Γράφει ο Δημήτρης Περδίκης
Ο Έλληνας ΥΠΕΞ αναμένεται να επισκεφθεί τα Τίρανα στις 6 και 7 Ιουνίου σε μια προσπάθεια να βρούνε λύση προβλήματα – αγκάθια στις ελληνο-αλβανικές σχέσεις.
Η ελληνική πλευρά έχει φαίνεται ενστερνισθεί την προταθείσα λύση – πακέτο όλων των θεμάτων, όμως η πρόσκληση του κ. Κοτζιά προς το Αλβανό ομόλογό κ. Μπουσάτι, πριν λίγες εβδομάδες, να επισκεφθεί την Αθήνα αντιμετωπίστηκε αρνητικά από την αλβανική πλευρά.
Δείτεκαι αυτά
Αυτές τις μέρες έχουμε διάφορες ανακοινώσεις, άρθρα, σχόλια, «διαρροές» και μια τηλεοπτική συνέντευξη (του Αλβανού ΥΠΕΞ Ντιτμίρ Μπουσάτι) στο Top Channel. Αυτά όλα δείχνουν εισηγήσεις, προβολή «κόκκινων γραμμών», τακτικισμούς και γενικά τις διεργασίες πριν από τις συναντήσεις.
Η αλβανική πλευρά προσπαθεί να γεμίσει την ατζέντα με πλήθος αξιώσεων ώστε η πλάστιγγα των διαπραγματεύσεων να γύρει προς την πλευρά της. Κοιτώντας στο παρελθόν στις διμερείς συναντήσεις των δυο χωρών, βλέπουμε πως η Αλβανία αρκετές φορές έστησε περίτεχνες παγίδες στις οποίες η ελληνική πλευρά έπεσε ατέχνως μέσα.
Έχουμε ακόμα και πολλές συμφωνίες που όμως έμειναν μετέωρες, να μην έχουν υλοποιηθεί παρά την παρέλευση πολλών ετών. Αυτό σημαίνει απλά πως μπορεί να υπάρξει συμφωνία εφ’ όλης της ύλης, την οποία η ελληνική πλευρά να σπεύδει να υλοποιήσει, η δε αλβανική πλευρά να μην υλοποιεί τα δικά της συμφωνηθέντα.
Παραδείγματα, οι συμφωνίες για τα θαλάσσια σύνορα και για τα στρατιωτικά κοιμητήρια, και άλλες ακόμα πολλές.
Σαν γενικό συμπέρασμα των μέχρι σήμερα επαφών είναι πως η Αλβανία προσπαθεί να εξασφαλίσει τα μέγιστα από την Ελλάδα χωρίς να αποδώσει ούτε τα ελάχιστα.
Άλλη παρατήρηση είναι πως η Ελλάδα ήδη έχει δώσει προς την Αλβανία πάρα πολλά χωρίς να ζητήσει ποτέ τίποτα (πχ εισδοχή της Αλβανίας στο ΝΑΤΟ και απόδοση στην Αλβανία καθεστώτος προς ένταξη στην ΕΕ χώρας).
Ένα άλλο χρήσιμο στοιχείο είναι πως οι αλβανικές κυβερνήσεις όταν διαπραγματεύονται έχουν κάτι άλλο στο μυαλό τους για το αντικείμενο της διαπραγμάτευσης από αυτό που πραγματικά είναι.
Αν για παράδειγμα το θέμα είναι τα δικαιώματα της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας ο μεν Έλληνας διαπραγματευτής θεωρεί ότι μιλάει για το σύνολο της ΕΕΜ, ο Αλβανός ομόλογός του δεν του φανερώνει πως για αυτόν ΕΕΜ είναι μόνο οι καλούμενες μειονοτικές ζώνες ή το αποτέλεσμα της κραυγαλέας αλβανικής απογραφής που ποινικοποιούσε την δήλωση ελληνικής εθνικής καταγωγής.
Αυτή η συνάντηση πραγματοποιείται σε χρονική στιγμή που η αλβανική κυβέρνηση πραγματοποιεί τέτοιες μεθοδεύσεις κατά του βορειοηπειρωτικού ελληνισμού που φτάνουν στα όρια του πόγκρομ και της εθνοκάθαρσης.
Την στιγμή που τα μέλη της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας, διεθνώς αναγνωρισμένης από την Αλβανία, αντιμετωπίζουν διαρπαγή των περιουσιών τους, προσπάθεια μείωσης μέχρι μηδενισμού της εκπαίδευσης στα ελληνικά, τα απαράδεκτα και ανιστόρητα σχολικά εγχειρίδια, αμφισβήτηση της ελληνικής πολιτιστικής τους κληρονομιάς, προσπάθεια μείωσης της ορθοδόξου εκκλησίας και υφαρπαγή ή και καταστροφή των εκκλησιαστικών μνημείων, εκλογική νοθεία και άλλες ανεπίτρεπτες μεθοδεύσεις αλλοίωσης της βούλησης της ΕΕΜ, απαγόρευση χρήσης της γλώσσας της ΕΕΜ στην δημόσια διοίκηση, στις οδικές επιγραφές και αλλού, και τόσα τόσα άλλα. 
Την ίδια στιγμή άρθρο που θεωρείται πως περιέχει εισηγήσεις προς τον Έλληνα ΥΠΕΞ αναφέρει: «… η Αθήνα κινδυνεύει να διαπραγματεύεται με την Αλβανία το περιουσιακό της Ελληνικής Μειονότητας, το οποίο πρωτίστως όμως και πέραν του προφανούς ενδιαφέροντος της Ελλάδας, αφορά βασικές και θεμελιώδεις υποχρεώσεις της Αλβανίας έναντι Αλβανών πολιτών – μελών της ελληνικής μειονότητας , που προστατεύονται από το Διεθνές Δίκαιο, τις Διεθνείς Συμβάσεις και το ευρωπαϊκό κεκτημένο».
Το άρθρο αυτό λοιπόν συνιστά στον Έλληνα ΥΠΕΞ να μην ασχοληθεί με την ΕΕΜ γιατί αυτή είναι δουλειά άλλων!! Τι να θαυμάσω λοιπόν, την… εθνική ευαισθησία του γράψαντος; Την… γνώση του πάνω στα ζητήματα της ΕΕΜ; Την γνώση του… πάνω σε πρακτικές και μεθοδεύσεις των Τιράνων;
Την άγνοια του ότι παρά την προστασία διεθνών συμβάσεων από το 1914, το 1920 κλπ δακτυλάκι ποτέ δεν κινήθηκε για την προστασία της ΕΕΜ βάσει των διεθνών συμβάσεων, του διεθνούς δικαίου, από τον διεθνή παράγοντα.
Η Ελληνική Εθνική Μειονότητα στην Αλβανία ή αλλιώς ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός, είναι Εθνική Ελληνική Μειονότητα διεθνώς αποδεκτή και αναγνωρισμένη.
Τα μέλη της είναι βέβαια Αλβανοί πολίτες (και οι Πόντιοι Τούρκοι πολίτες ήσαν), οι περισσότεροι είναι και Έλληνες πολίτες που κατοικούν στις αρχέγονες εστίες τους από χιλιετιών, και η Ελλάδα έχει καθήκον και υποχρέωση να τους συμπαρασταθεί έμπρακτα ως μητρόπολη χώρα την εθνική αυτής μειονότητας.
