Η ιστορία της Ελληνικής σχεδίασης κορβέτας πολλαπλών αποστολών Als® Class 100 ξεκίνησε πριν από χρόνια, με την πρώτη παρουσίαση του σχεδίου στο Πολεμικό Ναυτικό να πραγματοποιείται το Δεκέμβριο του 2009 και έκτοτε τα σχέδια του πλοίου να βελτιώνονται καθ’ υπόδειξη των προτάσεων του Πολεμικού Ναυτικού.
Στα χρόνια που ακολούθησαν η σχεδιαστική ομάδα Als NSD (Naval Ship Designs) του κυρίου Ιωάννη Τζαγκαράκη, μαζί με την εταιρεία Veritas International Ltd, το Πολυτεχνείο Αθηνών τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων και το Πολεμικό Ναυτικό, προχώρησαν από το στάδιο της μελέτης αντίληψης στην μελέτη σχεδίασης (design study), και μετέπειτα στη μελέτη του βασικού σχεδιασμού, ώστε να μπορεί το πλοίο να ναυπηγηθεί σε ελληνικά ναυπηγεία.
Αργότερα η ελληνική σχεδιαστική ομάδα, προχώρησε στην σχεδίαση ενός νέου πλοίου της οικογενείας Als® Class, αυτή την φορά μιας νέας φρεγάτας μεγάλου εκτοπίσματος και με σημαντικά μεγαλύτερες δυνατότητες.
Η σχεδίαση και αυτού του πλοίου πραγματοποιήθηκε κατόπιν αιτήματος του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και έκτοτε το Πολεμικό Ναυτικό και η ελληνική σχεδιαστική ομάδα εργάζονται πάνω στη νέα σχεδίαση.
Ο οπλισμός του πλοίου αποτελείται από:
- το κύριο πυροβόλο Super Rapid των 76 mm/62 cal (ταχυβολίας 120 β.α.λ.) με περίβλημα χαμηλής διατομής ραντάρ (RCS) ή της έκδοσης STRALES
- δύο τετραπλούς εκτοξευτές βλημάτων ναυτικής κρούσης (με εναλλακτικές επιλογές τα MBDA Exocet MM40, Saab RBS15 Mk3, Boeing Harpoon Block 2 και Kongsberg NSM)
- σύστημα κάθετης εκτόξευσης VLS (Mk41 ή SYLVER A43/50 με 16 θύλακες για 64 συνολικά βλήματα ESSM ή 16 Aster 15/30 & MICA αντίστοιχα
- σύστημα εγγύς άμυνας (CIWS) RAM, SeaRAM ή Millennium
- δύο τηλεχειριζόμενα αυτόματα πυροβόλα γενικής χρήσης των 27 mm ή των 30 mm (Rheinmetall MLG ή OTO Melara Marlin αντίστοιχα)
- δύο τηλεχειριζόμενα πολυβόλα των 12,7 mm Hitrole της OTO Melara
- δύο τριπλούς τορπιλοσωλήνες Mk32 των 324 mm
- σύστημα αντιμέτρων τορπιλών της WASS/Leonardo
- σύστημα αναλώσιμων αντιμέτρων MASS της Rheinmetall με δύο μονάδες εξαπόλυσης αερόφυλλων/φωτοβολίδων
- κατάστρωμα πτήσης με υπόστεγο για υποδοχή και μεταφορά ανθυποβρυχιακού ελικοπτέρου βάρους έως και 10 τόνους ή VTOL UAV και δύο πνευστές λέμβους άκαμπτης γάστρας (RHIB).
Δυστυχώς όμως αν και το πρόγραμμα βρίσκεται σε ώριμο στάδιο και θα μπορούσε να προχωρήσει στην φάση της περάτωσης του βασικού σχεδιασμού, ώστε να είναι δυνατή η ναυπήγηση του πλοίου από ελληνικά ναυπηγεία, το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας δεν φαίνεται να δίνει προτεραιότητα σε αυτό το πρόγραμμα μα αιτιολογία την δυσμενή οικονομική συγκυρία.
Για μια ακόμη φορά η ελληνική οικονομική πραγματικότητα και η ανυπαρξία μιας διαχρονικής σταθερής πολιτικής εξοπλισμών ενδέχεται να τερματίσουν άδοξα μια φιλόδοξη ελληνική ναυπηγική προσπάθεια, που θα μπορούσε να θέσει τα θεμέλια για την σταδιακή διαμόρφωση ενός Στόλου με πλοία ελληνικής σχεδίασης.
Αν και το ποσό που απαιτείται για την ολοκλήρωση της σχεδίασης είναι μικρό για τα δεδομένα ακόμη και της ταλαιπωρημένης από την οικονομική κρίση Ελλάδας, το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας φαίνεται απρόθυμο να δαπανήσει χρήματα και να προχωρήσει στην υλοποίηση ενός τόσο σημαντικού σχεδίου για την αναγέννηση του Στόλου, ο οποίος κάθε μέρα που περνά γερνάει.