Ο Νικήτας Σταματελόπουλος, γνωστότερος ως Νικηταράς γεννήθηκε στα 1787, ή 1781 κατά άλλους, στη σημερινή Νέδουσα Μεσσηνίας η οποία τότε λεγόταν Μεγάλη Αναστάσοβα.
Ο Νικηταράς τόσο με την στρατιωτική του επίδοση όσο και με την προσωπική του διαδρομή έδειξε στον κόσμο τι πραγματικά σημαίνει ελληνική ψυχή και ο οποίος έφυγε από τη ζωή μόνος, εγκαταλελειμμένος, φτωχός και τυφλός ήταν και ο Νικήτας Σταματελόπουλος.
Όταν αποφυλακίστηκε, από τις κακουχίες της φυλακής καθώς και από τα βασανιστήρια που είχε υποστεί η υγεία του ήταν εξαιρετικά επιβαρυμένη.
Ο άλλοτε ανίκητος οπλαρχηγός ήταν σχεδόν τυφλός και καθώς δεν είχε κανενός είδους εισόδημα η κυβέρνηση του έδωσε άδεια επαιτείας δηλαδή του παραχωρήθηκε η άδεια να ζητιανεύει για να ζήσει.
Το «πόστο» που του χορήγησαν ήταν στο Ναό της Ευαγγελίστριας στον Πειραιά, κάθε Παρασκευή.
Στο χώρο όπου ο Νικήτας Σταματελόπουλος, ο γνωστός ήρωας της επανάστασης του 1821 Νικηταράς ζητιάνευε, στον αύλειο χώρο του Γηροκομείου Πειραιώς, τοποθετήθηκε η προτομή του.
Η τοποθέτηση της προτομής ήταν εδώ και χρόνια το όραμα του Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ, προκειμένου να τιμηθεί αυτή η μεγάλη προσωπικότητα του 1821.
Ενα όραμα το οποίο έγινε πραγματικότητα χάρη στη συμβολή του κ. Βαγγέλη Μαρινάκη, ο οποίος ανέλαβε όλα τα έξοδα για την κατασκευή του έργου που φιλοτέχνησε ο γλύπτης Γεώργιος Κικώτης.
Κατά την τελετή των αποκαλυπτηρίων, ο κ. Σεραφείμ σημείωσε πως ο Νικηταράς «στέκεται πλέον εδώ για να δείχνει το δρόμο στους νεοέλληνες, σε μια εποχή βαθιάς πνευματικής συγχύσεως, σε μία εποχή τραγικής απομειώσεως των ζωπύρων του γένους. Σε μια εποχή που τα πάντα πλέον πωλούνται και αγοράζονται».
