Ο ήρωας στρατιώτης Ζήνων Αναστασίου κηδεύτηκε 47 χρόνια μετά
Όταν ξέσπασε η τουρκική εισβολή στις 20 Ιουλίου 1974, ο Ζήνωνας υπηρετούσε ακόμη τη στρατιωτική του θητεία στο 251 Τάγμα Πεζικού, η έδρα του οποίου βρισκόταν στην Κερύνεια. Ο ίδιος ήταν τοποθετημένος στον 3ο Λόχο του τάγματος ο οποίος έδρευε στην περιοχή του Γυμναστικού Συλλόγου Πράξανδρος.
Το στρατόπεδο της μονάδας περιλαμβανόταν στους πρώτους στόχους των τουρκικών πολεμικών αεροπλάνων. Λίγο πριν, και με την εμφάνιση του τουρκικού πολεμικού στόλου στα παράλια της Κερύνειας, το 251 Τάγμα Πεζικού τέθηκε σε επιφυλακή.
Εν τω μεταξύ, τα τούρκικα στρατεύματα άρχισαν να αποβιβάζουν στην ακτή του 5 Μίλι, μεγάλο αριθμό στρατιωτών, άρματα μάχης και άλλο βαρύ πολεμικό εξοπλισμό.
Η Εθνική Φρουρά για ενίσχυση του 251 Τάγματος Πεζικού μετέφερε τμήματα άλλων μονάδων και εφέδρους και δημιούργησε αμυντική γραμμή στην περιοχή του Αγίου Γεωργίου Κερύνειας, για αναχαίτιση της προέλασης των τουρκικών στρατευμάτων προς την Κερύνεια.
Στις 22 Ιουλίου 1974 τα τούρκικα στρατεύματα επιτέθηκαν κατά των θέσεων της Εθνικής Φρουράς, με την κάλυψη της πολεμικής τους αεροπορίας, βολών των πολεμικών πλοίων και χρησιμοποιώντας μεγάλο αριθμό αρμάτων μάχης.
Μετά από σκληρές αλλά άνισες μάχες, και ένεκα της υπεροπλίας των τουρκικών στρατευμάτων, λίγο πριν το μεσημέρι της ίδιας μέρας διατάχτηκε απαγκίστρωση και ανασυγκρότηση των ανδρών της Εθνικής Φρουράς στην περιοχή Κερύνειας – Πέλλα Πάις.
Οι άνδρες των δυο Λόχων του 251 Τάγματος Πεζικού, του δεύτερου και του τρίτου, ανάμεσα τους και ο Ζήνωνας, συνέχισαν να βρίσκονται στις αμυντικές τους θέσεις στην περιοχή του Γ.Σ. Πράξανδρος, όπου και τέθηκαν αντιμέτωποι με τα τούρκικα άρματα μάχης και το πεζικό που ακολουθούσε.
Παρόλο που είχαν να αντιμετωπίσουν ένα μεγάλο αριθμό αρμάτων μάχης, τους βομβαρδισμούς και πολυβολισμούς των πολεμικών αεροπλάνων και υπεράριθμων στρατευμάτων εξοπλισμένα με ελαφριά και βαριά όπλα, αντιστάθηκαν με πρωτοφανές σθένος και ανδρεία σαν άλλοι Λεωνίδες, σε μια προσπάθεια αναχαίτισης της προέλασης των τουρκικών στρατευμάτων και κατάληψη της Κερύνειας.
Με τον ηρωισμό τους καθυστέρησαν τους εισβολείς και δόθηκε χρόνος στους τελευταίους κατοίκους της περιοχής να απομακρυνθούν. Έγραψαν την δική τους σελίδα στην ένδοξη ιστορία του αγώνα για υπεράσπιση της ελευθερίας της πατρίδας μας.
Όταν πλέον ήταν αδύνατο να αναχαιτίσουν τις σιδερόφρακτες ορδές του Αττίλα, έλαβαν οδηγίες για ανασυγκρότηση στο Πέλλα Παϊς.
Ο Ζήνωνας και πέντε ακόμη άνδρες της μονάδας του, μετέβησαν σε συγκεκριμένο σπίτι, όπου φόρεσαν πολιτικά ρούχα και ορισμένοι από αυτούς τηλεφώνησαν στους οικείους τους από την τηλεφωνική συσκευή που εντόπισαν εκεί, με την παράκληση να ζητήσουν βοήθεια από τα Ηνωμένα Έθνη τα οποία είχαν βάση σε κοντινή απόσταση.
Στις 24 Ιουλίου, συγγενείς τους προσπάθησαν να τους τηλεφωνήσουν αλλά οι γραμμές είχαν αποκοπεί και οποιαδήποτε πλέον επικοινωνία ήταν αδύνατη. Την ίδια ημέρα ωστόσο, μετέβησαν εκεί άνδρες των Ηνωμένων Εθνών, οι οποίοι τους ενημέρωσαν ότι δεν ήταν σε θέση να τους μεταφέρουν έξω από τις καταληφθείσες από τα τούρκικα στρατεύματα περιοχές.
Με την απομάκρυνση των ανδρών των Ηνωμένων Εθνών, έφθασαν στο σπίτι πάνοπλοι Τούρκοι στρατιώτες οι οποίοι και τους συνέλαβαν.
Αφού τους απομάκρυναν σε μικρή απόσταση, άρχισαν να πυροβολούν εναντίον τους. Να τους εκτελούν εν ψυχρώ. Γι αυτό και τα τραύματα στο κρανίο. Εκτελέστηκαν με τον πιο βάρβαρο αποτρόπαιο τρόπο.
Μόνο ένας εκ των συμπολεμιστών του Ζήνωνα κατάφερε να αποδράσει, ο οποίος αργότερα συνελήφθη αιχμάλωτος και κρατήθηκε στις φυλακές Σεραγίου μέχρι τις 31 Οκτωβρίου 1974.