Οι συζητήσεις στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας γίνονται εδώ και καιρό. Είναι δε νομοτελειακά βέβαιο ότι θα αυξηθούν… τώρα που ολοκληρώθηκαν οι κρίσεις των αξιωματικών!
Αφορούν τον αναπληρωτή υπουργό Εθνικής Άμυνας, Παναγιώτη Ρήγα, ο οποίος χαρακτηρίζεται ως «ανεπίδεκτος μαθήσεως», καθώς σε σειρά θεμάτων, χειριστές τους «ψιθυρίζουν» ότι άλλα του λες κι άλλα καταλαβαίνει!
Παρότι εδώ και αρκετό καιρό υπάρχει η συγκεκριμένη φημολογία, αποφύγαμε επιμελώς να το σχολιάσουμε, καθώς για να μεταφέρεις ένα κλίμα, πρέπει να διασταυρώσεις σε έναν βαθμό, ότι απηχεί μια πραγματική κατάσταση και δεν υποκρύπτει κάποια άλλη στόχευση. Δε χρειάστηκε όμως να κάνουμε τίποτα εμείς, καθώς ο συμπαθής εκπαιδευτικός – πολιτικός ΣΥΡΙΖΑ, φρόντισε να μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε τις επιφυλάξεις μας!
Πριν λίγη ώρα, το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, διά της δραστήριας Διεύθυνσης Ενημέρωσης (σ.σ. σε αντίθεση με άλλους χώρους, εκτός ΥΠΕΘΑ, δεν γνωρίζουν τι θα πει Σαββατοκύριακο!), έστειλε το κείμενο της συνέντευξης του Παναγιώτη Ρήγα στην εφημερίδα Contra News (Τα ίδια περίπου είπε και μια ημέρα νωρίτερα στην ΕΡΤ). Το πολιτικό κομμάτι δεν προσφέρεται για κάποια ειδική αναφορά, ή ειπωμένο πιο δημοσιογραφικά, «δε βγάζει είδηση»!
Κι εκεί που είχαμε βαρεθεί να διαβάζουμε κοινοτοπίες, φτάσαμε στην τελευταία ερώτηση! Αφορούσε το περίφημο πρόγραμμα αναβάθμισης 85 μαχητικών F-16 της Πολεμικής Αεροπορίας. Ας δούμε την επακριβή διατύπωσή της και την απάντηση του αναπληρωτή υπουργού!
ΕΡΩΤΗΣΗ: Θα προχωρήσει η συμφωνία για την αναβάθμιση των F-16 με τους Αμερικάνους; Τι μέλλει γενέσθαι με τα αντισταθμιστικά για την ΕΑΒ;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: «Το ζήτημα της συγκεκριμένης τροπολογίας, την οποία επικαλείστε, δεν αποτελεί το κύριο στην όλη υπόθεση της αναβάθμισης των μέσων της Πολεμικής Αεροπορίας και της παράλληλης ενίσχυσης της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας. Η αναβάθμιση των F-16 είναι δρομολογημένη.
»Από αυτή τη διαδικασία τα οφέλη δεν θα είναι μόνο επιχειρησιακά, αφού θα έχουμε την πλέον σύγχρονη και προηγμένη εκδοχή των συγκεκριμένων μαχητικών αεροσκαφών, αλλά θα ενισχυθεί και η Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία, γεγονός που θα αυξήσει το ποσοστό της ελληνικής προστιθέμενης αξίας, καθώς και τα οφέλη σε επίπεδο τεχνογνωσίας. Η όλη υπόθεση είναι σε εξέλιξη και αναμένεται σύντομα η δρομολόγηση της υλοποίησης.»
Οι πιο ενημερωμένοι περί τα αμυντικά και τις υποθέσεις που απασχολούν τις Ένοπλες Δυνάμεις, λογικά έχουν ξεκινήσει ήδη… να χαμογελούν. Η τροπολογία, λέει ο ΑΝΥΕΘΑ μας «δεν αποτελεί το κύριο στην όλη υπόθεση της αναβάθμισης». Και δεν έμεινε εκεί.
Στηρίζει το πρόγραμμα λέγοντας ότι θα δώσει στην Πολεμική Αεροπορία «την πλέον προηγμένη έκδοση του συγκεκριμένου τύπου μαχητικών, το οποίο αναμφισβήτητα ισχύει. Το F-16V (Viper) είναι η πιο σύγχρονη έκδοση και εξελίσσεται σε μεγάλη έκπληξη.
Εκεί που επικρατούσε η πεποίθηση ότι το F-35 θα «σκότωνε» το F-16, αυτό μετεξελίχθηκε σε μια «μικρογραφία του». Η κατασκευάστρια ολοκλήρωσε συστήματα του πέμπτης γενιάς μαχητικού στο F-16, με αποτέλεσμα αφενός να το καταστήσει «συμπληρωματικό» και όχι ανταγωνιστικό, δίνοντας λύση σε όσους είτε δεν θέλουν είτε δεν μπορούν να κινηθούν για την απόκτηση του F-35 και κατά συνέπεια «επέκταση επιχειρησιακού βίου» στο F-16.
Άρα, ο αναπληρωτής υπουργός μας τα είπε σωστά. Που είναι όμως το πρόβλημα; Είναι στο ότι ο Παναγιώτης Ρήγας, μετά από τόσο καιρό στη θέση, εξακολουθεί να υποστηρίζει ότι και την τροπολογία μπορεί να μην ψηφίσουν και «θα ενισχυθεί και η Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία», για να μην προσθέσουμε μια «υποσημείωση» στις αρχικές του αναφορές, λέγοντας ότι χωρίς την τροπολογία, ούτε το πλήρες «πακέτο» της αναβάθμισης θα παραλάβει η Πολεμική Αεροπορία. Αυτό ας του το εξηγήσουν οι πτέραρχοι.
Το άλλο μέρος όμως, αυτή του η βεβαιότητα ότι θα ενισχυθεί η ελληνική αμυντική βιομηχανία, αυξάνοντας το ποσοστό της ελληνικής προστιθέμενης αξίας, ειλικρινά μας ξεπερνά. Διότι ο αναπληρωτής υπουργός ήταν παρόν στις τελευταίες ενημερώσεις για το θέμα και άκουσε την ενημέρωση τόσο για το επιχειρησιακό όσο και για το βιομηχανικό σκέλος του προγράμματος.
Έχουμε και λέμε λοιπόν και παραμένουμε ανοικτοί σε πολιτική διάψευση της ορθότητας όσον εμείς κατανοήσαμε από τα τελευταία επεισόδια του σίριαλ, αφού πρώτα ξεκαθαρίσουμε το ακόλουθο: Το σχόλιο δεν αφορά την ορθότητα ή μη της μεθόδου των «ανταλλαγμάτων» ή εναλλακτικά «επιστροφών» στην ελληνική αμυντική βιομηχανία.
Σε αυτό μπορεί αν γίνει μεγάλη συζήτηση, αλλά πρέπει να γίνει οργανωμένα. Στην προκειμένη περίπτωση, η ελληνική πλευρά ζήτησε – και ορθώς κατά τη γνώμη μας – την όσο το δυνατό ευρύτερη συμμετοχή της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας στο πρόγραμμα.
Δε φανταζόμαστε να πιστεύει κανείς, ότι η κατασκευάστρια εταιρία δεν μπορούσε να παραδώσει το προϊόν που της ζητήσαμε, χωρίς την εμπλοκή της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας. Θα μπορούσε να το παραδώσει και μάλιστα σε πολύ ταχύτερους χρόνους, κάτι για το οποίο έχουμε επιχειρηματολογήσει στο πρόσφατο παρελθόν, θεωρώντας ότι θα έπρεπε να αποτελεί προτεραιότητα και να επιδιωχθεί.
Άρα, την εμπλοκή της ελληνικής βιομηχανίας τη ζητήσαμε εμείς, κυρίως αυτή της Ελληνικής Αεροπορικής Βιομηχανίας (ΕΑΒ) και ορθώς. Εκτός κι αν οποιαδήποτε πλευρά στηρίξει το επιχείρημα ότι την ΕΑΒ δεν τη χρειαζόμαστε, άρα μπορούμε να την αφήσουμε στην τύχη της, που δεν θα είναι άλλη από τη χρεοκοπία και το κλείσιμο. Όσον αφορά το αν τα χρήματα αυτά οφείλονται από την εταιρία από προηγούμενες συμβάσεις, ας ξανακοιτάξει τα στοιχεία του, διότι κι εδώ υπάρχουν κενά.
Διαφορετικά, από τις ενημερώσεις που έγιναν, θα έπρεπε να έχει γίνει αντιληπτό, τουλάχιστον από ένα πρόσωπο που καλώς ή κακώς είναι αποφασιστικός παράγοντας, υπό την έννοια της συμμετοχής του στη λήψη των σχετικών αποφάσεων, να έχει αντιληφθεί τα ακόλουθα:
Εάν δεν ψηφιστεί η επίμαχη τροπολογία, η ΕΑΒ όχι μόνο δεν θα συμμετάσχει στο πρόγραμμα! Απλούστατα, η χώρα δεν διαθέτει τα δεκάδες εκατομμύρια που απαιτούνται για τη δημιουργία της υποδομής, η οποία θα επιτρέψει την εκτέλεση του κύριου όγκου του έργου στις εγκαταστάσεις της στην Τανάγρα. Παράλληλα, σταδιακά θα σταματήσει και η ροή έργου που έχει όλα αυτά τα χρόνια από την Lockheed Martin, για τον ίδιο ακριβώς λόγο.
Ο Παναγιώτης Ρήγας, προφανώς δεν γνώριζε ότι η ΕΑΒ επί της ουσίας συντηρείται στη ζωή συμμετέχοντας τόσο στα προγράμματα του F-16, τμήματα του οποίου κατασκευάζει έχοντας ενταχθεί στην εφοδιαστική αλυσίδα του μαχητικού, αλλά και του προγράμματος του γνωστού μεταφορικού C-130J Super Hercules.
Καλώς ή κακώς, αυτά διασφαλίζει η επίμαχη τροπολογία. Επαναλαμβάνουμε, ότι η συζήτηση για το αν η διαδικασία είναι η σωστή ή η κατάλληλη, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί «στο γόνατο», αν και είμαστε γνωστοί για την αγάπη μας στη μέθοδο.
Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει αν θυμόμαστε, ότι οι ξένοι προμηθευτές, είτε προέρχονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες είτε από την Ευρώπη… είτε από το διάστημα, δραστηριοποιούνται με βάση κανόνες τους οποίους δεν καθορίζουν αυτοί, αλλά εμείς.
Εάν το σύστημά μας πάσχει, είναι δική μας ευθύνη να το διορθώσουμε, ενδεχομένως ρωτώντας και τους προμηθευτές μας. Δεν υπάρχει ανάγκη να… ανακαλύψουμε τον τροχό. Πολλές χώρες της Δύσης έχουν συστήματα απείρως πιο λειτουργικά από το δικό μας. Είναι παρανοϊκό για θέματα τα οποία είναι τόσο ξεκάθαρα, να κάνουμε «την τρίχα τριχιά». Μήπως τελικά το πρόβλημα δεν είναι τόσο το όποιο σύστημα, αλλά η συλλογική νοοτροπία μας;
Αν θέλουμε να προχωρήσει η αναβάθμιση των F-16 και η Πολεμική Αεροπορία να λάβει το ταχύτερο, το καλύτερο δυνατό προϊόν, σε αντιστοιχία φυσικά με αυτά που ζήτησε να ενσωματωθεί στο «πακέτο», αλλά και να συμμετάσχει η εγχώρια αμυντική βιομηχανία, η ψήφιση της τροπολογίας είναι μονόδρομος.
Εάν το ερώτημα είναι πως θα οργανώσουμε μια συζήτηση για το πως πρέπει να δομηθεί το νέο σύστημα ώστε να αποφύγουμε να γινόμαστε διαρκώς… «παρατράγουδο» και να θεωρούμαστε σε όλο τον αναπτυγμένο κόσμο παράδειγμα προς αποφυγή στην ολοκλήρωση και υλοποίηση κάθε λογής συμβάσεων, ας το κάνουμε από την επόμενη ημέρα.
Ήδη, ο περίφημος νόμος που θα αντικαταστήσει τον γεμάτο καλές προθέσεις αλλά μη λειτουργικό στην πράξη «Νόμο Βενιζέλου» για τις προμήθειες, κοντεύει να αραχνιάσει! Εδώ κι ένα χρόνο τον έχουμε έτοιμο, αλλά τον δρόμο προς τη Βουλή δεν τον βρίσκει!
Δείτεκαι αυτά
Μήπως ο συμπαθής καθ’ όλα Παναγιώτης Ρήγας – διότι δεν θεωρούμε ότι η στάση του εμπεριέχει υστεροβουλία – οφείλει το ταχύτερο να ζητήσει ενημέρωση που βρίσκεται αυτή η υπόθεση, να ενημερωθεί, να κατανοήσει τα προβλήματα και να επιχειρήσει να δώσει επιτέλους λύση;
Αυτό θα άφηνε το δικό του αποτύπωμα από το πέρασμά του από τον χώρο της εθνικής άμυνας και όχι οι δηλώσεις σε συνεντεύξεις οι οποίες τον εκθέτουν, αποκαλύπτοντας μνημειώδη – και ανεπίτρεπτη – άγνοια του αντικειμένου το οποίο χειρίζεται στο πλαίσιο της πολιτικής ηγεσίας στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας, σε συνεργασία πάντα με τη στρατιωτική.
