…
Τη δύσκολη περίοδο της απότομης δημοσιονομικής αναπροσαρμογής με διαδοχικές νομοθετικές ρυθμίσεις των μνημονιακών κυβερνήσεων επιβλήθηκαν μεγάλες, άδικες και ενίοτε αντισυνταγματικές περικοπές στις αποδοχές των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων (ΕΔ), συμπεριλαμβανομένων των συνταξιούχων.
Αυτό συνέβη, κατά κύριο λόγο, με τους Ν.4093/2012, Ν.4051/2012, Ν.4387/2016 και Ν.4472/2017, δυστυχώς χωρίς να ληφθεί υπόψη το μέγεθος της προσφοράς, ούτε και οι ιδιαιτερότητες της εργασίας των στρατιωτικών.
Με αποφάσεις των ανωτάτων δικαστηρίων της χώρας δρομολογήθηκε μερικώς η αποκατάσταση ορισμένων αδικιών, χωρίς όμως να γίνει πλήρης εφαρμογή των αποφάσεων του ΣτΕ σε ότι αφορά τον Ν.4093/2012, την πλήρη επαναφορά των συντάξεων στα επίπεδα του 2012, την ενσωμάτωση του υπολοίπου 50% των αναδρομικών στη σύνταξη (όπως έγινε με τον Ν.4307/2014) και την καταβολή των αναδρομικών μέχρι τέλους του 2018 και όχι όπως αυθαίρετα δόθηκαν μέχρι τον Ιούνιο 2016 (Ν.4575/2018), προκειμένου να αποκατασταθεί η συνταγματική τάξη που παραβιάστηκε κατάφωρα.
Επιστέγασμα των δυσμενών ρυθμίσεων υπήρξε ο Ν.4387/2016 που επέφερε την πλήρη ισοπέδωση των συντάξεων, στη λογική μιας απλουστευτικής προσέγγισης, όπου εξομοιώθηκαν τα στελέχη των ΕΔ αλλά και των Σωμάτων Ασφαλείας (ΣΑ) με όλες τις λοιπές κατηγορίες συνταξιούχων, αγνοώντας προκλητικά τη διαφορά στις συνθήκες άσκησης των καθηκόντων, τα ακαθόριστα έως ανύπαρκτα ωράρια, την επικινδυνότητα της εργασίας κλπ.
Μετά τον επανυπολογισμό των συντάξεων προέκυψε πληθώρα αντιδράσεων και μαζικές προσφυγές των ενδιαφερομένων για ακύρωση αυτών, διότι δεν έγινε ορθά ο επανυπολογισμός – αναπροσαρμογή των συντάξεων. Έκτοτε, τον Μάρτιο 2020 εκδόθηκαν νέα ενημερωτικά σημειώματα συντάξεων, χωρίς στις περισσότερες περιπτώσεις να ληφθούν υπόψη οι ενστάσεις των ενδιαφερομένων και δίχως να παρασχεθούν από τον ΕΦΚΑ οι απαραίτητες διευκρινήσεις.
Σωρεία αναπάντητων ερωτημάτων προκύπτει αναφορικά με το πώς γίνεται, ενώ οι αποφάσεις της δικαιοσύνης είναι σε θετική κατεύθυνση, στην πράξη να έχουμε αρνητικά αποτελέσματα για τους στρατιωτικούς συνταξιούχους.
Γιατί ακόμη και σήμερα αγνοούνται επιδεικτικά οι αποφάσεις του ΣτΕ, η μη εφαρμογή των οποίων συνιστά θεσμικό ατόπημα ολκής;
Γιατί δεν τηρούνται οι δεσμεύσεις και οι υποσχέσεις του κ. Πρωθυπουργού που δόθηκαν (με την ιδιότητα του Προέδρου της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης) στις Ενώσεις Αποστράτων Αξιωματικών στο πρόσφατο παρελθόν (βλ. Δελτίο Τύπου της 25 Ιαν 18);
Γιατί τα λάθη στο αρχικό στάδιο αναπροσαρμογής των συντάξεων (Ν.4387/2016) δεν διορθώθηκαν στην πορεία με πάσα διαφάνεια;
Πως είναι δυνατόν με τα ίδια δεδομένα και με την ίδια διαδικασία υπολογισμού συντάξεων να προκύπτει, διαδοχικά, διαφορετικό αποτέλεσμα;
Τυχόν υπεύθυνοι, αν υπάρχουν, έχουν ελεγχθεί σε υπηρεσιακό επίπεδο με σκοπό την απόδοση ευθυνών;
Οι νέοι υπολογισμοί των συντάξεων βάσει του Ν.4670/2020 (αναπροσαρμογή συντελεστών αναπλήρωσης) θα καταφέρουν να λύσουν τον «γόρδιο δεσμό» ή θα περιπλέξουν περαιτέρω την όλη κατάσταση;
Θα δοθούν επιτέλους πειστικές απαντήσεις σε μεγάλη μερίδα χαμηλόβαθμων συναδέλφων που ο Ν.4387/2016 τους καταδίκασε να βασίζουν την επιβίωσή τους στην «προσωπική διαφορά», με τις συντάξιμες αποδοχές τους δια βίου καθηλωμένες στο 2016, εξαιτίας ενός, κατά γενική ομολογία, άδικου και μη αντιπροσωπευτικού «ασφαλιστικού» μορφώματος;
Γιατί οι συνταξιούχοι του Δημοσίου, σε αντίθεση με τον ιδιωτικό τομέα, δεν λαμβάνουν αναδρομικά και για τις μειώσεις του Ν.4051/2012;
Αληθεύει ότι οι συνταξιούχοι του Δημοσίου τομέα που θα λάβουν τα αναδρομικά του Ν.4093/2012 αποκλείονται κάθε άλλης αξίωσης για κύριες και επικουρικές συντάξεις, για επιδόματα αδείας και δώρα, στερούμενοι κάθε δικαιώματος νομικής διεκδίκησης αυτών και αν όντως είναι έτσι υπάρχει ανάλογο ιστορικό προηγούμενο απροκάλυπτης αυθαιρεσίας της εκτελεστικής εξουσίας;
Υπάρχει επιτέλους Κράτος και ποιος διασφαλίζει τη συνέχεια αυτού ως συνταγματική απαίτηση;
Η νυν διακυβέρνηση θεωρεί ότι είναι άμοιρη ευθυνών για σφάλματα του παρελθόντος και ότι έχει επιτελέσει το καθήκον της απέναντι στα πρώην στελέχη των ΕΔ, τα οποία με τη δική της συνυπαιτιότητα εξαθλιώνονται καθημερινά;
Ο σεβασμός στον άνθρωπο αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα κατά το Σύνταγμα και αυτό φαίνεται να το αγνοεί επιλεκτικά το Κράτος. Πρέπει επιτέλους κάποτε να πάψουμε να διεκδικούμε τα αυτονόητα.
Ο ΣΑΣΜΥ τάσσεται ανεπιφύλακτα στο πλευρό των συνταξιούχων συναδέλφων και στον αγώνα που κάνουν για να εξασφαλίσουν στοιχειωδώς ένα αξιοπρεπές αύριο, όπως τους αρμόζει και όπως οφείλει η Πολιτεία, εκ του θεσμικού της ρόλου, να τους το εξασφαλίσει.
Στηρίζουμε κάθε σχετικό εγχείρημα για την επίλυση των συγκεκριμένων προβλημάτων και θα παρακολουθούμε από κοντά την εξέλιξή τους. Συμμετέχουμε στο δημόσιο διάλογο συμβάλλοντας ουσιαστικά με προτάσεις και παρατηρήσεις.
Υπενθυμίζουμε ότι, όσο η κοινωνική ζωή δεν «ρυθμίζεται» με βάση την κυριαρχική θέληση της πλειοψηφίας, μέσα στα νόμιμα πάντα πλαίσια, τόσο η κρατική εξουσία χάνει σε δημοκρατική νομιμοποίηση για τα πεπραγμένα της και στερείται κοινωνικής απήχησης. Τα πλήγματα που υπέστη άδικα ο κλάδος μας το διάστημα 2012-2014 είναι ακόμη νωπά και η μνήμη μας δεν είναι τόσο ασθενής, όσο θεωρούν ορισμένοι…
Για το Διοικητικό Συμβούλιο