Η «Ομοσπονδία των Τούρκων της Δυτικής Θράκης στην Ευρώπη» μιλά για τουρκική μειονότητα και καταγγέλλει τον ΟΗΕ
Η λεγόμενη «Ομοσπονδία των Τούρκων της Δυτικής Θράκης στην Ευρώπη» επαναφέρει το τουρκικό αφήγημα περί εθνικής και όχι θρησκευτικής μειονότητας στη Θράκη και μέμφεται τον ΟΗΕ για παραποίηση των επιστολών της
Σε μία νέα γραπτή δήλωση που υιοθετεί πλήρως τη ρητορική της Τουρκίας όσον αφορά τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης προχώρησε η αυτοαποκαλούμενη «Ομοσπονδία Τούρκων της Δυτικής Θράκης στην Ευρώπη». Μία ΜΚΟ που επιχειρεί να προωθήσει το αφήγημα της Άγκυρας περί «τουρκικής μειονότητας» στη Θράκη.
Μομφή στον ΟΗΕ
Η δήλωση της «Ομοσπονδία Τούρκων της Δυτικής Θράκης στην Ευρώπη» έχει τίτλο «Παρεμπόδιση της ελευθερίας έκφρασης των ΜΚΟ και συνεχιζόμενη παραβίαση της ελευθερίας του συνεταιρίζεσθαι της τουρκικής κοινότητας στη Δυτική Θράκη στην Ελλάδα» και ξεκινά με μομφή προς την γραμματεία του ΟΗΕ, καθώς υποστηρίζει ότι «το περιεχόμενο των γραπτών δηλώσεων που υπέβαλε η ABTTF, η οποία εκπροσωπεί την τουρκική κοινότητα της Δυτικής Θράκης στην Ελλάδα, τροποποιήθηκε μετά την καταχώρισή του στο σύστημα.
Μια αναδρομική εξέταση αποκάλυψε ότι όλες οι αναφορές στον όρο «Δυτική Θράκη» που χρησιμοποιήθηκαν στις γραπτές δηλώσεις που υποβλήθηκαν στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ κατά τη διάρκεια της 56ης, 57ης και 58ης συνόδου του, άλλαξαν σε «Θράκη»».
Η επιστολή υποστηρίζει ότι «όλες οι δηλώσεις που υποβλήθηκαν στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών ορίζουν ότι η γραπτή δήλωση που διανεμήθηκε σύμφωνα με την απόφαση 1996/31 του Οικονομικού και Κοινωνικού Συμβουλίου παραλήφθηκε από τον Γενικό Γραμματέα και δημοσιεύθηκε μόνο στη γλώσσα στην οποία υποβλήθηκε.
Ωστόσο, η αντικατάσταση του όρου «Δυτική Θράκη», που είναι η ιστορική γεωγραφική ονομασία της περιοχής όπου κατοικεί η τουρκική κοινότητα της Δυτικής Θράκης, με τον όρο «Θράκη» στις γραπτές δηλώσεις που υπέβαλε η ABTTF συνιστά παρέμβαση στο περιεχόμενο μιας γραπτής δήλωσης που υπέβαλε μια ΜΚΟ και παραβίαση του ψηφίσματος 1996/31».
Και προσθέτει πως «στις 1 Απριλίου 2025, υποβάλαμε γραπτή καταγγελία στη Γραμματεία του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, συνοδευόμενη από αποδεικτικά στοιχεία. Καθώς δεν λάβαμε απάντηση, η ABTTF έστειλε επιπλέον ένα ηλεκτρονικό μήνυμα στον Πρόεδρο του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, Jürg Lauber, στις 29 Απριλίου 2025, κοινοποιώντας την αλληλογραφία που είχε υποβληθεί στη Γραμματεία την 1η Απριλίου 2025. Ζητήσαμε από τον Πρόεδρο του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ να λάβει άμεσα μέτρα και να παράσχει εξηγήσεις στην ABTTF, δεδομένης της σκανδαλώδους φύσης της προαναφερθείσας κατάστασης.
Δυστυχώς, μέχρι σήμερα δεν έχουμε λάβει καμία απάντηση. Ως εκ τούτου, δηλώνουμε με την παρούσα ότι αναμένουμε ικανοποιητική εξήγηση από τον Πρόεδρο και τη Γραμματεία του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ σχετικά με το θέμα αυτό».
Όπως ισχυρίζεται η ΜΚΟ «σε αυτό το σημείο, θα θέλαμε να τονίσουμε ότι η αντικατάσταση του όρου «Δυτική Θράκη» με τον όρο «Θράκη» στις γραπτές δηλώσεις που υπέβαλε η ABTTF αποτελεί παραβίαση της ελευθερίας έκφρασης της τουρκικής κοινότητας της Δυτικής Θράκης στην Ελλάδα, την οποία εκπροσωπούμε, και μια προσπάθεια χειραγώγησης της φωνής των εθνικών μειονοτήτων ενώπιον του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ».
Επαναλαμβάνεται το αφήγημα περί «τουρκικής μειονότητας»
Την ίδια στιγμή κάνει λόγο κατά το τουρκικό αφήγμα για «τουρκική κοινότητα στη Δυτική Θράκη της Ελλάδας», η οποία «ζει στην περιοχή αυτή εδώ και αιώνες και αριθμεί περίπου 150.000 άτομα. Η τουρκική κοινότητα στη Δυτική Θράκη της Ελλάδας αποτελεί το 52% του πληθυσμού του νομού Ροδόπη και σχεδόν το ήμισυ του πληθυσμού του νομού Ξάνθης. Θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε ότι η Συνθήκη της Λωζάνης του 1923 παραχώρησε στην τουρκική κοινότητα της Δυτικής Θράκης της Ελλάδας το καθεστώς της «μειονότητας», εγγυώμενη την εκπαιδευτική και θρησκευτική της αυτονομία και τα δικαιώματά της. Σύμφωνα με το καθεστώς που έχει παραχωρηθεί στη μειονότητά μας, οι Τούρκοι της Δυτικής Θράκης έχουν ίσα δικαιώματα να ιδρύουν, να διαχειρίζονται και να ελέγχουν οποιαδήποτε φιλανθρωπική οργάνωση, θρησκευτικό και κοινωνικό ίδρυμα, σχολείο και άλλα εκπαιδευτικά και διδακτικά ιδρύματα με δικά τους έξοδα, καθώς και το δικαίωμα να χρησιμοποιούν τη δική τους γλώσσα και να ασκούν ελεύθερα τη θρησκεία τους».
