Με ιδιαίτερες τιμές, οι απανταχού της Γης Έλληνες, εορτάζουμε φέτος τα 200 χρόνια από την έναρξη της Επανάστασης του 1821.
Τα στοιχεία αυτά, συστατικά του Έθνους, μαζί με την αγάπη για την Πατρίδα, ως χώρο με ιστορική συνέχεια και τον άσβεστο πόθο για Ελευθερία, επέδρασαν καταλυτικά στους φτωχούς, άοπλους και ανοργάνωτους Έλληνες και, παρά τις όποιες τοπικιστικές αντιπαλότητες, λαός, προεστοί και κλήρος, ξεσηκώθηκαν σύσσωμοι, να αποτινάξουν τον τουρκικό ζυγό.
Οι λαμπρές νίκες τους κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, της υπερδύναμης της εποχής, που μαθεύτηκαν σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, προκάλεσαν, αρχικά, τον θαυμασμό και, αργότερα, η Σφαγή της Χίου, την συμπάθεια των λαών της Ευρώπης.
Και την πιο κρίσιμη ώρα του Αγώνα, όταν η διχόνοια και η ιδιοτέλεια έθεσαν σε κίνδυνο, όσα με αγώνες και ποταμούς αίματος είχαν κατακτηθεί, οι Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής, για τους δικούς τους λόγους, έσωσαν την Επανάσταση και έδωσαν την οριστική λύση για την απελευθέρωση των Ελλήνων και την δημιουργία του νεότερου ελληνικού κράτους.
Διακόσια χρόνια μετά, στην ελληνική πραγματικότητα, λίγα στοιχεία μπορεί κανείς να βρει, από εκείνα, που οδήγησαν στο θαύμα της Εθνικής Παλιγγενεσίας.
Η εθνική ομοιογένεια, η κοινή γλώσσα και θρησκεία, που, μέχρι πριν από τριάντα χρόνια, ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά του πληθυσμού της χώρας μας, πλέον, με την ανεξέλεγκτη εισροή αλλοφύλων, αλλοθρήσκων και αλλοεθνών, τείνουν να αλλοιωθούν.
Οι νέοι μας, το μέλλον και η Ελπίδα του τόπου, με ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις, είτε συμμετέχουν χωρίς κρίσιμη δράση στο σημερινό κοινωνικό γίγνεσθαι, είτε παρακολουθούν αμέτοχοι μια μικρή, στρατευμένη, μειοψηφία, κυρίως από τον χώρο της Αριστεράς, να επιδίδεται σε κατά παραγγελία διαμαρτυρίες και σε «παράπλευρες» καταστροφές ταλαίπωρων ιδιοκτητών και μικροεπιχειρηματιών, είτε αποχωρούν μεταναστεύοντας.
Η ελληνική κοινωνία, ταλαιπωρημένη, από την υπερ-δεκαετή οικονομική κρίση και από την πανδημία, μοιάζει αλλοτριωμένη, διχασμένη ανάμεσα σε προβληματισμένους, χειροκροτητές και σε αντιπάλους, ορμώμενους από ταπεινά κίνητρα : άγνοια, ιδεοληψία, ιδιοτέλεια. Η Ελευθερία, για κάποιους, έχει γίνει ταυτόσημη με την αυθαιρεσία και την αναρχία.
Και, κοντά σε όλα αυτά, η κυριαρχία και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα απειλούνται από τον προαιώνιο κακό μας δαίμονα.
Στην κρίσιμη αυτή καμπή, είναι επιτακτική ανάγκη, να ενεργοποιηθεί το ένστικτο επιβίωσης της ελληνικής φυλής και να ανακτήσουμε την χαμένη τιμή της Επανάστασης του 1821.
Η Ιστορία συνηθίζει να επαναλαμβάνεται και αλίμονο σε όποιον αγνοεί τα διδάγματά της!
Ας ανατρέξουμε, στα γεγονότα, που καθόρισαν το πεπρωμένο μας και ας τα αποκωδικοποιήσουμε, με απώτερο σκοπό την εκ νέου συνειδητοποίηση του πραγματικού νοήματος της Πατρίδας και της Ελευθερίας.
Η διαφύλαξη των στοιχείων, που μάς ορίζουν ως Έθνος και η αγάπη για την Πατρίδα, την Ελευθερία και την Ανεξαρτησία πρέπει να είναι ο διαχρονικός, ο ιερός σκοπός μας. Η ενότητα, η ομοψυχία, η ανιδιοτέλεια και η τόλμη, τα μέσα για την επίτευξή του.
Το οφείλουμε στις γενιές που θα έρθουν και σε όλους εκείνους, που με το άγιο αίμα τους, πότισαν το δέντρο της Ελευθερίας μας και χάραξαν ανεξίτηλα τη μοίρα μας !
Νικόλαος Μανωλάκος
Αντιστράτηγος ε.α. – Επίτιμος Δκτης ΑΣΔΕΝ
Βουλευτής Α’ Πειραιά και Νήσων (Ν.Δ.)
