Του Ιωάννη ξηρού*
Είναι περίεργο το γιατί εκπλήσσονται ορισμένοι για το γεγονός των σχέσεων ΣΥΡΙΖΑ και έγκλειστων τρομοκρατών.
Δεν ζούμε όλοι σ’αυτήν την χώρα για να ξέρουμε τόσα χρόνια τον πόνο που έπιανε την Αριστερά όταν συλλαμβάνονταν και φυλακίζονταν αναρχικοί και τρομοκράτες ή μήπως αγνοούμε το γεγονός οτι στην δίκη της 17 Νοέμβρη στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ αποτέλεσαν μάρτυρες υπερασπίσεως των δολοφόνων;
Δεν ισχυρίζομαι βεβαίως οτι όλοι οι αριστεροί σ’αυτόν τον τόπο επικροτούν την σκέψη και την αιματηρή πρακτική των δολοφόνων και των βανδάλων, πλην όμως όλοι γνωρίζουμε οτι ήδη από την δεκαετία 1980 η κυρίαρχη άποψη της ριζοσπαστικής Αριστεράς ήταν οτι οι τρομοκράτες ήταν(ή μήπως είναι ακόμη) σύντροφοι ”εν όπλοις” και η όποια δράση τους καθαγιάζεται από τον ιερό σκοπό της καταστροφής του αστικού κράτους και της αντικατάστασής του από ό’τι θα γεννούσε η πειραγμένη φαντασία τους.
Ξεχνούν κάποιοι οτι ένα πολιτικά περιθωριακό κόμμα του 3% με στελέχη που ποτέ δεν είχαν συγκροτημένη πολιτική και οικονομική σκέψη,αλλά αντιθέτως περιελάμβανε υποομάδες της Άκρας Αριστεράς που μάζεψε ο κυρ-Αλέκος (Αλαβάνος)και των οποίων η ”λογική” είναι αρμοδιότητα μόνον των ψυχιάτρων θα απομάκρυνε τα στελέχη του κυρ-Αλέκου,μόνο και μόνο επειδή η συγκυρία σε συνδυασμό με την έλλειψη πολιτικής σκέψης πολλών Ελλήνων το έφερε στην εξουσία;
Ένα από τα δράματα που ζει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι οτι πλέον πρέπει να απολογείται μάλλον παρά να συνεχίζει τις πρακτικές του όταν ήταν στο 3%.Ο γράφων συγχαίρει και θαυμάζει το θάρρος του κ.Ιωάννη Πανούση,ο οποίος μετά από 40 χρόνια ιδεολογικής κυριαρχίας της Αριστεράς,θέτει τον δάκτυλο επί τον τύπο των ήλων,προειδοποιεί οτι η τρομοκρατία είναι πάντα εδώ και υπενθυμίζει οτι στελέχη του κυβερνώντος κόμματος ακόμα αγαπούν και όσο μπορούν βοηθούν τους τρομοκράτες.
Ίσως αυτό να εξηγεί και το γιατί μόνον στην Ελλάδα υπάρχει η αριστερή τρομοκρατία,ενώ σε όλη την Ευρώπη έχει από χρόνια εξαφανιστεί.Και για όσους αφελείς πιστεύουν οτι και οι τρομοκράτες και άλλοι ποινικοί κρατούμενοι έχουν δικαιώματα άξια προστασίας,ο γράφων λέει πρώτος ναι,πλην όμως υπενθυμίζω οτι τα δικαιώματα και η προστασία τους είναι θέμα του σωφρονιστικού συστήματος και της οργανωμένης Πολιτείας και μόνον και ότι τα κόμματα ουδεμία αρμοδιότητα έχουν ούτε να υποκαθιστούν το Κράτος, ούτε να συναλλάσσονται με έγκλειστους, διότι σε διαφορετική περίπτωση δικαίως μπορούν να κατηγορηθούν οτι διαπλέκονται μαζί τους.
O γράφων προειδοποίησε πολλάκις τους αναγνώστες του οτι ο αυταρχισμός είναι εγγενές στοιχείο της Αριστεράς,παρόλο
το φιλολαϊκό προσωπείο της.
Η προσπάθεια φίμωσης και κατατρομοκράτησης εναντίον του κ.Πανούση εκ μέρους των θλιβερών Υπουργών Δικαιοσύνης κ.Παρασκευόπουλου και Δημ.Τάξεως κ. Τόσκα αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα του πως αντιμετωπίζει αυτούς που πραγματικά την ενοχλούν η Αριστερά και πόσο δημοκρατική είναι.
Παρόλα αυτά,ίσως είναι υπερβολικό να δαιμονοποιούμε εκ των προτέρων και συνολικά την Αριστερά.Οι κυβερνητικές ευθύνες είναι βαριές και η όσμωση με την Ευρώπη μπορεί να επιφέρει την μετάλλαξή της σε ένα κανονικό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα.
Πιστεύω οτι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ακόμη διχασμένος και οτι θα παρακολουθήσουμε πολλές φάσεις της αναγκαίας μετάλλαξης του με περαιτέρω αποχωρήσεις ή εκδιώξεις.
Μέχρι τότε όμως οι δημοκρατικοί πολίτες οφείλουν να ανησυχούν και να μην επιτρέπουν αντιδημοκρατικές εκτροπές,όπως αυτήν που διαδραματίζεται τώρα εις βάρος ενός γενναίου και ειλικρινούς ανθρώπου,όπως ο κ.Πανούσης.
*Ιωάννης Ξηρός είναι
Ταξίαρχος ε.α.,Μέλος της Δράσης
“Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν αποκλειστικά τον υπογράφοντα και μπορεί να μην είναι συμπίπτουν με τις απόψεις του Ιστολογίου!”
