Αποτροπή είναι……..
Μεγάλη αναφορά γίνεται διαρκώς σε δημόσιες αλλά και ιδιωτικές συζητήσεις για την αποτροπή που πρέπει να προβάλλουμε στον καθημερινά εκδηλούμενο τουρκικό αναθεωρητισμό.
Δεδομένου ότι το δόγμα μας είναι αποτρεπτικό –αμυντικό, η αποτροπή συνιστά κυρίαρχο στοιχείο του εθνικού μας αφηγήματος. Σε τι συνίσταται όμως αυτή η αποτροπή;
Αποτροπή είναι το άθροισμα των στρατιωτικών μας δυνατοτήτων και της πολιτικής μας βούλησης, να χρησιμοποιήσουμε αυτές τις δυνατότητες αποτελεσματικά, αν απειληθούν η εθνική μας ακεραιότητα και τα εθνικά μας συμφέροντα.
Σκοπό έχει να καταστήσει οποιαδήποτε ενέργεια αμφισβήτησης της ισχύουσας κατάστασης από οποιονδήποτε αντίπαλο, εξαιρετικά παρακινδυνευμένη και ενδεχομένως τραγικά ασύμφορη ή/και καταστροφική γι’ αυτόν, σε μέσα και δυναμικό.
Η αποτροπή δεν υπάρχει όταν απουσιάζει η μια από τις δυο παραμέτρους.
Οι στρατιωτικές δυνατότητες χωρίς πολιτική βούληση είναι άχρηστες και αδιάφορες, και η πολιτική βούληση χωρίς στρατιωτικές δυνατότητες είναι «ευσεβείς πόθοι».
Η σωστή στρατηγική επικοινωνία αυτής της αποτροπής είναι εκ των «ων ουκ άνευ».
Τους τελευταίους μήνες στηρίξαμε την πεμπτουσία της αποτροπής μας τόσο στις δυνατότητες και την αποφασιστικότητα μας αλλά κυρίως στις ενδεχόμενες κυρώσεις από τις ΗΠΑ και κυρίως την ΕΕ.
Και ενώ οι κυρώσεις από τις ΗΠΑ ήρθαν χωρίς να αποτελέσουν αποφασιστική αποτροπή, οι κυρώσεις από την ΕΕ φαίνεται ότι ακόμη και αν επιβληθούν στο μέλλον, προς στιγμήν έχουν καθυστερήσει, δίνοντας μέχρι την επόμενη συζήτηση στις Βρυξέλλες ένα παράθυρο ενδεχόμενης δημιουργίας τετελεσμένων στους αντιπάλους μας.
Όλα αυτά προσδίδουν τουλάχιστον αμηχανία στο εθνικό μας αφήγημα, που πρέπει να αποδεχθεί το προφανές, ότι δηλαδή εφόσον οι κυρώσεις δεν συνιστούν το κύριο μέσο αποτροπής, έχουν στην ουσία μειωμένη αποτελεσματικότητα έναντι των αντιπάλων μας.
Η ανάθεση της αποτροπής σε τρίτους αναπόφευκτα οδηγεί σε εξάρτηση, εξασθένιση και τελικά κατάργηση της.
Οι μεγάλες διπλωματικές επιτυχίες του τελευταίου διαστήματος δεν μπορούν δυστυχώς να αποτελέσουν από μόνες τους την βασική και αποτελεσματική εκείνη μορφή αποτροπής που επιβάλλει η παρούσα κατάσταση.
Ιστορικά έχει αποδειχθεί ότι το να αμύνεσαι διπλωματικά απέναντι σε μία αναθεωρητική δύναμη οδηγεί αναπόφευκτα σε σταδιακές υποχωρήσεις.
Είμαι πεπεισμένος ότι για να έχουμε πραγματική αποτροπή απέναντι σε ένα αντίπαλο που αναγνωρίζει μόνο την ισχύ, θα πρέπει να ενισχύσουμε και τις στρατιωτικές μας δυνατότητες, χωρίς φυσικά να εγκαταλείψουμε ούτε τις διπλωματικές μας ενέργειες προς γείτονες και συμμάχους ούτε τις προσπάθειες μας σε ΕΕ και το ΝΑΤΟ.
Δεδομένου ότι η αναβάθμιση της αεροναυτικής μας δυνατότητας έχει απόλυτη προτεραιότητα, νομίζω ότι μια πρώτη προσέγγιση των στρατηγικών μας εξοπλιστικών μας προτεραιοτήτων θα μπορούσε να είναι:
Πολεμικό Ναυτικό:
Σήμερα:
- Αύξηση της διαθεσιμότητος όλων των Μονάδων του Στόλου στα υψηλότερα δυνατά επίπεδα με εντατικοποίηση ενεργειών και εργασιών.
- Έναρξη πραγματικής αναβάθμιση των φρεγατών ΜΕΚΟ τουλάχιστον όπως αυτή εγκρίθηκε από τη Βουλή των Ελλήνων το 2014, και όχι κάποια lightπαραλλαγή της.
- Έναρξη σχεδίασης – ναυπήγησης «Εθνικού πλοίου».
- Συμμετοχή στη σχεδίαση οποιασδήποτε νέας ευρωπαϊκής ή αμερικανικής φρεγάτας που θα ικανοποιεί τις επιχειρησιακές απαιτήσεις μας το 2040.
Αύριο:
- Τέσσερεις αμερικανικές φρεγάτες τύπου MMSC, με σύγχρονη διεκδίκηση από τις ΗΠΑ δυο αντιτορπιλικών ArleighBurke σαν ενδιάμεση λύση.
- Προσδιορισμός επιχειρησιακών απαιτήσεων για μελλοντικά υποβρύχια και ΤΠΚ.
- Δυο γαλλικές φρεγάτες Belh@rraμε προαίρεση για άλλες δύο.
- Ολοκλήρωση ναυπήγησης του πρώτου «Εθνικού πλοίου».
- Συνέχιση ναυπήγησης εθνικών πλοίων όλων των τύπων (ΤΠΚ-κορβέτες-φρεγάτεςς).
- Έναρξη ναυπήγησης ή αγοράς νέων Υ/Β εφόσον απαιτείται.
Στόχος: Ισχυρό ΠΝ 20 φρεγατών/κορβετών και 10-12 υποβρυχίων με αυξανόμενο αριθμό πλοίων εθνικής ναυπήγησης, δυνάμενο να κυριαρχήσει τόσο το νησιωτικό χώρο του Αιγαίου όσον και την ανοικτή θάλασσα της Ανατολικής Μεσογείου.
Πολεμική Αεροπορία:
Σήμερα:
- Αύξηση της επιχειρησιακής διαθεσιμότητας όλων των υπαρχόντων αεροσκαφών στα υψηλότερα δυνατά επίπεδα, και σε κάθε περίπτωση άνω του 80%.
- Αναβάθμιση των αεροσκαφών F-16.
Αύριο:
- Αεροσκάφη Rafale.
- Συνέχιση αναβάθμισης αεροσκαφών F-16.
- Αεροσκάφη F-35.
- Ολοκλήρωση αναβάθμισης αεροσκαφών F-16.
- Συμμετοχή στη σχεδίαση οποιασδήποτε νέου ευρωπαϊκού ή αμερικανικού μαχητικού αεροσκάφους που θα ικανοποιεί τις επιχειρησιακές απαιτήσεις μας το 2040.
Στόχος ΠΑ: Ισχυρή ΠΑ με συνεχώς διαθέσιμα 200 τουλάχιστον μαχητικά αεροσκάφη, με διαρκή διαθεσιμότητα τουλάχιστον 80%.
Σε Διακλαδικό επίπεδο πρέπει να ασχοληθούμε με την απειλή που συνιστούν τα Drones (Αεροχήματα χωρίς πιλότο – UAVs). Παρόλο που οι ΕΔ ασχολήθηκαν με αυτά από τη δεκαετία του 90 και πρώτες προμηθεύτηκαν drones το 2003, στη συνέχεια έμειναν πίσω και στη προμήθεια αλλά και στην ανάπτυξη τους.
Η ραγδαία ανάπτυξη και χρήση τους από τις τουρκικές ΕΔ τα τελευταία χρόνια απαιτεί απόλυτη προτεραιότητα στην ανάπτυξη ή/και αγορά τόσο Drones όλων των τύπων, όσο και (και αυτό είναι το κυριότερο και πιο επείγον) οπλικών συστημάτων αντι-drones για την αντιμετώπιση τους.
Η δικαιολογία του υψηλού κόστους ενός τέτοιου φιλόδοξου προγράμματος δεν πρέπει να μας αποτρέψει. Ας προσδιορίσουμε τι θέλουμε για να εκτελέσουμε την αποστολή μας και ας προσπαθήσουμε να το αποκτήσουμε ή να το κατασκευάσουμε.
Με τη βοήθεια του ελληνικού λαού και των φίλων μας μπορούμε να το πετύχουμε. Το διακύβευμα είναι πολύ σημαντικό, και αφορά στην απώλεια περιοχών που ήταν ελληνικές τα τελευταία 3000 χρόνια και δεν έχουμε το δικαίωμα εμείς τώρα να τις χάσουμε.
Η εφαρμογή ενός τέτοιου εξοπλιστικού σχεδίου έπρεπε να έχει αρχίσει στο σύνολο του από «χθες».
Όποιο από τα παραπάνω σημεία δεν άρχισε ήδη να υλοποιείται, θα πρέπει να αρχίσει να υλοποιείται άμεσα από «σήμερα».
Το «αύριο» θα είναι πάρα πολύ απαιτητικό και πρέπει να μας βρει πανέτοιμους, γιατί το να νικηθούμε, να χάσουμε ή να αποχωρήσουμε δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ούτε σαν ενδεχόμενο και πολύ περισσότερο ούτε να αποτελεί επιλογή μας.
