Η συμφωνία Τουρκίας – Λιβύης και τα πιθανά σενάρια που απορρέουν από αυτήν για τη χώρα μας, βρέθηκαν στη συζήτησή μας με τον αξιωματικό εν αποστρατεία, συγγραφέα και γεωστρατηγικό αναλυτή Σάββα Καλεντερίδη.
Εξακολουθεί να προβληματίζει η συμφωνία Τουρκίας – Λιβύης για τις θαλάσσιες ζώνες.
Δείτεκαι αυτά
«Η Ελλάδα έπρεπε να εξαντλήσει τις δυνατότητες που είχε για να μην υπογραφεί αυτό το μνημόνιο. Από τη στιγμή που υπογράφηκε, είναι πολύ δύσκολο, να αλλάξει, δεδομένης της παράδοσης που έχει η Τουρκία να δημιουργεί de facto καταστάσεις ακόμα και μνημόνια σαν αυτό, εξοφθάλμως παράνομα. Από τη στιγμή που το υπέγραψε η Τουρκία, έχει ένα άλλοθι και πιστεύω ότι θα προχωρήσει μέχρι τέλους», επισημαίνει στο Sputnik ο αξιωματικός εν αποστρατεία, ο συγγραφέας και γεωστρατηγικός αναλυτής Σάββας Καλεντερίδης.
«Άρα οι δυνατότητες να αντιδράσει η Ελλάδα είναι ελάχιστες αν όχι μηδενικές. Όλα αυτά λόγω των συνθηκών που επικρατούν, δηλαδή το ΝΑΤΟ, την παρεμβατικότητα της Αμερικής, το ότι και οι δύο στρατοί έχουν αμερικανικά όπλα θα έλεγα ότι είναι περίπου αδιανόητο η Ελλάδα να προσπαθήσει με στρατιωτικά μέσα να σταματήσει μια ενέργεια της Τουρκίας που παραβιάζει κυριαρχικά μας δικαιώματα και να γίνει ένας ελληνοτουρκικός πόλεμος», προσθέτει.
Όπως όλα δείχνουν, η Τουρκία θα προχωρήσει σε έρευνες για κοιτάσματα στο Αιγαίο και με αυτόν τον τρόπο τροφοδοτείται, σύμφωνα με τον έμπειρο αναλυτή, το σενάριο μιας νέας κρίσης τύπου Ιμίων.
«Δεν δικαιούμαστε να σκεφτούμε τίποτα άλλο, δεν θα μπορούσαμε να πούμε ότι μπλοφάρει. Πιστεύω ότι πρέπει να αναμένουμε ότι η Τουρκία θα στείλει ερευνητικό πλοίο στην περιοχή, που οριοθετούνται οι θαλάσσιες ζώνες της Λιβύης με την Τουρκία, με βάση το σύμφωνο. Εκεί η Ελλάδα θα αντιδράσει. Η αντίδραση αυτή θα δημιουργήσει μια κρίση τύπου Ιμίων» αναφέρει μεταξύ άλλων, ο Σ. Καλεντερίδης.
Και προσθέτει:
«Από εκεί και μετά οι δρόμοι είναι βασικά δύο. Με πολιτικούς όρους, θα καθοριστεί πως θα γίνει η εκμετάλλευση στο Αιγαίο ή τα ζητήματα θα παραπεμφθούν στο δικαστήριο της Χάγης».
Πόσο εύκολο είναι όμως να φτάσουν Ελλάδα – Τουρκία στη Χάγη;
Ο αναλυτής βλέπει μια προσπάθεια προετοιμασίας της κοινής γνώμης για συνεκμετάλλευση των δύο χωρών στο Αιγαίο:
«Μου είναι αδιανόητο, έστω και αν θα το ήθελαν πολλοί, να βρεθεί κυβέρνηση που θα υπογράψει συνυποσχετικό στο οποίο θα δίνεται δυνατότητα στο δικαστή του διεθνούς δικαστηρίου, ώστε να αποφασιστεί αν οι Οινούσσες είναι ελληνικές ή τουρκικές.
Το θεωρώ αδιανόητο να υπάρξει Έλληνας πολιτικός που θα υπογράψει μια τέτοια απόφαση. Επειδή θα υπάρχει αδιέξοδο, θα γίνει προσπάθεια να βρεθεί μια φόρμουλα συμμετοχής Τουρκίας- Ελλάδας, στα έσοδα από τις εξορύξεις σε κοιτάσματα που θα βρεθούν σε διεθνή ύδατα, αυτό δηλαδή που λέγεται συνεκμετάλλευση. Για να μην πέσουμε από τα σύννεφα μας προετοιμάζουν οι παπαγάλοι της κυβέρνησης και της τωρινής και της προηγούμενης για συνεκμετάλλευση στα κοιτάσματα που θα βρεθούν» .
Παράλληλα, υπενθυμίζει την κτητικότητα της Τουρκίας και τα μεγάλα συμφέροντα που υπάρχουν στην ανατολική Μεσόγειο.
«Το ζητούμενο της Τουρκίας είναι να έχει μερίδιο στα πάντα. Το δίκαιο της Τουρκίας όμως συνοψίζεται στο: Τα δικά μου, δικά μου και τα δικά σου πάλι δικά μου. Εκεί θέλει να οδηγήσει τα πράγματα και ίσως ο διεθνής παράγων να βολεύεται με αυτήν την κατάσταση.
Επί της ουσίας οι εταιρείες που βρίσκονται πίσω από τα κράτη θέλουν να κάνουν τη δουλειά τους. Δεν τους ενδιαφέρει και πολύ ποιος θα κερδίσει στη διαμάχη της Ανατολικής Μεσογείου ούτε ποια χώρα αδικείται. Διαλύθηκαν κράτη όπως Ιράκ, Συρία, Λιβύη για αυτά τα συμφέροντα», καταλήγει.
