Η υπόθεση της Novartis σε διπλό ρόλο: Ηρεμιστικό της κοινής γνώμης και μέσο ομηρίας της αντιπολίτευσης
Από τον
Σάββα Καλεντερίδη
Το έχουμε ξαναγράψει σε τούτη εδώ τη στήλη. Οπως επιχείρησαν να υφαρπάξουν την υπογραφή και τη συναίνεση των Ελλήνων για τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, μια με το Σχέδιο Ανάν, που μας γλίτωσαν ο Τάσσος Παπαδόπουλος και η γενναία στάση των Κύπριων αδελφών μας στο δημοψήφισμα, και μια με την Πενταμερή, στην Ελβετία, που μας γλίτωσε ο Ερντογάν, για δικούς του λόγους, έτσι επιχειρούν να πετύχουν την υπογραφή της Ελλάδας για να αναγνωρίσουμε κράτος με το όνομα «Μακεδονία», με σύνθετη μορφή, που σημαίνει ότι αναγνωρίζουμε «μακεδονική» εθνότητα και γλώσσα.
Στην Κύπρο, αν είχαν υλοποιηθεί τα σχέδια διάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας, το κράτος-έκτρωμα που θα την αντικαθιστούσε θα το διοικούσαν τρεις ξένοι δικαστές. Τι σημαίνει αυτό;
Οτι τις αποφάσεις γι’ αυτά που συμβαίνουν σήμερα στην Κύπρο, και αναφέρομαι στην εκμετάλλευση των υποθαλάσσιων ενεργειακών αποθεμάτων, που αποδεικνύονται μεγάλης αξίας, θα λάμβαναν ξένοι, ερήμην των πολιτών του νησιού.
Και δεν είναι μόνο αυτό, χωρίς κράτος που δεν ελέγχεται από τους πολίτες θα τεθεί σε κίνδυνο ακόμα και η ίδια η παραμονή του Ελληνισμού πάνω στο νησί, κάτι που θα σημάνει και τον αφελληνισμό της υπόλοιπης Ελλάδας.
Επειδή λοιπόν ο διεθνής παράγων την «πάτησε» δύο φορές στην Κύπρο, για διαφορετικούς λόγους κάθε φορά, θέλει να δέσει τον γάιδαρό του στο σκοπιανό θέμα.
Ειδικά τώρα που είδε τον ελληνικό λαό να ξυπνάει με τα δύο μεγαλειώδη συλλαλητήρια και να διεκδικεί ρόλο αναχώματος στο παζάρεμα της Μακεδονίας και να επηρεάζει τη στάση των κομμάτων της αντιπολίτευσης, τα οποία δεν θέλουν να έλθουν αντιμέτωπα με τους πολίτες και ειδικά με τους ψηφοφόρους τους.
Δηλαδή, δεν του φτάνει που έχει «τακτοποιήσει» το θέμα με τις κυβερνήσεις σε Αθήνα και Σκόπια, πρέπει να είναι σίγουρος και με την αντιπολίτευση και με τους πολίτες, για να πετύχει το σχέδιο της αναγνώρισης του κράτους των Σκοπίων με το όνομα «Μακεδονία».
Εδώ λοιπόν έχουμε μια περίπτωση που λέει ο λαός μας «μ’ έναν σμπάρο, δυο τρυγόνια». Ο διεθνής παράγων, με τα υποχείριά του στην Ελλάδα, έβγαλε από το μανίκι τον άσο, που είναι και το τελευταίο χαρτί του ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο ο Μίκης Θεοδωράκης κατηγόρησε για εθνομηδενισμό και αριστερόστροφο φασισμό, και δεν πέρασαν παρά μερικά εικοσιτετράωρα για να τον δικαιώσουν μόνοι τους οι πρώην σύντροφοι αυτού του οικουμενικού Ελληνα.
Την ώρα που πανικόβλητοι έβλεπαν να είναι σε εξέλιξη το πιο μαζικό ηθικό, δημοκρατικό, πατριωτικό και ειρηνικό συλλαλητήριο των τελευταίων 25 ετών στην Αθήνα, την ώρα που έσπευδαν με πανάθλιες μεθοδεύσεις και δηλώσεις να το απαξιώσουν υπουργοί και διάφοροι πληρωμένοι κονδυλοφόροι, κάλεσαν εσπευσμένα τον τρίτο κουκουλοφόρο μάρτυρα και μεθόδευσαν κυβέρνηση και λειτουργοί της ταλαίπωρης Δικαιοσύνης να έλθει εσπευσμένα ο φάκελος της υπόθεσης Novartis στη Bουλή την επομένη του συλλαλητηρίου.
Ο «σμπάρος» ήταν η εσπευσμένη προώθηση του φακέλου της υπόθεσης στη Βουλή. Τα «δυο τρυγόνια» είναι η κοινή γνώμη και η αντιπολίτευση.
Δηλαδή, με την κίνηση αυτή θα γίνει προσπάθεια να αποκοιμηθεί η ελληνική κοινή γνώμη με «ηρεμιστικά» Novartis και ταυτόχρονα θα τεθεί υπό ομηρία η αντιπολίτευση, αλλά και ο Καμμένος, με την άλλη δικογραφία που τον αφορά και η οποία πήγε στη Βουλή την ίδια μέρα. Κάτι σαν θαύμα δηλαδή. Ομως εδώ γίνεται κάτι βαθύτερο. Οι κυβερνώντες δεν καταλαβαίνουν ότι μετά το τελευταίο χαρτί έρχεται και το δικό τους τέλος.
Γιατί, εκτός των άλλων, η υπόθεση Novartis είναι τόσο κακοστημένη, που θα έχει χειρότερη κατάληξη από τα βοσκοτόπια του Καλογρίτσα.
Oμως έπειτα από όλα αυτά η Ελλάδα θα είναι μια χώρα με διαλυμένη οικονομία, με κατεστραμμένη κοινωνία και με πλήρως αποσαθρωμένο πολιτικό σύστημα.
Φίλος αναλυτής μού είπε προχθές ότι η περίοδος στην οποία εισερχόμεθα έχει πολλές ομοιότητες με την περίοδο 1965-66, που οδήγησε στο πραξικόπημα και στην τραγωδία της Κύπρου.
Ανόητοι πολιτικοί, εξουσιομανείς, που μέθυσαν από την εξουσία, δεν πριονίζουν μόνο το κλαδί στο οποίο κάθονται οι ίδιοι, πριονίζουν το κλαδί όπου κάθεται η ίδια η Ελλάδα.
Η μόνη ελπίδα είναι οι πολίτες. Να μην πέσουν στην παγίδα που μας έστησαν και να συνεγερθούν, όπως έκαναν στα μεγαλειώδη συλλαλητήρια.
Να σηκωθούμε όρθιοι, να ξεσηκωθούμε, να σώσουμε τη Μακεδονία και σώζοντας τη Μακεδονία θα σώσουμε και ολόκληρη την Ελλάδα.
Υστερόγραφο:
Προς τους διοργανωτές των συλλαλητηρίων. Δεν είναι ώρα για κόμματα και για πασαρέλες στις εξέδρες. Μείνετε αγνοί πατριώτες, μακριά από μικρόφωνα και κάμερες, για να σας ακούσουν οι πολίτες στο επόμενο προσκλητήριο.