Έγινε και αυτό. Υπερψηφίστηκε από την Βουλή των Ελλήνων ο νόμος που νομιμοποιεί τους γάμους ομοφυλοφίλων με 107 από τους 158 βουλευτές της κυβερνώσης Νέας Δημοκρατίας και ανοίγει ο δρόμος για την παρένθετη μητρότητα για να αποκτήσουν νόμιμα παιδιά επ’αμοιβή οι ομοφυλόφιλοι ως γονέας α’ και γονέας β’. Υπόψιν οτι παρένθετη μητρότητα σημαίνει οτι κάποια γυναίκα κυοφορεί και φέρνει στον κόσμο παιδί που προήλθε από τράπεζα σπέρματος και ωαρίων αγνώστων, δηλαδή ο πατέρας είναι στο πάνω ράφι και η μητέρα στο κάτω ράφι. Μάλλον έχουν δίκαιο οι κομμουνιστές που ισχυρίζονται οτι όλα αυτά έχουν ως σκοπό να αποκτήσουν νόμιμους απογόνους οι πολύ πλούσιοι ομοφυλόφιλοι προκειμένου να μεταβιβάσουν σε αυτούς τις μεγάλες έως τεράστιες περιουσίες τους και ο μόνος τρόπος γι’αυτό είναι ο γάμος και η τεκνοθεσία έστω δι’αυτού του τρόπου, διότι όλους τους άλλους τρόπους η φύση τους απαγορεύει. Μάλλον έχουν δίκαιο και τα δεξιά κόμματα δεξιότερα της Νέας Δημοκρατίας όταν δηλώνουν οτι όλος αυτός ο σχεδιασμός επιβλήθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες με το μνημόνιο Μπλίνκεν-Γεραπετρίτη για λόγους που εκείνοι μόνο γνωρίζουν. Και μάλλον έχουν δίκαιο όλοι όσοι πιστεύουν οτι ο πρόθυμος για όλα αυτά Κυριάκος Μητσοτάκης, σημερινός πρωθυπουργός της Ελλάδος κάποιο αντάλλαγμα θα λάβει από την Ευρωπαϊκή Ένωση με την μορφή κάποιας μεγάλης θέσης εν ευθέτω χρόνω ως αμοιβή για τις υπηρεσίες του. Οι αντιδράσεις της Εκκλησίας της Ελλάδος, μεγάλου αριθμού βουλευτών και του μεγαλύτερου μέρους του ελληνικού λαού δεν έκαμψαν την βούληση του μοιραίου αυτού για την Νέα Δημοκρατία και για την ίδια την Ελλάδα ανθρώπου, ο οποίος παρουσίασε την παρά φύσιν ένωση ως δήθεν ατομικό δικαίωμα και εκβίασε τους βουλευτές του να υποκύψουν στις εντολές του. Και όλα αυτά αυτοπαρουσιαζόμενος ως ηγέτης που τραβά την κοινωνία μπροστά, ενώ στην πραγματικότητα στην περίπτωση αυτή περιφρονεί την κοινωνία, παραβιάζοντας όρια που η κοινωνία, η φύση και η Ιστορία θέτουν.
Η Δεξιά στην Ελλάδα, παρ’όλες τις επικρίσεις και την δυσφήμηση που έχει υποστεί 60 χρόνια τώρα από πολιτικούς απατεώνες και λαοπλάνους του τυχάρπαστου Κέντρου (λέγε με Ένωση Κέντρου και ΠΑΣΟΚ) και από τους φρενοβλαβείς της ριζοσπαστικής Αριστεράς ήταν πάντα η παράταξη που προέτασσε τις αστικές αξίες της τιμιότητας, της λιτότητας, της ευγένειας, της τάξης και της ασφάλειας, της αξιοκρατίας και των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών. Ο θεσμός της οικογένειας ήταν η προμετωπίς της Δεξιάς δίπλα στην Εθνική Παιδεία και στην τήρηση των καθηκόντων που επιτάσσει η ορθόδοξη χριστιανική πίστη. Εντάξει, καμία πολιτική παράταξη δεν ήταν, ούτε είναι άγια, ούτε αλάνθαστη, αλλά όσο οι κλασικές δεξιές αξίες κυριαρχούσαν σ’αυτόν τον τόπο υπήρχε κοινωνική ισορροπία, ιεραρχία, οικονομική τάξη και η έννοια του σεβασμού ήταν ψηλά στις συνειδήσεις. Τι βλέπουμε τώρα;
Βλέπουμε έναν οδοστρωτήρα σε σημείο που η στοιχειώδης ασφάλεια στους δρόμους μας είναι σήμερα το μέγα ζητούμενο. Η βία και ιδιαίτερα η βία των ανηλίκων γιγαντώνεται, πολύ φυσικό, όταν οι γονείς δεν γνωρίζουν πως να αναθρέψουν σωστά τα παιδιά τους και όταν αυτά περνούν ώρες παρακολουθώντας σκηνές βίας στο κινητό τηλέφωνο ή στο διαδίκτυο και ακούγοντας ”μουσική” ραπ που προωθεί την βία χωρίς κανείς να κάνει τίποτε γι’αυτό. Βλέπουμε οτι η επιδοματική πολιτική του ελληνικού κράτους προωθεί την τεμπελιά εις βάρος της εργασίας, ιδιαίτερα στην εθνική ομάδα των Αθιγγάνων και όχι μόνον. Όσοι καλύπτονται από τα επιδόματα δεν βλέπουν τον λόγο να δουλέψουν. Βλέπουμε οτι η αισχροκέρδεια κυριαρχεί και πραγματική πολιτική ανάσχεσής της δεν υπάρχει. Βλέπουμε οτι το ποινικό σύστημα δεν τιμωρεί όπως αρμόζει το έγκλημα και πολλοί κακοποιοί κυκλοφορούν νομίμως ελεύθεροι. Βλέπουμε οτι η στεγαστική πολιτική του κράτους ευνοεί τους καιροσκόπους του airbnb και της χρυσής βίζας εις βάρος των νέων ζευγαριών που δεν μπορούν να εύρουν αξιοπρεπή κατοικία. Βλέπουμε μια Παιδεία που παραδίδει στην κοινωνία αμόρφωτους και-στην καλύτερη περίπτωση-καλούς μόνο στην αποστήθιση. Ίσως το μόνο καλό που βλέπουμε τελευταίως είναι η άδεια λειτουργίας μη δημοσίων Πανεπιστημίων, μήπως και δούμε και στην Ελλάδα έστω ένα τακτικό , εύρυθμο και πειθαρχημένο ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα.
Δείτεκαι αυτά
Όλα τα παραπάνω και άλλα πολλά αποδεικνύουν οτι οι παλιές αξίες με τις οποίες η Ελλάς ήταν κάποτε πτωχή, αλλά τίμια και εργατική δεν υπάρχουν πια. Η Ελλάς πορεύεται με μια νεολαία χωλή χωρίς προσανατολισμό και με τα προβλήματα που έχει δεν έχει προσανατολισμό η ίδια. Με το νέο μάλιστα νόμο περί παντρειάς αρσενοκοιτών και ευρύπρωκτων τίθεται σε αμφισβήτηση και σε μακροχρόνιο κίνδυνο και ο θεμελιωδέστερος θεσμός αναπαραγωγής της κοινωνίας, ο θεσμός του γάμου, όπως οι πατέρες μας παρέδωσαν όχι ως ατομικό δικαίωμα, αλλά ως θεσμό αναπαραγωγής της κοινωνίας.
Ο κ. Μητσοτάκης κτύπησε την πατριωτική παράταξη στην καρδιά της με αυτό που έκανε. Αν σε αυτό προσθέσουμε και άλλες συμπεριφορές και πολιτικές του, βλέπουμε οτι δεν έχει καμία σχέση με την Δεξιά και την παράδοσή της και κακώς και τυχαίως κατέχει την θέση του αρχηγού. Στην υπόθεση των Τεμπών, στην υπόθεση των παρακολουθήσεων πολιτικών αντιπάλων με σκοπό τον εκβιασμό τους, στο γεγονός της κηδείας του τέως βασιλέως όπου δεν έστειλε ούτε καν ένα τιμητικό άγημα, στο θέμα της επιλογής ως Προέδρου της Δημοκρατίας ενός ατόμου που αρνείται να κάνει τον σταυρό της και στα θέματα που προανέφερα ως παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας για τις οποίες ως πρωθυπουργός δεν αντιδρά, αποδεικνύουν οτι ο άνθρωπος αυτός σε λάθος παράταξη ηγείται. Απέναντι στα πραγματικά προβλήματα του τόπου ο κ. Μητσοτάκης το μόνο που μπορεί να αντιπαραθέσει είναι το εκνευριστικό και αυτάρεσκο χαμόγελό του. Γέμισε την Νέα Δημοκρατία με περιφερόμενους πολιτικούς της Πασοκαρίας, οι οποίοι έκαναν καριέρα κάποτε υβρίζοντας, δυσφημίζοντας και-κυρίως-περιφρονώντας την Νέα Δημοκρατία, πληγώνοντας έτσι την τιμή και το φιλότιμο των δεξιών πολιτών, οι οποίοι υπέμειναν τα πάνδεινα σε άλλες εποχές από αυτούς τους ανθρώπους και δεν αντιδρά κανείς λέγοντάς του ”επιτέλους τέλος”. Αυτός μάλλον του ΠΑΣΟΚ πρέπει να είναι αρχηγός, όχι της Νέας Δημοκρατίας. Αυτός μισεί την Δεξιά περισσότερο από τους θεσμικούς αντιπάλους της.
Ο Κ. Μητσοτάκης είναι τυχερός διότι δεν έχει αντιπολίτευση, ούτε μείζονα, ούτε ελάσσονα, ούτε-το σπουδαιότερο-εσωτερική. Θολώνει το ιδεολογικό στίγμα της δεξιάς παράταξης και αλλοιώνει το πρόσωπο και την ιστορία της Νέας Δημοκρατίας ατιμωρητί, διότι έχει να κάνει είτε με ανίκανους αντιπάλους στην πολιτική σκηνή, είτε με οσφυοκάμπτες καλούς στρατιώτες στο κόμμα που έτυχε να είναι αρχηγός, τους οποίους εκβιάζει κιόλας. Επειδή όμως η φύση απεχθάνεται το κενό και η τύχη δεν είναι ποτέ απεριόριστη και επειδή όλα εδώ πληρώνονται και επειδή η βάση της Νέας Δημοκρατίας ήδη βράζει, ο γράφων κάνει μια πρόβλεψη. Ο άνθρωπος αυτός θα φύγει με πάταγο. Και θα φύγει από εσωκομματική αντίδραση.
Ιωάννης Ξηρός
Ταξίαρχος ε.α.
