Είναι ηθικό μας καθήκον και ιερή υποχρέωση όλων των Ελλήνων και ειδικώτερα των κατοίκων της Θράκης, να τιμάμε έμπρακτα με την μαζική μας παρουσία όλες τις Εθνικές Επετείους, όπως επίσης να μην αφήσουμε να ατονήσει καμία από της “ημέρες μνήμης” και τα Μνημόσυνα, για τα θύματα Γενοκτονιών και γενικά όσων έπεσαν υπέρ Πατρίδος (Γενοκτονία Ποντιακού Ελληνισμού, Θυμάτων Μικρασιατικής Καταστροφής, Κυπριακού Αγώνα Ανεξαρτησίας, Θυμάτων ΑΤΤΙΛΑ 1974, Μακεδονικος Αγώνας, κ.α.), όταν οι άλλοι προκλητικά ”επινοούν” δικές τους επετείους και έρχονται από την ΤΟΥΡΚΙΑ (ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ), με ειδικά ναυλωμένο “τρένο αγάπης και τιμής”, για να γιορτάσουν μέσα στο σπίτι μας στον Ελλαδικό χώρο την “επέτειο του θανάτου” του ήρωά τους, που για μας δεν είναι τίποτα άλλο, παρά ο σφαγέας του Ελληνισμού, όπως και οι μεταγενέστεροι διάδοχοί του.
Όλες αυτές οι επέτειοι και ”Ημέρες Μνήμης”, αφορούν αγώνες, που χύθηκαν ποτάμια Πατριωτικού αίματος για να ελευθερωθούν οι “Αλύτρωτες Πατρίδες” που ήταν, για να καταλήξουν στη συνέχεια, δυστυχώς από τα τραγικά λάθη της Φυλής μας, να αποκαλούνται σήμερα με πολύ πόνο και νοσταλγία “Αλησμόνητες Πατρίδες”, από τις οποίες μάλιστα κατάγεται η πλειοψηφία των σημερινών κατοίκων της Δυτικής ΘΡΑΚΗΣ.