Τι να σκέφτεται άραγε ο Καταδρομέας σαν πλησιάζει το Γέρο του Μοριά γεμάτος Δέος κάνοντας τον Σταυρό του ;
Τι να σκέφτονται άραγε και που να προσεύχονται τα αρματωμένα τα παιδιά του Στρατού μας καθώς γονατίζουν μπροστά στον Πολέμαρχο ;
Ξύπνα Θοδωρή να δεις του Στρατού μας τους Δρομείς!
Ξύπνα Ορέ Χαντακωμένε φωνάζει ο Στρατηγός Μακρυγιάννης ….Μας κράζει πάλι η Πατρίδα ! Ξύπνα βρε και δες ,ήρθαν οι αρματωμένοι του Πετρόμπεη πιλάλα από τη Μάνη !
Ξύπνα Γέρο του Μοριά παρακαλάνε τα παλληκάρια μας ,ξύπνα και βοήθα μας !
Ανατριχίλα σκόρπισε στην Τροπολιτσά η άφιξη των Αρματωμένων Δρομέων του Στρατού μας που έφτασαν πιλάλα από τη Μάνη και έπεσαν στα γόνατα μη μπορώντας , γεμάτοι δέος να σταθούν ορθοί μπροστά στον Πολέμαρχο !
Ξυπόλυτος και με πρησμένα τα πόδια αλλά χαμογελαστός τερμάτισε και ο τελευταίος δρομέας μας αφού διέσχισε όλη την Γη των “Λάκκο-Δαιμόνων” ακολουθώντας το κάλεσμα της Πατρίδας
Στιγμές από άλλες ,αλλοτινές εποχές που κάνουν τον Γέρο του Μοριά και τους Καπεταναίους ,να συνεχίζουν το ύπνο τους στην Αρκαδική γη που τόσο αγάπησαν ,ήσυχοι πια, αφού η Πατρίδα είναι σε καλά χέρια !Δεν έχει ανάγκη η Πατρίδα από μας πια Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη…Έχει τούτα τα νιούτσικα παιδιά που θα φυλάξουν και την Πατρίδα και τους Τάφους μας!