…
Όταν οι υπάνθρωποι συλληφθούν —και ελπίζουμε αυτό να γίνει σύντομα— θα διαπιστώσουμε ότι δεν ήταν αυτή η πρώτη εγκληματική πράξη που έκαναν στη ζωή τους.
Έχουν συλληφθεί, έχουν αφεθεί ελεύθεροι, έχουν ξανασυλληφθεί, έχουν ξαναφεθεί ελεύθεροι ή καταδικάστηκαν σε μερικούς μήνες με αναστολή ή κάποιος υπουργός, με ευεργετικές διατάξεις, τους απελευθέρωσε.
Έτσι, κατέληξαν στο συμπέρασμα, ότι το έγκλημα στην Ελλάδα είναι μια προσοδοφόρα δραστηριότητα, με πολύ κέρδος και ελάχιστο ρίσκο.
Δείτεκαι αυτά
Αν ήξεραν ότι, από τη στιγμή που θα ακουστεί στο δικαστήριο η λέξη «ισόβια», στην υπόλοιπη ζωή τους θα βλέπουν τέσσερις τοίχους, μέχρι να τους βγάλουν από εκεί μέσα “οριζόντιους”, θα το σκέφτονταν πολύ καλύτερα.
Θα μας απασχολήσει κι αυτό το έγκλημα μερικές μέρες, και μετά θα ξεχαστεί, όπως ξεχάστηκαν τόσα άλλα, και θα συνεχίσει να κυριαρχεί στον δημόσιο βίο η αντίληψη, ότι η σκληρή τιμωρία του παραβατικού είναι “αυταρχισμός”, και όποιος την υποστηρίζει, είναι “φασίστας”, διότι πρέπει να δώσουμε “στα καημένα τα παιδιά” μια δεύτερη ευκαιρία.
Όμως, η μωρομάνα, που σήμερα το πρωί έχασε τη ζωή της από τα χέρια των ληστών, δεν θα έχει καμία άλλη ευκαιρία να κρατήσει στην αγκαλιά της ένα παιδί, που θα μεγαλώσει ορφανό, ρωτώντας «γιατί;».
