Η δοκιμή εκτελέστηκε από την Πιονγκγιάνγκ στις 3 Σεπτεμβρίου και οδήγησε σε “τέλεια επιτυχία”, σύμφωνα με τα κρατικά μέσα ενημέρωσης. Η έκρηξη προκάλεσε σεισμό μεγέθους 6,3 μέτρων σύμφωνα με την Αμερικανική Γεωλογική Έρευνα (USGS) και υπολογίστηκε ότι ήταν τουλάχιστον 10 φορές ισχυρότερη από όλες τις προηγούμενες πυρηνικές δοκιμές που πραγματοποιήθηκαν στη χώρα.
Τι είναι μια βόμβα H;
Η κύρια διαφορά μεταξύ της θερμοπυρηνικής (υδρογόνου) βόμβας και της κλασικής ατομικής (σχάσης) βόμβας είναι ότι στηρίζεται σε συνδυασμό σχάσεων και αντιδράσεων σύντηξης για να προκαλέσει έκρηξη.
Οι ατομικές βόμβες βασίζονται καθαρά στην σχάση, στην ίδια διαδικασία διάσπασης ατόμων όπως σε πυρηνικό αντιδραστήρα. Η θερμοπυρηνική σύντηξη, εν τω μεταξύ, είναι μια διαδικασία, η οποία κρατά τον Ήλιο και άλλα αστέρια ζεστά και λαμπερά.
Για να γίνει ακόμη πιο απλός, μια μικρή συσκευή σχάσης μέσα σε μια θερμοπυρηνική βόμβα χρησιμοποιείται ως πυροκροτητής για να ξεκινήσει η σύντηξη ισοτόπων υδρογόνου, η οποία απελευθερώνει μεγάλες ποσότητες ενέργειας.
Οι θερμοπυρηνικές συσκευές μπορούν να παράγουν πολύ πιο ισχυρή απόδοση από τις ατομικές βόμβες. Ενώ η πρώτη ατομική συσκευή απέδωσε 20.000 τόνους TNT, η πρώτη θερμοπυρηνική συσκευή απέδωσε 10 εκατομμύρια τόνους.
Οι θερμοπυρηνικές συσκευές δεν έχουν θεωρητικό καπάκι για την ισχύ τους, καθώς μπορούν να προστεθούν νέα στρώματα καυσίμου σύντηξης.
Η ισχύς μιας συσκευής περιορίζεται μόνο στη διαθεσιμότητα του καυσίμου σύντηξης και οι διαστάσεις του είναι αρκετά μικρές ώστε να μπορούν να μεταφερθούν.
Η επίτευξη ενός μικροσκοπικού μεγέθους της συσκευής απαιτεί αρκετά εξελιγμένο επίπεδο τεχνολογίας, καθώς η προαναφερθείσα πρώτη θερμοπυρηνική βόμβα, που δοκιμάστηκε από τις ΗΠΑ το 1952, ήταν τόσο μεγάλη όσο ένα τριώροφο κτίριο γεμάτο με ισότοπα υδρογόνου.
Η συσκευή περιλάμβανε μεγάλα μηχανήματα για την παροχή ψύξης για τα καύσιμα σχάσης για να διατηρηθεί σταθερή πριν από την έκρηξη.
