…
Η «Μάχη των Οχυρών» στο οροπέδιο Νευροκοπίου
Στο οροπέδιο του Κάτω Νευροκοπίου, η επίθεση της 7ης Γερμανικής Μεραρχίας επικεντρώθηκε κυρίως στα ανατολικά της τοποθεσίας, δηλαδή στις διόδους προς Δράμα και Σέρρες. Στην περιοχή αμύνεται το 26ο Σύνταγμα Πεζικού της 7ης Μεραρχίας, κατέχοντας τα οχυρά Ντασαβλή, Λίσσε, Πυραμιδοειδές, Ουσόγια, Καστίλο, Αγ. Νικόλαος και Μπαρντισέβα.
Ο Ελληνικός Στρατός δεν διέθετε πλήρη οργάνωση και τον απαιτούμενο οπλισμό για την αντιμετώπιση του αντιπάλου που είχε στην κατοχή του σύγχρονο πολεμικό εξοπλισμό.
Τα ξημερώματα της 6ης Απριλίου 1941 αρχίζει η γερμανική επίθεση με την υποστήριξη του πυροβολικού και της αεροπορίας προσβάλλοντας τα ελληνικά τμήματα προκαλύψεως. Οι Γερμανοί φτάνουν μπροστά από τα οχυρά Λίσσε και Πυραμιδοειδές για να παραβιάσουν τη στενωπό του Γρανίτου, βάλλονται από τις ελληνικές δυνάμεις και καθηλώνονται με σοβαρές απώλειες.
Το τριήμερο, 7, 8 και 9 Απριλίου 1941 οι Γερμανοί συνεχίζουν τις επιθέσεις καταλήψεως των οχυρών χωρίς αποτέλεσμα. Ισχυρές μάχες γίνονται πάνω και γύρω από τα οχυρά από τους υπερασπιστές τους. Καμία περιγραφή, όσο λεπτομερής κι αν είναι δεν μπορεί ν’ αποδώσει το απαράμιλλο θάρρος και την αυτοθυσία των Ελλήνων στρατιωτών.
Όσες φορές κατόρθωσαν οι Γερμανοί να εισέλθουν στις υπόγειες στοές των οχυρών, οι μάχες έπαιρναν δραματική τροπή, καθώς οι ελληνικές δυνάμεις που υπερασπίζονταν τα οχυρά κατόρθωναν να τους απωθήσουν με επιτυχία.
Το πρωί της 10ης Απριλίου τα οχυρά παραμένουν ανέπαφα. Όμως, μετά τη ραγδαία κατάρρευση της γιουγκοσλαβικής αντίστασης, που επέτρεψε την υπερκέραση της τοποθεσίας Μπέλες- Νέστος και την ταχεία προέλαση των γερμανικών τεθωρακισμένων προς τη Θεσσαλονίκη, επήλθε η μοιραία συνθηκολόγηση.
Τα οχυρά παραδόθηκαν με τιμές και οι υπερασπιστές τους τα εγκατέλειψαν χωρίς να θεωρηθούν αιχμάλωτοι πολέμου. Διοικητής του οχυρού Λίσσε ήταν ο ταγματάρχης Γεώργιος Δετοράκης, του οχυρού Πυραμιδοειδές ο λοχαγός Παναγιώτης Ρογκάκος και του οχυρού Ντάσβαλη ο υπολοχαγός Ιωάννης Κόνιαρης.