Την επομένη, έφτασε στην Κύπρο ο Ερντογάν. Οι συγκεκριμένοι μεγάλοι – κατά τους ίδιους – πατριώτες και χριστιανοί οι οποίοι είχαν κατακλύσει το Προεδρικό Μέγαρο, ζητώντας κατάργηση εδώ και τώρα των μέτρων ενάντια στην πανδημία, ήταν άφαντοι.
Στο οδόφραγμα της Δερύνειας είχαν συγκεντρωθεί μόνο μερικοί Αμμοχωστιανοί για να διαμαρτυρηθούν ενάντια στον Ερντογάν μαζί με τους συνήθεις υπόπτους:
Τα μέλη οργανώσεων που υποστηρίζουν τη λύση του Κυπριακού και τη συμβίωση με τους Τουρκοκύπριους, τα οποία παρουσιάζονται συχνά ως προδότες στην ελληνοκυπριακή κοινωνία – όπως και οι αντίστοιχοι στην τουρκοκυπριακή – από όλους αυτούς οι οποίοι ποτέ δεν διαμαρτύρονται ενάντια στην κατάσταση και έχουν τις σημαίες για τα γήπεδα, πλέον, και τις διαδηλώσεις των «ψεκασμένων».
Δείτεκαι αυτά
Απούσα όμως από τις διαμαρτυρίες ή καλύτερα τη διαμαρτυρία, διότι μία ήταν στις ελεύθερες περιοχές, όπως και μία στα Κατεχόμενα, ήταν και η υπόλοιπη κοινωνία.
Την ώρα που οι Τουρκοκύπριοι σήκωναν και πάλι κεφάλι στον Ερντογάν και στα σχέδιά του και η τουρκοκυπριακή αντιπολίτευση αρνιόταν να παραστεί στην ομιλία του στη «Βουλή», η κοινωνία στον Νότο έδειχνε να ασχολείται με οτιδήποτε άλλο εκτός από το ταξίδι Ερντογάν, μία από τις πλέον αρνητικές εξελίξεις στο Κυπριακό εδώ και δεκαετίες, δεδομένων των εξαγγελιών ειδικά για την Αμμόχωστο.
Δικαίως, λοιπόν, πολλοί έκαναν τη σύγκριση και ανάμεσα στη νύχτα της Κυριακής και τη Δεύτερα. Συχνά, οι Κύπριοι, περιμένοντας κλασικά τα πάντα από τους άλλους, ρωτούν πού είναι ο ΟΗΕ, πού είναι η Ελλάδα, πού είναι η ΕΕ κ.ο.κ.
Με την επίσκεψη Ερντογάν, είναι μάλλον ώρα οι ρόλοι να αντιστραφούν και να διερωτηθεί ο υπόλοιπος κόσμος: οι Κύπριοι, αλήθεια, πού ήταν;
Κώστας Κωνσταντίνου απο tanea.gr
