότητα αυτή θα τους προσγειώσει,εκτός αν θέλουν να μετατρέψουν την Ελλάδα σε κλειστό κράτος με ένα κλειστό σύστημα,αφού βεβαίως πρώτα εξηγήσουν στους ψηφοφόρους τους τι σημαίνει αυτό.
Για την Ιστορία πάντως αναφέρω οτι για τα κλειστά συστήματα ο θάνατός τους είναι κοντά.Η πτώση της Αυτοκρατορικής Κίνας,η πτώση του Διεθνούς Κομμουνισμού δείχνουν σε όλους το προδιαγεγραμμένο τέλος όλων των κλειστών συστημάτων,ελπίζω οτι μας έμεινε ακόμη κάποια κοινή λογική,ώστε να μην επιφυλλάσουμε και για την Ελλάδα κάτι τέτοιο.
Κατόπιν όλων αυτών,νομίζω οτι ήλθε η στιγμή να ομιλήσουμε για πρώτη φορά στην Ελλάδα σχετικά με το πως θα πρέπει να είναι η χώρα μας στο μέλλον.Νομίζω επίσης οτι οι εχέφρονες και λογικοί Έλληνες έχουν αντιληφθεί οτι στην Ελλάδα να κρατικιστικά μοντέλα διαχείρισης,αριστερά ή δεξιά,το μόνο που κατάφεραν είναι να οδηγούν την χώρα από χρεωκοπίας εις χρεωκοπίαν σε έναν μακρύ δρόμο ατελείωτης παρακμής,χωρίς προκοπή.
Η φιλελεύθερη επιλογή είναι ότι μας απέμεινε.Η Ελλάδα πρέπει να μετατραπεί από χώρα δεμένη στο άρμα πολιτικών-πατρώνων τοπαρχών σε χώρα σοβαρών επιχειρηματιών με αξιοπρεπές μέγεθος που να παράγουν διεθνώς εμπορεύσιμα προ’ι’όντα.Οι τυχάρπαστοι μικροεπιχειρηματίες που εστηρίζοντο στο λεγόμενο lifestyle,διακινούσαν εισαγόμενα και κατά κανόνα φοροδιέφευγαν είναι προτιμότερο να υπαλληλοποιηθούν ή να απασχοληθούν με την παραγωγή,πρωτογενή ή δευτερογενή.
Οι μεγάλες επιχειρ
ήσεις κατά κανόνα και λόγω της ανάγκης του εσωτερικού ελέγχου δεν φοροδιαφεύγουν και λόγω της επέκτασης δημιουργούν θέσεις εργασίας,ειδικά αν στηριχθούν στα απαράμιλλα προ’ι’όντα που μόνο η ελληνική γη μπορεί να παράξει.Προς τούτο(και αυτό είναι η πεμπτουσία του φιλελευθερισμού)το κράτος οφείλει να περιορισθεί στις αυστηρώς δικές του αρμοδιότητες,να μειώσει τον αριθμό των υπαλλήλων του στο μισό του ήδη υπάρχοντος αριθμού και να παραχωρήσει τεράστιο αριθμό αρμοδιοτήτων στον ιδιωτικό τομέα.
Το κράτος ,εκτός από τις αρμοδιότητες που ιστορικά έχει,οφείλει μόνον να ελέγχει την τήρηση των κανόνων ανταγωνισμού σε μια ελεύθερη αγορά,αυτό και τίποτε άλλο.Όλα τα άλλα είναι καταστροφικός κρατισμός που είδαμε πως κατέληξε.
Ναι,το ξέρω,είναι δύσκολο αυτό σε μία χώρα που ξημεροβραδυαζόταν έξω από τα βουλευτικά γραφεία,χρόνια τώρα.Είναι όμως το μόνο που απέμεινε.
* Ο Ιωάννης Ξηρός είναι Ταξίαρχος ε.α.
