Όταν η ψυχραιμία γίνεται συνώνυμο του ενδοτισμού…Τότε η εθνική τραγωδία είναι αναπόφευκτη 
Η ανάγκη για το αυτονόητο των ψύχραιμων αντιδράσεων, ισοδυναμεί με συνηγορία σε εθνικές τραγωδίες, αν την ταυτίσουμε με λογικές που δικαιολογούν και συγκαλύπτουν φοβικές, άτολμες και ενδοτικές ηγεσίες…
Ηγεσίες που αν δεν τολμούν να πράξουν τα αυτονόητα όσο διαρκεί η μπουνάτσα, τότε όταν ξεσπάσει η φουρτούνα θα οδηγήσουν τον τόπο σε νέα εθνική τραγωδία. Και τότε πάλι θα φορτώσουν την εγκληματική στάση τους, στα επιτελεία και τους στρατιωτικούς.Ένα περίεργο ως προς τη σκοπιμότητά του (ή το βαθμό αφέλειας που το διαπερνά – ας κάνει την επιλογή επ αυτού ο ανώνυμος αρθρογράφος του) κυκλοφορεί στο διαδίκτυο, από ιστοσελίδα που «ειδικεύεται» στα ζητήματα ενόπλων δυνάμεων και εθνικής άμυνας. Πρόκειται για ένα άρθρο – διατριβή στα κατά τα λοιπά συμπαθή πουλερικά και δη τα κοκοράκια. Η κεντρική ιδέα του άρθρου συμπυκνώνεται στην εξής διαπίστωση:
«Οι προκλήσεις των Τούρκων αντιμετωπίζονται από τις ΕΔ όπως πρέπει . Παρά τις δυσκολίες και τα προβλήματα. Αυτό είναι προς το παρόν αρκετό. Η Τουρκία έχει το άγχος και την αγωνία. Εμείς πρέπει να έχουμε την νηφαλιότητα να αντιμετωπίσουμε ότι κι αν προσπαθήσει να προκαλέσει στον ζωτικό μας χώρο. Είτε αυτός είναι στην Ελλάδα , είτε στην Κύπρο».
Επιχειρεί μάλιστα ο αρθρογράφος, να προσδώσει πρόσθετη αξία στον αέρα του εφησυχασμού που αποπνέει, επικαλούμενος την καχυποψία της Δύσης απέναντι στην Τουρκία, τις κακές της σχέσεις με το Ισραήλ, και φυσικά το γεγονός πως η Τουρκία έχει απέναντί της τον ρωσικό στόλο, το ισραηλινό ΠΝ και πολεμικά πλοία χωρών που έχουν ζωτικά συμφέροντα στην περιοχή.
Ας προσπεράσουμε τη λαθροχειρία που επιχειρεί ο αρθρογράφος, όταν ταυτίζει αυθαίρετα, την όποια κριτική για τους χειρισμούς της πολιτικής ηγεσίας του τόπου, με δήθεν διάθεση αμφισβήτησης του σθένους και της αποφασιστικότητας των ενόπλων μας δυνάμεων, θυμίζοντας του απλώς, πως το η τραγωδία των Ιμίων, δε θέτει σε αμφισβήτηση την αποφασιστικότητα των ενόπλων μας δυνάμεων, αλλά ελέγχει πολύ σοβαρά τους πολιτικούς πρωταγωνιστές εκείνων των ημερών, ακόμη και με το ερώτημα της εσχάτης προδοσίας.
Και μετά την απαραίτητη διευκρίνιση, ας πάμε και στο δια ταύτα…
Δείτεκαι αυτά
- Από πού προκύπτει πως η παρουσία των ξένων ναυτικών δυνάμεων στην περιοχή συνιστά αυτοδίκαια και προάσπιση των εθνικών συμφερόντων της χώρας;
- Γιατί δεν κλήθηκε στην Αθήνα ο Έλληνας πρεσβευτής από την Άγκυρα;
Γιατί δεν υποβλήθηκε ρηματική διακοίνωση στην Άγκυρα για την εχθρική ενέργεια;
Γιατί δεν κλήθηκε ο Τούρκος πρεσβευτής στην Αθήνα από το ελληνικό ΥΠΕΞ, έστω και για τυπική διαμαρτυρία;
Γιατί δεν ανακοινώθηκε η ματαίωση της γελοίας ενέργειας στην οποία μας υπέβαλε ο κ. Γ. Παπανδρέου, περί κοινής συνεδριάσεως των υπουργικών συμβουλίων Ελλάδας και Κύπρου;
Γιατί δεν έγινε άμεση καταγγελία στο ΝΑΤΟ, την στιγμή που τα πολεμικά πλοία που βρίσκονται σε κυριαρχική θάλασσα της Κύπρου, θεωρούνται νατοϊκά;
Γιατί δεν αναστάλησαν όλες οι συνεδριάσεις των ελληνοτουρκικών επιτροπών, που υποτίθεται ότι συνέρχονται για να επιλυθούν τα προβλήματά μας και να συσφιγχτούν οι σχέσεις μας;
Γιατί δεν απεσύρθησαν οι Έλληνες που λαμβάνουν μέρος αυτές τις μέρες σε Ημερίδες και συνέδρια στην Τουρκία;
Και ακόμη περισσότερο: Για να καταδειχθεί η σοβαρότητα της κατάστασης, γιατί δεν συγκάλεσε ο Πρόεδρος το συμβούλιο αρχηγών;
