Ανοικτή επιστολή Απόστρατου Αστυνομικού στους Βουλευτές και πρώην συνδικαλιστές Ηλία Βλαχογιάννη και Δημήτρη Κυριαζίδη
*Γράφει ο Σωτ. Αθ. Μουντζούρης
κ. Βουλευτά (και παλιέ συνάδελφε Συνδικαλιστή).
Τι έχετε να μας πείτε για την λίαν προσφάτως εκδοθείσα απόφαση του ΣτΕ, που αναφέρεται στους ένστολους, που ανήκουν στο στρατιωτικό μισθολόγιο;
1. Θα αποκατασταθεί η αδικία της, από διετίας συντελεσθείσας, διπλής παρακράτησης και θα επανέλθει σε ισχύ η προηγούμενη του Γ.Λ.Κρ., όπως λέει η απόφαση;
2. Ισχύει η φημολογία ότι σχεδιάζεται είσπραξη ισοδυνάμου ποσού, δια της μεθόδου νέου μισθολογίου – συνταξιολογίου, κατά το οποίο δεν θα υπάρχουν μισθολογικές προαγωγές, αλλά ΜΌΝΟ ο βαθμός;
Δείτεκαι αυτά
3. Αληθεύει η (δια της TV) διάδοση ότι θα δοθεί ΜΌΝΟΝ στους 550 περίπου που προσέφυγαν στο ΣτΕ, ενώ οι υπόλοιποι θα παραπεμφθούν….στις καλένδες…..!, αφού πλέον δεν υφίσταται δυνατότητα προσφυγής τους, λόγω εκπροθέσμου;
κ. Βουλευτά, (αγαπητέ Ηλία και αγαπητέ Δημήτρη)
Απαιτείται υπεύθυνος χειρισμός του θέματος διότι η ευθύνη της αναξιοπιστίας θα σας βαρύνει, ως Κυβερνώσα παράταξη εννοείται, και επιπλέον θα είσθε «ηθικοί αυτουργοί»,συνυπεύθυνοι δηλαδή για μια άστοχη και άδικη ρύθμιση σε βάρος εκατοντάδων χιλιάδων συναδέλφων και μάλιστα με απροσδιόριστες συνέπειες για ΟΛΟΥΣ μας, κυρίως για τους υπεύθυνους που αποφασίζουν.
Η λύση είναι μία και ΜΟΝΑΔΙΚΗ: Επαναφορά στην νομιμότητα δια της ανακλήσεως της τελευταίας συνταξιοδοτικής μας πράξης και εφαρμογής της τελευταίας που ανακλήθηκε. Προς τούτο υφίσταται, πλέον, υποχρέωση συμμόρφωσης εκ του Νόμου.
Τερτίπια, λόγω διαφόρων σκοπιμοτήτων (πολιτικών κλπ) δεν νοούνται, μάλιστα σε μια ευαίσθητη κατηγορία ανθρώπων «που άσπρισαν τα μαλλιά τους» στην προσφορά για το Έθνος, την Πατρίδα, την Κοινωνία.
Εάν -ο μη γένοιτο- συμβεί θα πρόκειται για απροκάλυπτο εμπαιγμό.
Τα παραπάνω αποτελούν έκφραση άποψης και προβληματισμού ενός παλιού σας συναδέλφου, με κοινούς αγώνες για την αναγνώριση του συνδικαλισμού στην αστυνομία και για την στήριξη – υποστήριξη των δικαίων αιτημάτων των πλέον ΜΗ προνομιούχων εργαζομένων, δηλαδή των Αστυνομικών – στρατιωτικών.
Με τον προσήκοντα σεβασμό (στην ιδιότητά σας), ακόμη δε, με αισθήματα φιλίας και συναδελφικότητας (με την παλιά μας επαγγελματική και συνδικαλιστική ιδιότητα).
