Ο Ταξίαρχος Ξηρός ξεσπά …Ξενηλασία (απελάστε τους φονιάδες επιτέλους)

Εάν οι ξένοι δεν πείθονταν να φύγουν ειρηνικώς, οι Σπαρτιάτες αναλάμβαναν να τους πείσουν με τον γνωστό και αλάνθαστο σπαρτιατικό τρόπο, δηλαδή διά του ξίφους.

Ο θεσμός είχε ως σκοπόν την ασφάλεια της σπαρτιατικής κοινωνίας, την απαλλαγή της από ξένους εθισμούς και συνήθειες που θα απειλούσαν την σπαρτιατική αρετή και τέλος την καθαρότητά της.

Ίσως φανεί περίεργο στον αναγνώστη η αναθύμηση ενός αρχαίου θεσμού σε μια συγκεκριμένη ελληνική περιοχή, ο οποίος εξυπηρετούσε συγκεκριμένους στόχους, πλην όμως η κατάσταση που βιώνει ο ελληνικός λαός τις τελευταίες τρεις δεκαετίες με αποκορύφωμα τα γεγονότα των τελευταίων ημερών αναγκάζει τον γράφοντα να τον υπενθυμίσει και δι’αυτού να προβληματίσει.

Κατ’αρχήν ας μιλήσουν τα ίδια τα πρόσφατα γεγονότα στην σειρά άλλων παρόμοιων γεγονότων.Γιώργος Καραϊβάζ, επιχειρηματίας Κορφιάτης και στις ημέρες μας η τραγική οικογένεια των Γλυκών Νερών Αττικής με χαμένη την μητέρα, όλοι νεκροί από δολοφόνους που μιλούσαν σπαστά ελληνικά (οι δολοφόνοι των Καραϊβάζ και Κορφιάτη δεν ακούστηκαν, πλην όμως ο γράφων είναι σίγουρος οτι και αυτοί σπαστά ελληνικά μιλούν). 

Το άνοιγμα των συνόρων λόγω πτώσης του βαλκανικού κομμουνισμού και η μαζική εισροή λαθρομεταναστών από ασιατικά και αφρικανικά κράτη, συχνά με τις ευλογίες των Ελλήνων πολιτικών από το 1990 μέχρι το 2019 και ενίοτε με τις ευχαριστίες τους

….(για να μην ξεχνούμε τον απίθανο ευγνωμονούντα Προκόπη Παυλόπουλο-Πάκη) επέτρεψαν σε μάζες άεργων παρασιτούντων ξένων να εγκατασταθούν εδώ, οι οποίοι σύντομα μετατράπηκαν σε στυγνούς εγκληματίες, τα εγκλήματα των οποίων είναι πρωτοφανή για τα ελληνικά εγκληματικά χρονικά.

Σχεδόν έχει γίνει γραφική φιγούρα ο παλιός διαρρήκτης με την μάσκα που έμπαινε νύκτωρ στα σπίτια από τα παράθυρα με τις γρίλιες. Τώρα μπαίνουν μέρα-μεσημέρι και ληστεύουν, αφού πρώτα βασανίσουν τα θύματα για εκφοβισμό όλης της κοινωνίας και συχνά-πυκνά σκοτώνουν αυτοί οι τύποι που μιλούν σπαστά ελληνικά.

Οι περίφημοι πολιτικοί μας για να επιδείξουν την προοδευτικότητά τους, τον κοσμοπολιτισμό τους και την…πολυπολιτισμική κουλτούρα τους γέμισαν τις γειτονιές μας με ξένους ληστές, κλέφτες και δολοφόνους.

Και μάλιστα όσους αντιδρούσαν οι πολιτικοί μας τους μάλωναν υποτιμητικά και τους χαρακτήριζαν οπισθοδρομικούς και ανόητους, εφόσον δεν μπορούν να μοιραστούν το πολυπολιτισμικό όραμά τους. Και φτάσαμε στο σημείο οι πολυπολιτισμικοί ξένοι μας στην χώρα της ελληνικής φιλοξενίας να μας σκοτώνουν εν μέση οδό με βαρύ οπλισμό.

Μάλιστα δε, όσους συνέχιζαν να ανησυχούν τους περιλάβαινε η Αριστερά και ο ελευθεριακός φιλελευθερισμός με την ακαταμάχητη ψευδοκουλτούρα τους, η οποία ανέλαβε από την ίδια την Ιστορία την αποστολή να αποδείξει στους χαζούς οτι τα έθνη ανήκουν στο παρελθόν, Θεός δεν υπάρχει και το μέλλον ανήκει σε μια μίξη των λαών χωρίς ιστορική μνήμη και ταυτότητα, επομένως κάθε αντίσταση σ’ αυτό είναι ματαιότητα.

 

Βέβαια, άνθρωποι χωρίς ταυτότητα είναι τίποτα, αλλά και τίποτα δεν μπορεί να περιμένει κανείς από ανθρώπους που δεν πιστεύουν σε τίποτα. Και μάλιστα όταν λειτουργούν ως η πέμπτη φάλαγγα του Ισλάμ στην Ευρώπη.

Επί τω προκειμένω όμως και στα πρόσφατα εγκλήματα εναντίον Ελλήνων. Όλοι συγκλονιστήκαμε από την αγριότητα των υπανθρώπων που μιλούν σπαστά ελληνικά και όλοι-πλην αριστερών και ακραίων φιλελευθέρων-ζητούμε την αυστηροποίηση του ποινικού νόμου, ούτως ώστε οι δολοφόνοι να μην μένουν στην φυλακή μόνον 16 χρόνια το πολύ.

Ο γράφων με αφορμή την δολοφονία του κοριτσιού στην Ρόδο ζήτησε από τότε την επαναφορά της θανατικής ποινής για ειδεχθείς δολοφονίες.

”Τον μη δυνάμενον δίκης (δικαιοσύνης) μετέχειν αποκτείναι (θανατώσαι’‘) έλεγαν οι Αχαιοί κάτοικοι της νότιας Πελοποννήσου και θεωρώ οτι τίποτε δεν άλλαξε από τότε, διότι τίποτε δεν άλλαξε και στην φύση του ανθρώπου.

Γνωρίζω όμως οτι μάλλον ζητώ πράγματα που δεν ήλθε ακόμη ο καιρός τους να επανέλθουν στην Ευρώπη. Τουλάχιστον ζητώ-όπως και η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών-να επανέλθουν τα ισόβια δεσμά στην κυριολεκτική τους σημασία και ο στυγνός δολοφόνος να μην αποδίδεται στην κοινωνία ποτέ, διότι από συνειδητούς κακούργους η κοινωνία δεν μπορεί να περιμένει σωφρονισμό, επομένως πρέπει να απομονώνονται εσαεί από αυτήν.

Μιλώντας όμως για ασφάλεια και επανερχόμενος στον τίτλο του σημειώματος, ποια ασφάλεια μπορεί να έχει οποιαδήποτε κοινωνία όταν ξένοι χωρίς εργασία και συχνά χωρίς καν άδεια εργασίας εισέρχονται και διαμένουν στην χώρα χωρίς να είναι εμφανή τα μέσα διαβίωσής τους; Κοινώς, πως ζουν εδώ χωρίς να κάνουν κάτι νόμιμο και φανερό αυτοί οι άνθρωποι;

Πως το κράτος επιτρέπει την διαμονή ξένων χωρίς εργασία στην χώρα, χωρίς να αναρωτιέται πως ζουν; Δεν περνά ημέρα χωρίς να ακούσουμε κακοποιίες από ανθρώπους που μιλούν σπαστά ελληνικά και τους επιτρέπουμε να ζουν στην χώρα μας;

Αυτές τις ημέρες μετά την δολοφονία των Γλυκών Νερών άπαντες οι τηλεαστέρες απαιτούν την αυστηροποίηση του ποινικού κώδικα, μα ούτε ένας για δείγμα δεν ζήτησε την έξωση των ξένων που δεν κάνουν τίποτα και δεν ξέρουμε πως ζουν. Γιατί; Για να μην τους πουν οτι είναι…φασίστες;

Ακούστε αγαπητοί. Ένα κράτος που δεν μπορεί να προστατεύσει τους πολίτες του παύει να είναι κράτος. Κυβερνήσεις που φοβούνται τόσο πολύ την μήνιν των κουλτουριάρηδων της θολούρας και της μαστούρας μήπως τις χαρακτηρίσουν…αυταρχικές και φασιστικές ακυρώνουν τον ρόλο τους και καθίστανται οι ίδιες οι κυβερνήσεις επικίνδυνες για τον λαό τους.

Ερωτήθηκε κάποτε ο τ.υπουργός Τόσκας γιατί δεν απελαύνονται αμέσως έστω όσοι αλλοδαποί εξέρχονται των φυλακών και δεν έδωσε καμιά απάντηση.

Τι απάντηση να δώσει ο Τόσκας; Οτι συλλαμβάνονται κάποιοι αλλοδαποί ακόμη και 200 φορές και αφήνονται ελεύθεροι να παρανομήσουν ξανά; Όχι, αυτό το κράτος είναι μόνο στα χαρτιά.

Ο γράφων απαιτεί ξενηλασία των αλλοδαπών άνευ εμφανούς και νόμιμης εργασίας. Όσοι δεν κάνουν κάτι να οδηγούνται στο αεροδρόμιο ή στα χερσαία σύνορα και να εκδιώκονται ως επικίνδυνοι ή ενδεχομένως επικίνδυνοι.

Στοιχειώδη ασφάλεια της κοινωνίας ζητώ, η οποία κοινωνία με την εργασία και τους φόρους της τρέφει όλους αυτούς που οφείλουν να την κρατούν ασφαλή. Διαφορετικά η κοινωνία πρέπει να αναζητήσει άλλους ηγέτες.

Πρόσφατα Γάλλοι αξιωματικοί, απόστρατοι και εν ενεργεία, ζήτησαν από την γαλλική κυβέρνηση αποκλεισμό των μουσουλμανικών περιοχών των προαστίων και σταδιακή επιστροφή των ξένων στις χώρες καταγωγής τους ως μη δυναμένων να συμμετέχουν της γαλλικής κουλτούρας και επομένως ως μη δικαιουμένων να διαβιούν στην Γαλλία.

Βέβαια κάποιοι ηλίθιοι Γερμανοί δημοσιογράφοι έσπευσαν να τους λοιδωρήσουν ως ”στρατηγούς με παντόφλες” (DW), πλην όμως το μήνυμα ελήφθη. Η  Γαλλία αρχίζει και ξυπνάει.

Το παρόν σημείωμα αποτελεί και το δικό μου ταπεινό μήνυμα. Το αφιερώνω στα θύματα των παράσιτων ξένων που μιλούν σπαστά ελληνικά, από τα οποία παράσιτα πρέπει να απαλλαγούμε το συντομότερο, όπως και από τους περίφημους Έλληνες πολιτικούς, οι οποίοι τους επιτρέπουν να ζουν παρασιτικώς εδώ, υποκείμενοι με την σειρά τους στην απαίσια θολοκουλτούρα του…διεθνισμού.

Αφιερώνω το σημείωμα ιδίως στην άτυχη Καρολάϊν, η οποία δεν θα δει την κόρη της να μεγαλώνει. Στην δε ελληνική πολιτική τάξη απευθύνω προειδοποίηση οτι όπως πάνε τα πράγματα, σύντομα το θέμα της ασφάλειας θα ξεπεράσει σε σημασία το θέμα της οικονομίας για τον μέσο Έλληνα και ας πάρουν τα μέτρα τους για να μην πάρουν δρόμο.

(Αναδημοσίευση )