Κουνούπια “δολοφόνους” έφτιαχναν οι ναζί
Γιατί άραγε η ένοπλη πτέρυγα του ναζιστικού κόμματος της Γερμανίας είχε δημιουργήσει εργαστήριο εντομολογίας στο στρατόπεδο του Νταχάου; Γερμανός ερευνητής που μελέτησε το αρχείο του εργαστηρίου υποστηρίζει τώρα ότι τα SS εξέταζαν τη χρήση κουνουπιών με ελονοσία ως βιολογικό όπλο.
«Αποτελεί αντικείμενο έρευνας εδώ και καιρό το εάν η ναζιστική Γερμανία επιδίωξε να παράξει βιολογικά όπλα παρά την απαγόρευση της χρήσης τους από τον Χίτλερ» αναφέρει ανακοίνωση του Πανεπιστημίου του Τίμπιγκεν, όπου πραγματοποιήθηκε η νέα μελέτη.
Την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου η Γερμανία διέθετε αρκετά εντομολογικά εργαστήρια, είναι επομένως περίεργο ότι ίδρυσε ένα ακόμα στο Νταχάου, επισημαίνει ο Δρ Κλάους Ράινχαρντ στη μελέτη του, η οποία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Endeavour.
Δείτεκαι αυτά
Το «Εντομολογικό Ινστιτούτο των SS», παράρτημα του στρατοπέδου συγκέντρωσης, δημιουργήθηκε το 1942 από τον Χάινριχ Χίμλερ, διαβόητο επικεφαλής των SS, πιθανώς έπειτα από αναφορές για στρατιώτες που είχαν προσβληθεί από ψείρες, αλλά και περιστατικά τυφοειδούς πυρετού στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νόιενγκαμε. Οι οδηγίες που έδωσε ο Χίμλερ αφορούσαν τη διεξαγωγή βασικής έρευνας για την προστασία από παράσιτα φορείς ασθενειών.
Τα αρχεία του Ινστιτούτου, λέει ο Δρ Ράινχαρτ, δείχνουν ότι κάτι άλλαξε το 1944, όταν οι ερευνητές ανέλαβαν να εκτιμήσουν την ικανότητα διαφόρων κουνουπιών να επιβιώνουν χωρίς τροφή και νερό -μια ικανότητα που θεωρητικά θα επέτρεπε τη χρήση τους ως βιολογικών όπλων που απελευθερώνονται από αεροπλάνα σε κατοικημένες περιοχές.
Σύμφωνα με τον Ράινχαρτ, ο διευθυντής του Ινστιτούτου Έντουαρντ Μέι «συνιστούσε» στις σημειώσεις του τη «χρήση
» ενός συγκεκριμένου είδους κουνουπιού στο γένος Anopheles, το οποίο μεταδίδει το παράσιτο της ελονοσίας και επιζεί για περισσότερες από τέσσερις ημέρες.
Ο Ράινχαρντ θεωρεί αυτό το εύρημα ξεκάθαρη ένδειξη ότι το Τρίτο Ράιχ προόριζε τα μολυσμένα κουνούπια για επιθέσεις.
Στο Νταχάου, εξάλλου, εργαζόταν ο καθηγητής Κλάους Σίλινγκ, ο οποίος μόλυνε εσκεμμένα κρατούμενους με το παράσιτο της ελονοσίας (τελικά εκτελέστηκε στη Νυρεμβέργη). Παρόλα αυτά, ο Ράινχαρτ δεν βρήκε ενδείξεις ότι ο Σίλινγκ συνεργαζόταν με τον διευθυντή του Ινστιτούτου.
Όπως λέει ο ίδιος, «ο Έντουαρντ Μέι γνώριζε ότι κάποιος πραγματοποιούσε πειράματα που σχετίζονταν με την ελονοσία στο στρατόπεδο συγκέντρωσης, δεν είναι όμως ξεκάθαρο αν απέφυγε αυτά τα πειράματα εσκεμμένα ή αν απλά δεν είχε την άδεια να εισέλθει στο στρατόπεδο συγκέντρωσης.
Ο ερευνητής επισημαίνει, τέλος, πως σύμφωνα με κατάθεση αξιωματικού των SS στη δίκη της Νυρεμβέργης, ο Μέι είχε αρνηθεί να διεξάγει πειράματα σε ανθρώπους.
