Του Ιωάννη Ξηρού*
Επανήλθαν με δημοσιεύματα στον τοπικό τύπο οι δημοτικοί σύμβουλοι του ”Φυσάει Κόντρα”(ή μήπως θα έπρεπε να ονομασθούν”Όσα παίρνει ο άνεμος”)για το θέμα της μετονομασίας οδού της πόλης μας σε οδό ”Άρη Βελουχιώτη”και την απόδοση τιμών σε μια από τις πλέον αμφιλεγόμενες μορφές της Κατοχής,τον Θανάση Κλάρα ή Βελουχιώτη.
O οποίος πέραν της αντιστασιακής δράσης του βαρύνεται με κατηγορίες για δολοφονίες,βασανισμούς και τρομοκρατία εις βάρος όσων του αντιστάθηκαν ή απλώς δεν του άρεσαν.
Προξενεί κατ’αρχήν εντύπωση το γεγονός οτι το δημοσίευμα εμφανίζεται ως απειλητικό προς τον Δήμαρχο και στους δημοτικούς συμβούλους που αμφισβητούν την αξία απόδοσης τιμής σε έναν άνθρωπο σαν τον Άρη Βελουχιώτη,η αγριότητα του οποίου μόνο με αυτή του Αλή Πασά μπορεί να συγκριθεί.
Επ’αυτού,εφιστώ την προσοχή στους απειλούντες οτι η τρομοκρατία δεν περνάει στην χώρα και στην μικρή μας πόλη και οτι οι διαφωνούντες σύμβουλοι και ο Δήμαρχος δεν είναι μόνοι τους.Και εν πάση περιπτώσει ο γράφων δεν φοβάται κανέναν.
Αυτό όμως που προξενεί κατάπληξη είναι οτι με κλασική αριστερή μαεστρία προσπαθούν να εμφανίσουν το αίτημά τους(ή μάλλον την απαίτησή τους)ως ”παλλα’ι’κό δήθεν αίτημα.Αλήθεια πότε μέτρησαν τους πολίτες που θέλουν να μετονομασθεί η οδός του θεού της Τέχνης Απόλλωνα σε οδό Βελουχιώτη οι κύριοι αυτοί;
Αν είναι τόσο σίγουροι οτι ο τρικαλινός λαός επιθυμεί να τιμήσει έναν άνθρωπο σαν τον Βελουχιώτη, τότε ας ανοίξει ένα βιβλίο ο Δήμος και να υπογράψουν οι τρικαλινοί υπέρ ή κατά της απόδοσης τιμής σε έναν άνθρωπο σαν τον Βελουχιώτη.
Ιδού η Ρόδος.
Αυτό όμως που προξενεί οργή και λόγω ιδιότητος με προσβάλλει προσωπικά, είναι η απόδοση του χαρακτηρισμού ”τζιχαντιστές”στον ένδοξο Ελληνικό Στρατό και στην Εθνοφυλακή,οι οποίοι πολέμησαν τον Βελουχιώτη,ο οποίος προτίμησε να αυτοκτονήσει για να μην δώσει λόγο για τα εγκλήματά του,εφόσον δεν κατάφερε να διαφύγει στην Αλβανία του Χότζα.
Ο χαρακτηρισμός ”τζιχαντιστής”ταιριάζει μάλλον στον ίδιο τον Βελουχιώτη και στην Άγρια Συμμορία του,οι οποίοι εξαντλούσαν την φαντασία τους στην επινόηση μεθόδων βασανισμού των θυμάτων τους,οι οποίες μέθοδοι αποτελούν βεβαίως πιστό αντίγραφο των μεθόδων των συγχρόνων ισλαμοφασιστών του ΙΣΙΣ.
Παραδέχομαι οτι η αποκοπή των κεφαλών του νεκρού Βελουχιώτη και του υπαρχηγού του ήταν βάρβαρη πράξη,πλην όμως δεν την έκανε ο Στρατός και οτι και αν έγινε εξηγείται από τα πάθη που η ίδια η προηγούμενη δράση του Βελουχιώτη προκάλεσαν.
Κατά τα άλλα,υπενθυμίζω στους υβριστές του Ελληνικού Στρατού οτι ο Στρατός μας στην Ελλάδα παραμένει ακόμη εθνικό σύμβολο και η ύβρις εναντίον του αποτελεί αρμοδιότητα του Εισαγγελέα.
Δείτεκαι αυτά
Οι κύριοι μάλιστα του Φυσάει Κόντρα μας…φοβερίζουν κιόλας με πιθανή έλευση του νέου Πρωθυπουργού κατά την ημερομηνία που θέλουν να τιμήσουν το ίνδαλμά τους.Είναι όντως εντυπωσιακό ως που μπορεί να φθάσει η κωμικότητα των ανθρώπων.
Κοντολογής,έστω και έτσι,είμαι υποχρεωμένος να σεβασθώ την επιμονή τους.
Κατόπιν αυτού,με κάθε σοβαρότητα προτείνω στον κ.Δήμαρχο και σε όλο το Δημοτικό Συμβούλιο, όντως να ανοίξουν ένα βιβλίο και να καλέσουν από εφημερίδων και γενικώς του Τύπου όποιους ενδιαφερόμενους πολίτες να εκφράσουν την επιθυμία τους για το θέμα αυτό ήρεμα,απλά,δημοκρατικά.
Ουδείς έχει το δικαίωμα σε ένα τέτοιο θέμα να προκαταλάβει την βούληση του τρικαλινού λαού,ούτε να προσβάλει το φιλότιμό του,ΑΝ ΔΕΝ ΤΟΝ ΡΩΤΉΣΕΙ ΠΡΩΤΑ.
Οτιδήποτε άλλο θα θεωρηθεί αδικία και μονομέρεια.
Και κάτι άλλο,κλείνοντας.Το φάντασμα του πολέμου αυτού,ο οποίος καλείται σήμερα Εμφύλιος,έχει στοιχειώσει το πνεύμα τριών γενιών Ελλήνων μέχρι τώρα.Αρκετά πια.
Δεν είναι ώρα να ανεγείρουμε άλλα μνημεία των νεκρών της μίας ή της άλλης πλευράς,εκτός ίσως από ένα και μοναδικό μνημείο στην μνήμη ΟΛΩΝ των θυμάτων της εποχής αυτής,όπως έκανε στην Ισπανία ο Φράνκο.Είναι ώρα να αιτηθούν συγγνώμες εκατέρωθεν,να αναγνωρισθούν εγκλήματα και λάθη εκατέρωθεν και εάν όντως όλοι το εννούν,τότε να δοθεί όρκος όλων των παρατάξεων οτι άλλος εμφύλιος πόλεμος δεν θα ξαναγίνει και οτι το χέρι Έλληνα που θα χτυπήσει άλλον Έλληνα θα είναι καταραμένο.
Ας αφήσουμε λοιπόν τον Βελουχιώτη και τους άλλους νεκρούς στους τάφους τους και την κρίση της Ιστορίας στην ίδια την Ιστορία.
O Ιωάννης Ξηρός είναι
Ταξίαρχος ε.α.
