Το Τάγμα Επιστράτων 336, με επικεφαλής τον ταγματάρχη Δημήτριο Αλευρομάγειρο, κράτησε όρθια τη Λευκωσία το μαύρο καλοκαίρι του 1974. Πολέμησαν στα χαρακώματα από τη Λήδρας μέχρι τον Άγιο Παύλο και το στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ, δίνοντας μάχες υπέρ βωμών και εστιών. Πλήρωσαν βαρύ τίμημα σε ανθρώπινες απώλειες, αλλά σταμάτησαν την προέλαση του Αττίλα και έσωσαν την πρωτεύουσα της Κύπρου.
Μισό αιώνα μετά, η τιμή προς αυτούς δεν έχει ακόμη αποδοθεί. Μια ομάδα παλαίμαχων του 336 Τάγματος προσπαθεί εδώ και χρόνια να ανεγείρει μνημείο για τους πεσόντες τους. Όλα είναι έτοιμα: οικόπεδο εξασφαλισμένο πίσω από τον αστυνομικό σταθμό Λυκαβητού, παραχωρημένο από την Αρχιεπισκοπή, εγκεκριμένα αρχιτεκτονικά σχέδια, χρηματοδότηση διασφαλισμένη, έγκριση από την Πολιτιστική Επιτροπή του Δήμου Λευκωσίας.
Και παρ’ όλα αυτά, το μνημείο δεν προχωρά. Η Επιτροπή Μνημείων δεν υπογράφει. Οι ήρωες και οι συγγενείς τους, παραπέμπονται από γραφείο σε γραφείο. Δεν γνωρίζουν καν ποιος είναι αρμόδιος.
Δείτεκαι αυτά
Μπορεί 51 χρόνια μετά να μην μπορεί να τιμηθεί η αυτοθυσία εκείνων που κράτησαν όρθια την πρωτεύουσα;
Πού είναι οι αρμόδιοι;
-
Τι λέει ο Δήμαρχος Λευκωσίας, Προύντζος;
-
Τι λέει ο Περιφερειάρχης, Γιωρκάτζης;
-
Ποιος κρύβεται πίσω από τη σιωπή και την αδιαφορία;
-
Γιατί δεν υπογράφει η Επιτροπή Μνημείων την τελευταία πράξη τιμής;
Οι μάχες του 336 Τάγματος είναι γραμμένες στην ιστορία. Το μνημείο τους όμως… παραμένει στα συρτάρια της γραφειοκρατίας. Αυτή είναι η πιο σκληρή προσβολή: η λήθη που προέρχεται όχι από εχθρούς, αλλά από αδιαφορία.
