Λέμε κάποιον ψυχικά νεκρό όταν δεν έχει ενσυναίσθηση, δηλαδή δεν έχει αισθήματα συμπόνοιας για τον συνάνθρωπό του και καμία συναίσθηση των παθημάτων του πλησίον του.
Ενας τέτοιος άνθρωπος μπορεί σε κατάλληλες συνθήκες να αφαιρέσει τις ζωές των άλλων χωρίς να αισθανθεί τίποτα διότι απλώς δεν ενδιαφέρεται για τίποτα, η ψυχή του είναι νεκρή ήδη από την στιγμή που γεννήθηκε.
”Γεννήθηκα 17 Νοέμβρη” τιτλοφορείται το βιβλίο που συνέγραψε στην φυλακή ο Δημήτρης Κουφοντίνας και με δεδομένο οτι ο τίτλος του έργου είναι το μισό έργο, αποδεικνύει οτι αυτό το βιβλίο, ποτισμένο με το αίμα εικοσιέξι ανθρώπων, δείχνει τον σκοπό για τον οποίον ο ίδιος θεωρεί οτι ήλθε σ’αυτόν τον κόσμο, δηλαδή να σκοτώνει χωρίς ενσυναίσθηση στο όνομα μιας ιδεολογίας, οποιασδήποτε ιδεολογίας, κλασική βιτρίνα όποιων δικαιολογούν όσους με αυτόν τον τρόπο τα εγκλήματά τους.
Ο ψυχικά νεκρός σκοτώνει άλλους, αυτό σημαίνει το ”γεννήθηκα 17 Νοέμβρη”. Μη γελιέστε, όσες ”επαναστατικές ή κοινωνικές” δικαιολογίες και αν προβάλλουν όσοι δολοφονούν ανθρώπους είναι το προπέτασμα της βασικής αρρώστιας με την οποία γεννήθηκαν. Τους αρέσει να σκοτώνουν, αυτό είναι όλο και τους αρέσει να σκοτώνουν επειδή γεννήθηκαν εκτός από ”17 Νοέμβρη” και ψυχικά νεκροί.
Δείτεκαι αυτά
Ο Δ. Κουφοντίνας φωτογράφιζε τα όπλα της τρομοκρατικής οργάνωσής του δίπλα στις φωτογραφίες του Τσε Γκεβάρα και του Αρη Βελουχιώτη, δύο άλλων ”επαναστατών”, οι οποίοι διακρίθηκαν στους σκοτωμούς ανθρώπων και μάλιστα με βασανιστικό και σαδιστικό τρόπο. Για τον δεύτερο εξ αυτών η ελληνική ύπαιθρος έχει ιδίαν πείρα κατά τα φοβερά χρόνια που ευρέθη υπό την εξουσία του.
Ο Κουφοντίνας βέβαια δεν είχε την δυνατότητα να εξοντώσει την μισή Ελλάδα, όπως πολύ ευχαρίστως θα έκανε ο Βελουχιώτης για να κρατάει σκλάβα την άλλη μισή, εάν νικούσαν οι κομμουνιστές στα Δεκεμβριανά του 1944, αλλά μην αμφιβάλλετε, θα το έκανε πολύ ευχαρίστως επίσης αν του δινόταν η ευκαιρία, τα πρώτα 26 θύματά του ήταν απλώς το ορεκτικό για τέτοιους ανθρώπους. Γιατί όχι; Είναι ψυχικά νεκροί, τουτέστιν δεν αισθάνονται τίποτα.
Γιατί όμως τόση συμπάθεια και υποστήριξη σ’αυτόν από χιλιάδες πολίτες, νέους, ακόμη και πολιτικά κόμματα;
Είναι απλό. Στις μαζικές σύγχρονες δημοκρατίες δεν διαθέτουν όλοι τα ίδια προσόντα κύρους, μόρφωσης, πλούτου, καταγωγής, ικανοτήτων. Ακόμη περισσότερο δεν διαθέτουν όλοι την επιθυμία και την δύναμη να αλλάξουν προς το καλύτερο την κατάστασή τους σκληρά εργαζόμενοι.
Ο παρητημένος άνθρωπος ενώ στην πραγματικότητα θαυμάζει αξίες και προσόντα που δεν έχει, εφόσον δεν μπορεί ή δεν προσπαθεί καν να τα αποκτήσει, τα ακυρώνει και προβάλλει ως αξίες τα ακριβώς αντίθετα. Η ισότητα εκλαμβάνεται ως εξισωτισμός προς τα κάτω, η αγένεια ως αυθεντικότητα, η αμάθεια ως αντιελιτισμός, η εργασία ως υποταγή στο σύστημα και η πειθαρχία στον νόμο ως κάτι το ανόητο.
Γίνεται δηλαδή μνησίκακος και υποβιβάζει πάντα την επιτυχία των άλλων ανάγοντάς την στην… ανισότητα της κοινωνίας, στην κοινωνική αδικία και σε οτιδήποτε άλλο δικαιολογεί την απέχθεια που αισθάνεται στην πραγματικότητα για τον ίδιο τον εαυτό του. Ένα μικρό βήμα χωρίζει το άτομο αυτό από το να μεταβληθεί από θύμα σε θύτη, να απειλήσει την δημοκρατία, να καταστρέψει τον πολιτισμό, να κάψει, να σκοτώσει ακόμα.
Τα άτομα που στοιχίζονται πίσω από τον Κουφοντίνα και τις πρακτικές του μισούν την κοινωνία επειδή δεν μπορούν να την φτάσουν και αυτή τους αφήνει πίσω. Το μόνο που τους μένει είναι να της πετούν πέτρες και σε κάποια άλλη φάση μολότοφ ή και σφαίρες.
Είναι αξιολύπητα χαμηλής αυτο-εκτίμησης άτομα και η ψευδο-επαναστατικότητα είναι το μόνο που μπορούν να κάνουν. Είναι επίσης και η αποτυχία της ελληνικής οικογένειας, του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος, των προτύπων που προβάλλονται στην τηλεόραση και συνολικά της ελληνικής κοινωνίας που δεν μπορεί να αναθρέψει καλώς τα παιδιά της, χωρίς αυτό βέβαια να δικαιολογεί τις πράξεις τους.
Ασχολείται εβδομάδες τώρα η ελληνική κοινωνία με την απεργία πείνας ενός στυγνού δολοφόνου, κάτι που σε σοβαρές χώρες θα περνούσε στα ψιλά των ειδήσεων. Ο γράφων δεν ασχολείται καν με τα αιτήματα του τρομοκράτη, στην πραγματικότητα δεν με ενδιαφέρουν καθόλου και το μόνο που ζητώ είναι να εφαρμοστεί σε κάθε περίπτωση ο νόμος και αν ο νόμος απαιτεί ο Κουφοντίνας να παραμείνει εκεί που είναι, ας μείνει εκεί που είναι, όπως θα τον άφηνε κάθε σοβαρή χώρα. Καμία σοβαρή χώρα δεν υποκύπτει σε εκβιασμούς τρομοκρατών, ακόμη και αν οι εκβιασμοί λάβουν την μορφή απεργίας πείνας.
Γιατί όμως τόση δημοσιότητα, τόση πολιτική αντιπαράθεση, τόσες πορείες, τόση βία; Τόσο σημαντικός είναι ο Κουφοντίνας ή τόσο θα μας λείψει αν πεθάνει; Γιατί είναι ήρωας όποιος αρνείται να φάει; Και αν είναι ήρωας τότε γιατί δεν έδωσε την παραμικρή δυνατότητα άμυνας στα θύματά του; Μεγίστη απορία, γιατί τα μέσα του δίνουν τόση δημοσιότητα; Εσχατη απορία, γιατί υπάρχουν στην Ελλάδα δικαστές που αποδέχονται τα εκβιαστικά αιτήματά του; Ελάχιστη απορία, αν το δικαίωμα στη ζωή είναι σεβαστό, γιατί να μην είναι ωσαύτως εξίσου σεβαστό το δικαίωμα κάποιου να πεθάνει αρνούμενος να σιτιστεί;
Το φαινόμενο της αριστερής τρομοκρατίας είναι κληρονομιά εν μέρει της δικτατορίας, αλλά κυρίως του εμφυλίου 1943-49 που εξαπέλυσαν και έχασαν οι κομμουνιστές και η τρομοκρατία είναι μια αιματηρή απόδειξη πόσο κακό έκανε ο Κομμουνισμός στην Ελλάδα(επιτιθέμενη Αριστερά, θυμίζω, ονόμαζε την 17 Νοέμβρη ο δικηγόρος τους στην δίκη). Ολες οι παραφυάδες της τρομοκρατίας αυτόν τον πόλεμο έχουν ως σημείο αναφοράς και αφετηρίας.
Αυτά είναι τα αποτελέσματα μιας μιας ιδεολογίας του Κακού και των πρακτικών της. Είναι ώρα να γυρίσουμε σελίδα και να πάψουμε να ασχολούμαστε με απομεινάρια σαν τον Κουφοντίνα που από κανέναν δεν θα λείψει.
Οσο για την απειλή εξέγερσης που επαπειλούν ακριβώς για να τρομοκρατήσουν κυβέρνηση και κοινωνία οι οπαδοί του, θέλω να πιστεύω οτι η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν έχει σχέση με την κυβέρνηση Καραμανλή με υπουργό Εσωτερικών τον Προκόπη Παυλόπουλο το 2008, αλλά ακράδαντα πιστεύω επίσης οτι η ελληνική κοινωνία δεν είναι η ίδια με την κοινωνία του 2008 και δεν απειλείται, ούτε φοβάται πια.
Απεναντίας οι μετρήσεις δείχνουν οτι η κοινωνία επιθυμεί να τελειώνουμε οριστικά με την κληρονομιά του Εμφυλίου.
Ιωάννης Ξηρός
Ταξίαρχος ε.α.
ΥΓ. Αποκαλώ τον Δημήτρη Κουφοντίνα δολοφόνο, χωρίς την λέξη κύριος πριν το όνομά του. Εάν η δικηγόρος του ή οποιοσδήποτε άλλος έχουν πρόβλημα με αυτό και το απαγορεύουν με διάφορα εξώδικα, τους παρακαλώ θερμά να μου κάνουν μήνυση σε όποιο δικαστήριο θέλουν.
