Αμετακίνητος στις θέσεις του για το εδαφικό ζήτημα της Ουκρανίας εμφανίστηκε ο Βλαντίμιρ Πούτιν, στέλνοντας σαφές μήνυμα τόσο προς το Κίεβο όσο και προς τους δυτικούς συμμάχους του, κατά τη διάρκεια της καθιερωμένης ετήσιας συνέντευξής του. Το εδαφικό παραμένει το βασικό αγκάθι στις όποιες διερευνητικές επαφές για μια πιθανή ειρηνευτική συμφωνία, επιβεβαιώνοντας ότι η σύγκρουση απέχει ακόμη από μια ουσιαστική πολιτική λύση.
Ο Ρώσος πρόεδρος υποστήριξε ότι η Μόσχα δεν θεωρεί πως η Ουκρανία είναι έτοιμη για σοβαρές ειρηνευτικές συνομιλίες, επισημαίνοντας ότι η Ρωσία παραμένει «έτοιμη και πρόθυμη» να τερματίσει τον πόλεμο, αλλά αποκλειστικά με βάση τις αρχές που η ίδια έχει θέσει. Υπενθύμισε μάλιστα ότι το πλαίσιο αυτό είχε παρουσιαστεί ήδη από το 2024 στο ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών και δεν έχει μεταβληθεί έκτοτε.
Ιδιαίτερη σημασία, ωστόσο, είχε το οπτικό μήνυμα που συνόδευσε τις δηλώσεις του. Στον τοίχο πίσω από τον Πούτιν δέσποζε ένας μεγάλος χάρτης της Ρωσίας, στον οποίο περιλαμβάνονταν όχι μόνο η Κριμαία, αλλά και οι τέσσερις ουκρανικές περιφέρειες που η Μόσχα προσάρτησε το 2022: το Ντονέτσκ, το Λουγκάνσκ, τη Ζαπορίζια και τη Χερσώνα. Πρόκειται για περιοχές που, παρά το γεγονός ότι δεν ελέγχονται πλήρως από τις ρωσικές δυνάμεις, παρουσιάζονται από το Κρεμλίνο ως αναπόσπαστο τμήμα της ρωσικής επικράτειας.
Όπως επισημαίνουν διεθνή μέσα, μεταξύ των οποίων και το Sky News, η επιλογή αυτού του φόντου δεν ήταν τυχαία. Αντιθέτως, συνιστά ένα ξεκάθαρο μήνυμα ότι η Ρωσία δεν προτίθεται να αποσύρει τις εδαφικές της διεκδικήσεις, ακόμη και στο πλαίσιο ενδεχόμενων διαπραγματεύσεων. Η εικόνα λειτουργεί ως πολιτική δήλωση ισχύος και συνέχειας της ρωσικής στρατηγικής.
Το εδαφικό ζήτημα παραμένει, έτσι, το κεντρικό σημείο τριβής σε κάθε συζήτηση περί ειρήνης. Η στάση του Πούτιν καταδεικνύει ότι η Μόσχα δεν δείχνει καμία διάθεση συμβιβασμού, γεγονός που καθιστά εξαιρετικά δύσκολη την επίτευξη μιας συμφωνίας αποδεκτής και από τις δύο πλευρές. Σε αυτό το πλαίσιο, οι προοπτικές άμεσου τερματισμού του πολέμου παραμένουν περιορισμένες, ενώ η σύγκρουση συνεχίζει να καθορίζει τις γεωπολιτικές ισορροπίες στην Ευρώπη.
















