Ο πρώην πρόεδρος της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ δήλωσε σήμερα ότι ο μοναδικός τρόπος για να διασφαλίσει η Μόσχα εν τέλει μια ειρήνη διαρκείας με την Ουκρανία είναι να προωθήσει τα δικά της σύνορα όσο το δυνατόν πιο μακριά.
Ο Μεντβέντεφ, που τώρα είναι αντιπρόεδρος του ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας, προέβλεψε σε μήνυμά του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι η ‘ειδική στρατιωτική επιχείρηση’ της Μόσχας, όπως τη χαρακτήρισε, θα λήξει με ρωσική νίκη και κάποιου είδους χαλαρής συμφωνίας.
«Θα πετύχουμε τη νίκη», έγραψε ο Μεντβέντεφ στο Telegram, διαβεβαιώνοντας ότι ο στόχος είναι να «απωθηθούν τα απειλητικά για τη χώρα σύνορα όσο το δυνατόν πιο μακριά, ακόμα κι αν πρόκειται για τα σύνορα της Πολωνίας».
Ο επικεφαλής του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας ανέφερε ακόμα πως τα κίνητρα των κύριων εχθρών της Ρωσίας είναι να αποδυναμώσουν τη χώρα όσο το δυνατόν περισσότερο, οπότε δεν ενδιαφέρονται για τον τερματισμό της σύγκρουσης, αλλά αργά ή γρήγορα η Δύση θα διαπραγματευτεί για την Ουκρανία και τότε θα υπάρξει κάποιου είδους συμφωνία, που δεν αφορά τα πραγματικά σύνορα.
«Τα κίνητρα των κύριων εχθρών της χώρας μας είναι προφανή: να αποδυναμώσουν τη Ρωσία όσο το δυνατόν περισσότερο, να μας ματώσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ως εκ τούτου, δεν ενδιαφέρονται για τον τερματισμό της σύγκρουσης», ανέφερε.
«Αλλά αργά ή γρήγορα, σύμφωνα με τους ιστορικούς νόμους, θα το κάνουν. Και τότε θα προκύψει κάποιου είδους συμφωνία. Φυσικά, χωρίς θεμελιώδεις συμφωνίες για τα πραγματικά σύνορα ή για ένα νέο Σύμφωνο του Ελσίνκι που θα διασφαλίζει την ασφάλεια στην Ευρώπη. Απλά κάποιο είδος συμφωνίας», συμπλήρωσε ο Μεντβέντεφ.
Όσο για τις διαπραγματεύσεις που θα γίνουν, ο Ρώσος πρώην πρωθυπουργός προέβλεψε πως θα είναι «δύσκολες και νευρικές», προσθέτοντας πως άλλοι είναι εκείνοι που θα αποφασίσουν για λογαριασμό του Ζελένσκι. «Αν φυσικά αυτός είναι ακόμα ζωντανός μέχρι τότε…» είπε.
Στο σημερινό του μήνυμα, ο Μεντβέντεφ χαρακτήρισε και πάλι την κυβέρνηση της Ουκρανίας «νεοναζιστική», που διαπράττει «γενοκτονία» κατά των ρωσόφωνων της Ουκρανίας, μία ρητορική που το Κρεμλίνο επιστρατεύει όποτε το χρειάζεται για να θυμίζει το πρόσχημα που χρησιμοποίησε αρχικά για την εισβολή στην Ουκρανία.
