Φίλοι του Στρατηγού Φραγκούλη Φράγκου λένε ότι εκείνο που τον ξεχωρίζει από άλλους αξιωματικούς είναι ότι δεν αντιμετώπισε τα ανώτατα αξιώματα ως ευκαιρία για πρόωρη συνταξιοδότηση.
Είναι ο εμπνευστής και αρχιτέκτονας της Τάφρου στον Εβρο, που ο ίδιος αποκαλεί έργο αμυντικό και ταυτόχρονα αναπτυξιακό και το οποίο κατασκευάζεται αποκλειστικά από τα στελέχη και το προσωπικό του Στρατού Ξηράς. Η εκτέλεση του έργου έχει επιβραδυνθεί αισθητά μετά την αποστρατεία του.
«Εχω σχέδιο για όλα» συνήθιζε να λέει κατά τη διάρκεια των απόρρητων συσκέψεων στο υπουργείο Άμυνας κάνοντας τους πολιτικούς προϊσταμένους να στριφογυρίζουν στις καρέκλες τους.
Συχνά προειδοποιούσε ότι έχουν συγκεντρωθεί δεκάδες χιλιάδες παράνομα Καλάσνικοφ στην Αττική και ότι σε περίπτωση έκρυθμης κατάστασης «τα Καλάσνικοφ δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν από την Αστυνομία».
Τόνιζε παράλληλα τον κίνδυνο από την πιθανή ριζοσπαστικοποίηση του μεταναστευτικού στοιχείου λόγω του μεγάλου αριθμού λαθρομεταναστών και των συνθηκών που επιβάλλει η οικονομική κρίση. Συνέδεε τους δύο κινδύνους με τον εθνικό κίνδυνο.
Ο Μπεγλίτης που τον άκουγε εκτιμούσε ότι η ανάλυση του στρατηγού ήταν ακριβής. Αλλά η επόμενη σκέψη του ήταν ότι έπρεπε να παρακολουθεί προσεκτικά τις κινήσεις και τις πρωτοβουλίες του στρατηγού ακριβώς γιατί η ανάλυσή του ήταν ακριβής.
Παράλληλα, εκείνο που απασχολούσε την τότε πολιτική ηγεσία ήταν, όπως αναφέρει πολιτικό στέλεχος, που αργότερα έγινε και Υπουργός, «η τρομακτική δύναμη που συγκέντρωνε ο Φράγκος στον Στρατό Ξηράς». «Ο Φράγκος», αναφέρουν ασφαλείς πηγές, «προωθούσε στρατιωτικούς της επιρροής του στη Διεύθυνση Πληροφοριών, σε Μεγάλους Σχηματισμούς και σε κρίσιμες μονάδες γύρω από την Αθήνα.».
Ως αρχηγός ΓΕΣ είχε εκπονήσει επιχειρησιακό σχέδιο για τη σταθεροποίηση της Αθήνας σε περίπτωση που οι «συμμορίες με τα Καλάσνικοφ» κυρίευαν τμήματα της πρωτεύουσας. Άνθρωπος που γνωρίζει τις συγκεκριμένες προετοιμασίες περιγράφει ένα άκρως απόρρητο σχέδιο, μετεξέλιξη παλαιότερων νατοϊκής εμπνεύσεως σχεδίων επέμβασης του Στρατού και των Ειδικών Δυνάμεων σε αστικά κέντρα.
Η επέμβαση προβλέπεται σε περίπτωση διαρκούς και ακραίας κοινωνικής αναταραχής που θα μπορούσε να καταστήσει αναγκαία την κήρυξη στρατιωτικού νόμου.
Οπως πληροφορείται «Το Βήμα», τα σχέδια αυτά περιλαμβάνουν μεθόδους απώθησης πλήθους από στρατιωτικές δυνάμεις και φτάνουν ακόμα και ως τη δυνατότητα εκτελέσεων.
Θυμίζουν αρκετά τη νατοϊκή άσκηση καταστολής πλήθους που έλαβε χώρα στις 4 Φεβρουαρίου 2011 στο στρατόπεδο «Κορομηλά» στην Αργυρούπολη του Δήμου Κιλκίς με την ονομασία «Καλλίμαχος».
Όπως αναφέρουν πολιτικές πηγές, ο Στρατηγός Φράγκος ήταν υποχρεωμένος να ενημερώσει την πολιτική ηγεσία για την άσκηση, αλλά δεν το έκανε. Εκρινε ότι δεν έπρεπε να ενημερώσει τους πολιτικούς προϊσταμένους του για να αποφευχθούν διαρροές στον Τύπο!
Ο Μπεγλίτης ομολόγησε στη Βουλή στις 10 Φεβρουαρίου 2011 ότι ο ίδιος και ο κ. Βενιζέλος έμαθαν για την άσκηση από τον «Ριζοσπάστη». Μετά την άσκηση σημειώθηκε «θερμό επεισόδιο» με πρωταγωνιστές την ηγεσία του υπουργείου Άμυνας και τον αρχηγό ΓΕΣ στο γραφείο του κ. Βενιζέλου στο Πεντάγωνο. Η αιτία ήταν ότι ο Στρατηγός Φράγκος υπεραμύνθηκε της άποψης ότι δεν όφειλε να ενημερώσει.
Σύμφωνα με πηγές του τότε υπουργείου Άμυνας, ο Στρατηγός Φράγκος συχνά άφηνε να εννοηθεί ότι για να ανταποκριθεί πληρέστερα στα καθήκοντά του έπρεπε να μη βρίσκεται κάθε κίνησή του υπό τον έλεγχο και την έγκριση των πολιτικών.
Η ίδια η άσκηση «Καλλίμαχος» πάντως δεν περιείχε τίποτα το… ασυνήθιστο. Στρατιώτες ντυμένοι διαδηλωτές κρατούσαν σημαίες και φώναζαν ρυθμικά «πίσω-πίσω» σε άλλους στρατιώτες που ήταν παραταγμένοι όπως παρατάσσονται τα ΜΑΤ και στο τέλος συγκρούστηκαν όπως συγκρούονται οι διαδηλωτές με τα ΜΑΤ.
Δεν έλειψαν και μερικοί στρατιώτες που συνόδευαν εκπαιδευμένα λυκόσκυλα με… αδυναμία στους διαδηλωτές. Σε άλλο σκέλος της άσκησης ένα φορτωτικό μηχάνημα έτρεχε για να παραμερίσει δύο πυρπολημένα αυτοκίνητα που ήταν τοποθετημένα κάθετα σε έναν δρόμο.
Επρόκειτο για εκπαίδευση στρατιωτών σε τακτικές αστυνομικών των ΜΑΤ για να αποκαταστήσουν την τάξη σε μια πόλη σε κατάσταση χάους.
Το γεγονός ότι κυκλοφόρησαν video (και μάλιστα με καλό μοντάζ και προσεγμένες λήψεις) σημαίνει ότι το ΓΕΣ ήθελε να δημοσιοποιηθούν οι εικόνες αυτές για να μεταδοθεί το μήνυμα ότι ο στρατός επαγρυπνεί…Αλλά οι Πολιτικοί και οι Υπουργοί στη Βουλή ούρλιαζαν
Όταν όμως οι λαθρομετανάστες εισέβαλαν στον Έβρο το 2020 οι Δυνάμεις αυτές ήταν που τους έστειλαν πίσω
Αφού στις Δυνάμεις της 71ης Ταξιαρχίας που φέρει το Όνομα «ΠΟΝΤΟΣ» υπάγονται και οι Διμοιρίες που έχουν εξοπλισμό κατά Οχλοκρατικών εκδηλώσεων και οι Λαθρομετανάστες που θα επιχειρήσουν εναντίον τους θα πρέπει να το σκεφτούν όχι μια αλλά πολλές φορές!!
Υ.Γ Εκείνο που φάνηκε απο τους Τούρκους μετά και την σθεναρή αντίσταση των Δυνάμεων στον Έβρο είναι ότι «αλλού Βαράν τα Τούμπανα και αλλού χορεύει η νύφη»
Σύμφωνα με απόλυτα διασταυρωμένες πηγές, τον Αύγουστο του 2011 ο Μπεγλίτης ζήτησε από τον κ. Φράγκο να εκπονήσει σχέδιο για την περίπτωση που οι Τούρκοι έκαναν επίθεση στις κυπριακές πλατφόρμες άντλησης αερίου, όπως είχαν απειλήσει ότι θα έκαναν.
Ο Στρατηγός Φράγκος μέσα σε λίγες ημέρες εκπόνησε, ολοκλήρωσε και παρουσίασε ένα σχέδιο που χαρακτηρίστηκε από την πολιτική ηγεσία ως «απολύτως εφαρμόσιμο».
Πρόκειται για ένα άκρως απόρρητο «διπλό σχέδιο» αποτροπής παρενόχλησης και ανακατάληψης των θαλάσσιων σημείων άντλησης (σε περίπτωση που η αποτροπή δεν είχε επιτευχθεί). Το σχέδιο προέβλεπε τη συνεργασία των Ειδικών Δυνάμεων, του Ναυτικού και της Αεροπορίας.
Τέλος, ως αρχηγός ΓΕΣ ο Στρατηγός Φράγκος διέταξε αιφνιδιαστικά στελέχη των Ειδικών Δυνάμεων να μεταβούν στο νησί της Ρω και στη Νήσο Στρογγύλη νότια του Καστελόριζου – ήταν δύο διαφορετικές επιχειρήσεις – και μέσα σε λίγες ώρες να κατασκευάσουν ελικοδρόμια για Απάτσι. «Οι Τούρκοι από απέναντι παρακολουθούσαν αμήχανοι» έχει πει γελώντας.
Μια άλλη φράση που του αποδίδεται είναι ότι «Η Στρογγύλη είναι πιο κρίσιμη από το Καστελόριζο». Εννοεί ότι είναι η νήσος-κλειδί που ενώνει την ελληνική με την κυπριακή ΑΟΖ περιορίζοντας την αντίστοιχη τουρκική.
Ο Στρατηγός Φράγκος ανήκει στους θερμούς υποστηρικτές της κήρυξης ΑΟΖ από την Ελλάδα, εφόσον έχει εξασφαλιστεί η υποστήριξη των Αμερικανών για την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων του Αιγαίου, ακριβώς όπως έκανε η Κύπρος.
