Αίσθηση προκάλεσε και η αναφορά του Υποπτεράρχου ε.α Δημητρίου στο γεγονός ότι έγινε σκέψη στο παρελθόν στα πλαίσια του δόγματος ενιαίου αμυντικού χώρου να αγοράσει η Κύπρος εναέριο τάνκερ για χρήση του από την Ελληνική Πολεμική Αεροπορία, κάτι προφανώς το οποίο δεν υλοποιήθηκε. (σχετικό απόσπασμα στο 1:03:00).
ο Ο Υποπτέραρχος ε.α κ. Δημητρίου απάντησε σε σειρά ερωτήσεων σχετικά με τα εξοπλιστικά προγράμματα της Ελλάδος και Κύπρου. Αρχικά για την Ελλάδα τόνισε ότι η αγορά των Rafale και ο εκσυγχρονισμός των F-16 σε επίπεδο “Viper” ανατρέπει το ισοζύγιο της ισχύος στον αέρα, ενώ τα Rafale συγκεκριμένα έχουν να προσδώσουν προστιθέμενη αξία στις επιχειρήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο λόγω δυνατοτήτων που τα κάνουν πραγματικούς πολλαπλασιαστές ισχύος (όπως π.χ. “stand-off” κρούση).
Σχετικά με τις φρεγάτες Belharra, ο ίδιος προσέθεσε ότι όντως οι νέες ελληνικές φρεγάτες έχουν εξαιρετικές δυνατότητες αεράμυνας περιοχής (εξαίροντας τις δυνατότητες του πυραύλου επιφανείας – αέρος ASTER-30).
Ο Υποπτέραρχος ε.α έθιξε ωστόσο την αναλγησία σε ότι αφορά το ζήτημα προμήθειας παρόμοιων μέσων αεράμυνας από την ίδια την Κύπρο εκτιμώντας πως είναι στις δυνατότητες της.
Στη συνέχεια, ο κ. Δημητρίου ως εκ των πρώτων Αξιωματικών που εκπαιδεύτηκε στο ρωσικό αντιαεροπορικό σύστημα S-300 PMU-1 (το οποίο δεν εγκαταστάθηκε ποτέ στην Κύπρο), αλλά και στο αντιαεροπορικό σύστημα μέσου βεληνεκούς BUK M1-2, ερωτήθηκε εάν είναι σε θέση τα συστήματα αυτά σε συνδυασμό και με τα λοιπά μέσα Αεράμυνας της Κυπριακής Πολεμικής Αεροπορίας να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της εποχής (τα περιφερόμενα πυρομαχικά με μικρό μέγεθος, βαλλιστικοί πύραυλοι, και φυσικά τα Μη Επανδρωμένα Αεροσκάφη – UAVs) πέραν των “παραδοσιακών” απειλών (μαχητικά).
defenceredefined.com.cy
