Oι αναμενόμενες αποφάσεις του ΣτΕ περί αντισυνταγματικότητας των περικοπών στους μισθούς εκδόθηκαν. Οι υποχρεώσεις της Διοίκησης (Κράτους) για επαναφορά και οι χρονικοί περιορισμοί σαφείς.
Ακόμη σαφέστερες οι απαιτήσεις των Στρατιωτικών για υλοποίηση χωρίς παρεκκλήσεις. Εξάλλου οι αποφάσεις δίνουν επαρκή χρόνο αντίδρασης της Κυβέρνησης για την εφαρμογή τους.
Η ΠΟΣ, με βάση εκδοθείσα απόφαση του ΣτΕ, εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση.
Π Α Ν Ε Λ Λ Η Ν Ι Α ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ
www.hellasmil.gr 
Δείτεκαι αυτά
e-mail: info@hellasmil.gr
Αριθμ. Πρωτ. 23/2014
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΥΠ’ ΑΡΙΘ. 38
Την Παρασκευή 13 Ιουνίου 2014 εκδόθηκαν οι αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), που αφορούν στις προσφυγές φορέων των εν ενεργεία και εν αποστρατεία στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων (ΕΔ) και των Σωμάτων Ασφαλείας (ΣΑ), κατά της υπ’ αριθμ. οικ.2/83408/0022/14.11.2012 απόφασης του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών (Β΄ 3017/14.11.2012). Η Ολομέλεια του ΣτΕ λοιπόν, με τις υπ’ αριθμ. 2192-2196/2014 αποφάσεις της, έκρινε ότι οι περικοπές των αποδοχών όλων των στελεχών των ΕΔ και των ΣΑ, οι οποίες έγιναν αναδρομικά από την 1η Αυγούστου 2012, σε εφαρμογή του νόμου 4093/2012, είναι αντισυνταγματικές, καθόσον όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν οι αποφάσεις του «….. οι λόγοι δημοσίου συμφέροντος που επικαλείται η Διοίκηση προς δικαιολόγηση των επίμαχων περικοπών του ν. 4093/2012…….δεν αρκούν για να καταστήσουν συνταγματικώς ανεκτές τις συγκεκριμένες περικοπές».
Υπάρχουν δύο καθοριστικά σημεία των αποφάσεων αυτών, με ιδιαίτερη ηθική αξία το ένα και με εξαιρετική ουσιαστική πρακτική σημασία το άλλο. Το πρώτο είναι η αναγνώριση της υψηλής αποστολής των Ενόπλων Δυνάμεων και ο ταυτισμός της με την κρατική υπόσταση. Το δεύτερο και εξίσου σημαντικό είναιτο σκεπτικό της μειοψηφίας για το χρόνο εφαρμογής της απόφασης.
Αναφορικά με το πρώτο η απόφαση μεταξύ άλλων αναφέρει «….η αποστολή των ενόπλων δυνάμεων, όπως εξειδικεύεται από τους εκτελεστικούς του άρθρου 45 του Συντάγματος νόμους, συνίσταται στη διασφάλιση της εθνικής άμυνας, έννοια στην οποία περιλαμβάνεται η διαφύλαξη της εθνικής ανεξαρτησίας, η προάσπιση της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας, η προστασία των ελλήνων πολιτών έναντι εξωτερικών επιθέσεων και απειλών και η εν γένει υποστήριξη των εθνικών συμφερόντων, σκοπών, δηλαδή, που, ως εκ της φύσεώς τους, συνάπτονται άμεσα με την ίδια την κρατική υπόσταση. Έμμεση αναγνώριση της αποστολής αυτής αποτελεί, εξάλλου, και η εκ του Συντάγματος ανάθεση της αρχηγίας των ενόπλων δυνάμεων στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο οποίος απονέμει τους βαθμούς στα στελέχη τους.»
Ως Πανελλήνια Ομοσπονδία Στρατιωτικών θεωρούμε ότι η παραπάνω διατύπωση, όπως και άλλα σημεία των αποφάσεων που εκδόθηκαν, αποτελεί μια ιδιαίτερα σημαντική προσέγγιση/νομολογία, η οποία τιμά πραγματικά τους δικαστές του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, οι οποίοι υπό την ηγεσία του Προέδρου του ΣτΕ κ. Σωτηρίου Ρίζου, αποδίδουν στα στελέχη των ΕΔ την αξία και την τιμή που τους αρμόζει. Δεν θα αποτελούσε δε υπερβολή να γραφεί ότι, η απόφαση του ΣτΕ σηματοδοτεί μια από τις ελάχιστες περιπτώσεις, στα τελευταία τουλάχιστον χρόνια, που το κράτος, έστω και δια της δικαστικής του εξουσίας, αναγνωρίζει την προσφορά των ΕΔ και αποφαίνεται όπως πράγματι αρμόζει για τα στελέχη τους.
Το δεύτερο σημείο αναφέρει το χρόνο εφαρμογής, με το ακόλουθο σκεπτικό, το οποίο είναι άποψη της μειοψηφίας:«…..εξαιρετικό δημόσιο συμφέρον που μπορεί, κατά τα ανωτέρω, να δικαιολογήσει τον περιορισμό των αποτελεσμάτων της απαγγελθείσης ακυρώσεως ή της διαγνωσθείσης αντισυνταγματικότητας αποτελεί η εκτέλεση του κατ’ άρθρο 79 του Συντάγματος εγκριθέντος προϋπολογισμού και η εν γένει υλοποίηση του δημοσιονομικού προγραμματισμού της χώρας, ………….θα έπρεπε στην προκειμένη περίπτωση, κατόπιν σταθμίσεως της φύσεως της προσβαλλομένης κανονιστικής αποφάσεως,………… του συμφέροντος των αιτούντων και των απαιτήσεων του δημοσίου συμφέροντος να αποφασισθεί η προσωρινή διατήρηση των αποτελεσμάτων της προσβαλλομένης…..……. αποφάσεως του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών, καθ΄ ό μέρος αυτή κρίθηκε παράνομη, και, κατ’ επέκταση, η κατά χρόνο μετάθεση των αποτελεσμάτων της ακυρώσεως της εν λόγω υπουργικής αποφάσεως και της εξ αυτής απορρέουσας σχετικής υποχρεώσεως συμμορφώσεως της Διοικήσεως στην αρχή του επομένου, από την δημοσίευση της δικαστικής αποφάσεως, ημερολογιακού έτους (2015), χρονικό σημείο από το οποίο η δικαστική απόφαση παράγει, πλέον, πλήρη αποτελέσματα. Και τούτο προκειμένου αφενός μεν να μην ανατραπούν ο υπό εκτέλεση προϋπολογισμός του έτους 2014 και, ενδεχομένως, οι ήδη εκτελεσθέντες προϋπολογισμοί των ετών 2012 και 2013 και να μην τεθεί σε κίνδυνο η επίτευξη των στόχων δημοσιονομικής προσαρμογής για τα αντίστοιχα έτη, ενόψει και του σοβαρού δημοσιονομικού κόστους λόγω του μεγάλου αριθμού των στρατιωτικών εν γένει υπαλλήλων, αφετέρου δε να παρασχεθεί στην Διοίκηση επαρκής χρόνος για την εξέταση του ενδεχομένου λήψεως μεταβατικού χαρακτήρα ή άλλων εναλλακτικών μέτρων ισοδύναμου δημοσιονομικού αποτελέσματος.»
Τώρα λοιπόν που η πολυσυζητημένη απόφαση του ΣτΕ εκδόθηκε, θα ξαναθυμίσουμε την προσφιλή έκφραση των ιθυνόντων ότι «…όταν υπάρξουν τελεσίδικες αποφάσεις, η κυβέρνηση έχει δεσμευθεί ότι θα καλύψει το όποιο κενό προκύψει». Ιδού λοιπόν η Ρόδος (απόφαση), ιδού και το πήδημα (εφαρμογή από Κυβέρνηση). Αναμένουμε την τοποθέτηση της Κυβέρνησης και του ίδιου του Πρωθυπουργού για τον τρόπο και το χρόνο υλοποίησης των αποφάσεων του ΣτΕ, που αίρουν τις αδικίες τουλάχιστον του Ν. 4093/2012, σε ότι αφορά τις περικοπές του ειδικού μισθολογίου των ΕΔ και ΣΑ και των αντιστοίχων συντάξεων, που έφεραν σε αδιέξοδο, τα εν ενεργεία και εν αποστρατεία στελέχη τους.
