Tου Λεωνίδα Κουμάκη
Η άμυνα της χώρας δεν αποτελεί πρόσφορο έδαφος για εύκολη αντιπολίτευση και απερίσκεπτους λαϊκισμούς. Μήπως λοιπόν όλοι όσοι βλέπουν «μέγα σκάνδαλο» βιάζονται πάρα πολύ να αποδείξουν κάποια «αποτυχία» πριν καν εμφανιστεί;
Δεν αντιλαμβάνονται ότι κάνουν κακό στην χώρα; Δεν βλέπουν πως οι Τούρκοι αλωνίζουν στο Αιγαίο με τις ευλογίες του ΝΑΤΟ εδώ και χρόνια;
Και ξαφνικά ξέσπασε μεγάλος θόρυβος, μεγάλος θρήνος και ορυμαγδός. Ατέλειωτο ποτάμι τα κροκοδείλια δάκρυα. Οι «δημοκρατικές ευαισθησίες» και το «σύστημα» επαναστάτησαν.
Δείτεκαι αυτά
Που ακούστηκε να αποφασίζεται η ανάθεση εξοπλιστικού προγράμματος απ΄ ευθείας, με διακρατική συμφωνία, χωρίς οι εθνικοί μας προμηθευτές να φάνε το κατιτίς τους;
Που ακούστηκε να καταργούνται τα αυτονόητα προνόμια μιας χούφτας αρχόντων της διαπλοκής που πλουτίζουν από τους εξοπλισμούς με αέρα κοπανιστό επί ολόκληρες δεκαετίες;
Που ακούστηκε την ώρα που το υπουργείο Οικονομικών «ρουφάει» και το τελευταίο ευρώ από τα διαθέσιμα των ΔΕΚΟ και τα δημόσια ταμεία για να πληρώσει μισθούς, συντάξεις και τους δανειστές, να δίνει προκαταβολή χωρίς μεσάζοντες για να ενισχύσει την άμυνα της χώρας απέναντι στα τουρκικά υποβρύχια που αλωνίζουν ανενόχλητα στο Αιγαίο;
Που ακούστηκε τις ανάγκες της εθνικής μας άμυνας να προτείνουν τα Γενικά Επιτελεία και οι αρχηγοί των τριών όπλων που επιμένουν στην αναγκαιότητα άγρυπνης παρακολούθησης των συνόρων μας από τις κινήσεις υποβρυχίων και πλοίων μέχρι τις συνεχείς εισβολές λαθρομεταναστών και όχι οι άρχοντες της διαπλοκής των εξοπλισμών που ξέρουν τις ανάγκες μας (τους) πολύ καλύτερα;
Αυτό ακριβώς το «μέγα σκάνδαλο» έφερε στο άπλετο φως της δημοσιότητας το έντυπο του Θέμου Αναστασιάδη, τέως συνέταιρου και νυν μισητού εχθρού του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου (Πρώτο Θέμα) και αμέσως πήραν φωτιά όλα τα εκούσια και ακούσια εξαπτέρυγα του «συστήματος».
Το «μέγα σκάνδαλο», σύμφωνα με συνεχή δημοσιεύματα, ήταν ότι η κυβέρνηση καταβάλλει «το ιλιγγιώδες ποσό των 500 εκατ. Δολαρίων» με απευθείας ανάθεση μέσω διακρατικής συμφωνίας στην αμερικανική εταιρεία Lockheed Martin την ίδια στιγμή που η χώρα διέρχεται τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση των τελευταίων δεκαετιών και την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση «διαθέτει 200 εκατ. ευρώ για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης ενώ απλόχερα πληρώνει 500 εκατ. δολάρια για οπλικά συστήματα».
Τώρα αν αντί 500 εκατομμυρίων δολαρίων δόθηκαν μόνο τα 45 εκατομμύρια, αν ένα σημαντικό μέρος του υπόλοιπου τιμήματος θα πάει στην Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία (εξασφαλίζει απασχόληση για τα επόμενα 7 χρόνια) και σε άλλες ελληνικές εταιρείες σαν υποκατασκευαστές κρίσιμων συστημάτων που θα ενσωματωθούν στα παλιά αεροσκάφη, αυτό δεν έχει καμιά απολύτως σημασία για όσους καταγγέλλουν το «μέγα σκάνδαλο».
Ακόμα, το «μέγα σκάνδαλο» ήταν «η απόκρυψη» της απόφασης του ΚΥΣΕΑ της 15ης Μαρτίου 2015, η «πρωτοφανής προσπάθεια συσκότισης», η ενεργοποίηση της σύμβασης για τον εκσυγχρονισμό έως έξη παλαιών αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας του πολεμικού ναυτικού «P-3 Orion» τα οποία είχαν παροπλιστεί από το 2009 και η καταβολή προκαταβολής 45 εκατομμυρίων δολαρίων –όλα αυτά μέσα σε 20 μέρες μετά τις εκλογές και μάλιστα τώρα που το δολάριο ανατιμήθηκε έναντι του Ευρώ κατά 30%!
Τώρα αν παρόμοια απόφαση έχει ληφθεί από το ΚΥΣΕΑ πριν από μόλις 5 μήνες με τις υπογραφές Α. Σαμαρά, Ε. Βενιζέλου και Δ. Αβραμόπουλου κατόπιν σχετικής απόφασης της Επιτροπής Άμυνας της Βουλής που ενέκρινε το πρόγραμμα (30 Ιουλίου 2014), αν η προθεσμία που είχε συμφωνηθεί από «τους πρώην» εξέπνεε και έπρεπε άμεσα να ληφθεί μια απόφαση, αυτό δεν έχει καμιά απολύτως σημασία για όσους καταγγέλλουν το «μέγα σκάνδαλο».
Ο ποταμός από τα κροκοδείλια δάκρυα αναβλύζει συνεχώς γιατί η κυβέρνηση «καταβάλλει το ιλιγγιώδες ποσό των 500 εκατ. δολαρίων την ίδια στιγμή που κάνει διαβήματα στους δανειστές να εκταμιεύσουν οικονομική βοήθεια επικαλούμενη το άμεσο κίνδυνο που διατρέχει η χώρα να μην καταφέρει να εξασφαλίσει τα χρήματα εκείνα που απαιτούνται για αποπληρωμή των δόσεων στους πιστωτές και για καταβολή μισθών και συντάξεων.
Λεφτά όμως υπήρχαν για να δοθεί σιωπηρά η προκαταβολή των 45 εκατ. δολαρίων στους Αμερικανούς για τον εκσυγχρονισμό των αεροσκαφών, μια προκαταβολή που εκταμιεύθηκε την προηγούμενη εβδομάδα ενεργοποιώντας την σύμβαση των αεροσκαφών P-3», γιατί δεν είναι γνωστό πως ακριβώς επιλέχτηκαν (ή θα επιλεχτούν) οι άλλοι (Έλληνες) υπεργολάβοι χωρίς διαγωνισμό όπως προβλέπει η ευρωπαϊκή οδηγία η οποία ορίζει πως «πρέπει να διασφαλίζεται η ισότιμη πρόσβαση των ευρωπαϊκών εταιρειών στο υποκατασκευαστικό έργο, δηλαδή θα πρέπει να γίνονται διαγωνισμοί».
Φυσικά, ο Σταύρος Θεοδωράκης αρχηγός του κινήματος για τη δικαιοσύνη, την εργασία, την παιδεία κλπ. «Το Ποτάμι» (βρίσκεται σε οξεία αντιδικία με τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας Π. Καμένο ο οποίος του ζητά 1 εκατομμύριο Ευρώ, όπως και από τον Ανδρέα Πετρουλάκη, για προσβολή προσωπικότητας λόγω ανάρτησης στην ιστοσελίδα Protagon), έσπευσε να «υιοθετήσει» τις καταγγελίες με την ακόλουθη ανακοίνωση (5/4/2015) και τίτλο «Πάντα υπάρχουν λεφτά για όπλα»:
«200 εκατομμύρια ευρώ για την αντιμετώπιση της «ανθρωπιστικής κρίσης» – 500 εκατομμύρια δολάρια για εξοπλιστικά. Με την υποσημείωση βέβαια ότι τα 200 εκατομμύρια δόθηκαν με τυμπανοκρουσίες ενώ τα 500 δόθηκαν χωρίς κανείς -ούτε η Βουλή, ούτε καν η Κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ- να ενημερωθεί.
Συγκεκριμένα, όπως αποκαλύπτει σήμερα ο Τύπος, η κυβέρνηση με απόφαση του ΚΥΣΕΑ προχώρησε στη συμφωνία για τον εκσυγχρονισμό πέντε παλαιών αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας μέσω διακρατικής συμφωνίας.
Το συνολικό κόστος θα φθάσει τα 500 εκατομμύρια δολάρια. Πρόκειται για το μεγαλύτερο εξοπλιστικό πρόγραμμα των τελευταίων χρόνων, στη χειρότερη φάση της οικονομικής κρίσης και με τα κρατικά ταμεία κυριολεκτικά άδεια. Να θυμίσουμε ότι πριν από λίγους μήνες ο τότε Τομεάρχης Άμυνας του ΣΥΡΙΖΑ Θ. Δρίτσας κατήγγελλε ότι «στον προϋπολογισμό έτους 2015, έχει εγγραφεί αύξηση κατά 56% των εξοπλιστικών δαπανών, αν και το μαχαίρι στις κοινωνικές δαπάνες συνεχίζεται αμείλικτα».
Μετά όμως από δύο μήνες στην εξουσία, οι προτεραιότητες άλλαξαν. Η κοινωνία μπορεί να περιμένει, οι εταιρίες όπλων όχι. Απάντηση στο ζήτημα, που προκύπτει, οφείλει να δώσει και η προηγούμενη κυβέρνηση που σύμφωνα με πληροφορίες όδευε προς την ίδια παραγγελία με τον ίδιο τρόπο αλλά δεν την ενεργοποίησε καθότι δεν έδωσε την προκαταβολή, την οποία από ό,τι φάνηκε διέθεσε άμεσα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ».
Η Νέα Δημοκρατία έδειξε πιο «μαζεμένη» απέναντι στο «μεγάλο σκάνδαλο»: «Την ώρα που η οικονομία βρίσκεται στον αέρα, η κυβέρνηση επιλέγει να δώσει άμεσα χρήματα για εξοπλιστικά προγράμματα, που δεν είναι απόλυτης προτεραιότητας. Και όλα αυτά τη στιγμή που έχουν κηρύξει εσωτερική στάση πληρωμών. Υποκρισία χωρίς όρια».
Το ΠΑΣΟΚ έσπευσε να διατυπώσει «καταλυτικά» ερωτήματα: «Γιατί όμως η απόφαση αυτή ελήφθη χωρίς προηγούμενη ενημέρωση και γνώμη της αρμόδιας επιτροπής της παρούσας Βουλής, χωρίς δηλαδή να τηρηθεί η σχετική νομοθεσία;
Υπό συνθήκες μεγάλης δημοσιονομικής στενότητας που επικαλείται συνεχώς η κυβέρνηση πώς δικαιολογείται να διαθέτεις 500 εκατ. δολ. για εκσυγχρονισμό παλιών ελικοφόρων αεροσκαφών επιτήρησης; Δεν υπήρχαν λύσεις άμεσης εφαρμογής για την επιτήρηση του Αιγαίου και της Αν. Μεσογείου με τη διακλαδική συνεργασία Πολεμικού Ναυτικού και Πολεμικής Αεροπορίας;».
Από κοντά και το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος: «Τη στιγμή που η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ βάζει χέρι στα ταμειακά διαθέσιμα οργανισμών και προγραμμάτων, όπως του ΟΑΕΔ, των Ασφαλιστικών Ταμείων, των Περιφερειών κ.ά., που όφειλαν να αξιοποιηθούν για την ανακούφιση των λαϊκών στρωμάτων κι αντιθέτως κατευθύνονται στην αποπληρωμή των δόσεων του μνημονίου, μόνο ως πρόκληση μπορεί να εκληφθεί η απόφασή της να αναθέσει απευθείας σε εταιρεία των ΗΠΑ τον εκσυγχρονισμό πέντε πολεμικών αεροσκαφών, την οποία ο λαός θα πληρώσει 500 εκατομμύρια δολάρια».
Λείπει ο Μάρτης από την σαρακοστή; Όχι φυσικά. Έτσι δεν θα μπορούσε να λείψει και η κυρία Ραχήλ Μακρή, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, από τον ορυμαγδό του «μεγάλου σκανδάλου».
Έτσι, η κυρία Ραχήλ Μακρή αποφαίνεται με ύφος και «γνώση» των πλέον έμπειρων ειδικών πάνω στους εξοπλισμούς: «Δεν είναι δυνατόν όταν οι πολίτες πεινούν και άνθρωποι βιώνουν την ακραία φτώχεια να φορολογούνται για άχρηστους εξοπλισμούς που πραγματοποιούνται από ανίκανους να ελέγξουν την αναγκαιότητά τους και να υπάρχει μεγάλος βαθμός διαπλοκής, όπως μας είπε ο αρμόδιος υπουργός» (Πρώτο Θέμα, 6/4/2015).
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Η άμυνα της χώρας δεν αποτελεί πρόσφορο έδαφος για εύκολη αντιπολίτευση και απερίσκεπτους λαϊκισμούς. Ειδικά στο συγκεκριμένο θέμα μπορεί η επιλογή της κυβέρνησης να αποδειχτεί στο μέλλον πολύ εύστοχη ή και πολύ άστοχη. Κανείς δεν μπορεί να το γνωρίζει από σήμερα.
Ούτε καν οι στρατιωτικοί που την πρότειναν. Ούτε φυσικά και αυτοί που βγάζουν άναρθρες κραυγές υποκρισίας και λαϊκισμού παριστάνοντας τους θεματοφύλακες των νόμων, της νομιμότητας ή της απλής λογικής. Σε πρόσφατο άρθρο μας (Τουρκία: Επικίνδυνη επίθεση στην Ελλάδα, 3 Μαρτίου 2015) αναφέραμε επί λέξει:
«Η αμυντική θωράκιση και η συνεχής ετοιμότητα σε καιρούς οικονομικής κρίσης είναι ένα εξαιρετικά δύσκολο εγχείρημα. Η επιτυχία ή η αποτυχία όμως του εγχειρήματος αυτού θα καθορίσει την ικανότητα ή την ανικανότητα των σημερινών ανθρώπων που διαχειρίζονται την Ελληνική εξουσία».
Μήπως λοιπόν όλοι όσοι βλέπουν «μέγα σκάνδαλο» βιάζονται πάρα πολύ να αποδείξουν κάποια «αποτυχία» πριν καν εμφανιστεί; Δεν αντιλαμβάνονται ότι κάνουν κακό στην χώρα;
Δεν βλέπουν πως οι Τούρκοι αλωνίζουν στο Αιγαίο με τις ευλογίες του ΝΑΤΟ εδώ και χρόνια; Δεν βλέπουν πως οι προηγούμενοι ήταν αναποφάσιστοι και δεν έκαναν απολύτως τίποτα;
Δεν ξέρουν πως έπαιρναν αποφάσεις του ΚΥΣΕΑ αλλά τις άφηναν στο συρτάρι; Γιατί δηλαδή αποκλείουν προκαταβολικά, η λύση που δόθηκε τώρα, να είναι η καλύτερη κάτω από τις σημερινές συνθήκες;
Μήπως τελικά πρέπει οι αντιπολιτευτικές τακτικές σε θέματα εθνικής άμυνας να είναι πολύ πιο προσεκτικές και να μην πέφτουν θύμα εθνικών προμηθευτών το προσωπικό συμφέρον των οποίων είναι πολύ πιο πάνω από το συμφέρον της Εθνικής μας οικονομίας;
Όσοι ψάχνουν για βάσιμες αιτίες αντιπολίτευσης, θα μπορούσαν να απευθυνθούν προς τους ψευτο-ουμανιστές που υποδέχονται πλέον τους χιλιάδες λαθρομετανάστες με «ανοιχτές δομές», κλείνοντας από νωρίς στα σπίτια τους, στις μεγαλύτερες πόλεις της χώρας, χιλιάδες δύστυχους Έλληνες…
Που εκτός από την αφόρητη οικονομική κρίση είχαν την τραγική μοίρα να επενδύσουν το βιός τους σε περιοχές που μετατρέπονται καθημερινά σε γκέτο άγνωστων και δυστυχισμένων ανθρώπων οι οποίοι καταφθάνουν ασταμάτητα, οι οποίοι μιλούν άγνωστες γλώσσες αλλά οι περισσότεροι τους θεωρούν αυτονόητη την υποχρεωτική επιβολή των δικών τους «συνηθειών» μέσα στην Ελληνική κοινωνία!
