Ο 13χρονος Γεράσιμος Ραφτόπουλος ήταν ο νεότερος δεκανέας στην ιστορία των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Γεννήθηκε στο Φισκάρδο Κεφαλονιάς το 1900. Ο πατέρας του ήταν φούρναρης στην Ύδρα και η μητέρα του από τον Πειραιά.
Κατά τη διάρκεια του 1ου Βαλκανικού Πολέμου το 1912 εναντίον των Οθωμανών, έγινε εθελοντής σε ηλικία 12 ετών και έγινε δεκτός ως στρατιώτης στο 18ο Σύνταγμα Πεζικού της 4ης Μεραρχίας. Για το θάρρος του στη μάχη του Σαρανταπόρου έλαβε δώρο μια καραμπίνα Manlicher-Schonauer.
Στη συνέχεια, έλαβε μέρος στη μάχη Κιλκίς-Λαχανά κατά τη διάρκεια του Β’ Βαλκανικού Πολέμου το 1913, όπου συνελήφθη από Βούλγαρους στρατιώτες.
Ωστόσο, ξεφεύγοντας από την προσοχή τους, άρπαξε ένα όπλο και τους πυροβόλησε, σκοτώνοντας τρεις και ξέφυγε. Κατά την επιστροφή του στις γραμμές του ελληνικού στρατού, συνάντησε και διέσωσε έναν πληγωμένο Ευζώνη, ενέργεια για την οποία προήχθη τιμητικά στο βαθμό του Δεκανέα στις 28 Αυγούστου 1913.
Με ύψος που δεν υπερβαίνει τα 4 πόδια 9 ίντσες (145 εκατοστά), απέδειξε ότι η γενναιότητα και το θάρρος δεν έχουν καμία σχέση με την ηλικία. Ένας μικρός Έλληνας ήρωας 
Ο Δεκανέας Ραυτόπουλος απεβίωσε σε ηλικία μόλις 18 χρονών. Τα έγγραφα που έχει στην κατοχή του ο Ντάλλας μάς επιτρέπουν να γνωρίζουμε τα ακριβή αίτια, την ημερομηνία, αλλά και τον τόπο θανάτου.
Ο νεαρός ήρωας ασθένησε βαριά και άφησε την τελευταία του πνοή στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης, στις 18-8-1918.















