Αναφορικά με τα τεκταινόμενα που λαμβάνουν χώρα στην Ουκρανία, είναι πολύ σημαντικό να εννοήσουμε δύο πράγματα, το ένα εκ των οποίων καθιστά τις δυνατότητές μας, ως αναλυτές εν γένει, πεπερασμένες!Το δεύτερο αφορά στην διάταξη των γεγονότων τα οποία μπορούν να εξηγηθούν-και αυτά μόνο έως έναν βαθμό-λογικά.
Του Αλέξανδρου Μπουφέση*
Όσον αφορά στα όρια των αναλύσεών μας, είναι πλέον πασιφανές πως κάπου τελειώνει ο ρόλος μας, αυτός δηλαδή της Γεωπολιτικής, Αμυντικής κτλ ανάλυσης προκειμένου να αντικατασταθεί από την επιστήμη της εγκληματολογίας! Δεν είναι σε καμία περίπτωση αρμοδιότητά μας το modus operandi ενός κατά συρροή δολοφόνου (ή δολοφόνων) τύπου Τεντ Μπάντυ, Ντέιλεν Μπάουντς, Ντέιβιντ Μπέρκοβιτς κτλ. Είναι υπερβολική νομίζετε αυτή η τοποθέτηση? Πιο υπερβολική ίσως από μια ενδεχόμενη παγκόσμια σύρραξη με αφορμή μια περιφερειακή θερμή «σεζόν»? Ας αναλογιστούμε τα εξής: Όταν ο Πούτιν είπε το 2005 πως η πτώση της πρώην ΕΣΣΔ ήταν η μεγαλύτερη Γεωπολιτική καταστροφή του 20ου αιώνα, «χρίσθηκε» από τους «υγιώς σκεπτόμενους» Δυτικούς Ηγέτες ως ο νέος Στάλιν. Του καταλογίστηκε πως θέλει να «αναστήσει την πρώην ΕΣΣΔ» από την στιγμή που είναι γνωστό τοις πάσι πλέον πως η πρώην ΕΣΣΔ δεν μπορούσε να συνεχίζει να στέκεται ως συνομοσπονδία, θρέφοντας στην ουσία τα «-στανς».
Δείτεκαι αυτά
Επιπρόσθετα, ουδείς μπήκε στον κόπο να αναλογιστεί τι αντίκτυπο θα μπορούσαν να έχουν θέματα όπως το Ναγκορνο-Καραμπάχ, η Υπερδνειστερία, η Ουκρανία και η Γεωργία. Κοιτάζοντας πίσω, ο κάθε σώφρων νους μπορεί να διανοηθεί πως όντως με τον τρόπο που κατέρρευσε η Σοβιετική Ένωση άφησε πολλές πληγές ανοιχτές και σήμερα καλούμαστε όλοι εμείς να τις αντιμετωπίσουμε, δυστυχώς όμως σαν να μην ήταν εκ φύσεως δύσκολα έως και δυσεπίλυτα αυτά τα ζητήματα, έχουμε να αντιμετωπίσουμε και αρχηγούς κρατών, οι οποίοι δεν είναι απλά «παιδάκια» όπως είχε γράψει η Le Monde το 2011, αλλά Ενήλικοι, οι οποίοι έχουν σοβαρά θέματα προσαρμογής με τον πραγματικό κόσμο.
Και μπορεί η Άνγκελα Μέρκελ να μην χαρακτήρισε η ίδια τον Πούτιν ως παράφρονα, το έκανε εντούτοις ανοιχτά από το CNN η Μάντλεν Ολμπράιτ! Αναμφίβολα, η πραγματικότητα είναι έως ένα βαθμό υποκειμενική, αλλά αυτή η «φιλοσοφικού τύπου» θεώρηση της πραγματικότητας είναι μάλλον υπερτιμημένη στην Ουκρανία. Δεν υπάρχει τίποτε το σχετικό στο τι συμφωνήθηκε σε Ευρωπαικό Επίπεδο από Ευρωπαίους διπλωμάτες και το τι στην ουσία εφαρμόσθηκε. Συμφωνήθηκε μια μετάβαση και εφαρμόσθηκε ένα πραξικόπημα, αυτό το έχουν καταλάβει όλοι εκτός από αυτούς που κρατούν τα περίφημα κλειδιά των πυρηνικών Σιλό και έχουν την δύναμη να στείλουν την ανθρωπότητα πίσω στην εποχή του λίθου, ή εν πάσει περιπτώσει ότι θα έχει απομείνει από την ανθρωπότητα. Κάτι σαν μια κατάσταση α λα Metro 2033 όπως περιγράφει ο Ντιμιτρι Γκλουφόσκι στο Μπεστ Σέλλερ του!
Ο Πούτιν χαρακτηρίσθηκε συνεχιστής του Στάλιν, επειδή είπε το αυτονόητο, πως ανοιχτές πληγές δηλαδή μπορούν να οδηγήσουν σε συρράξεις άνευ προηγουμένου. Εκείνοι οι οποίοι χαρακτήρισαν το θέμα της Ουκρανίας ως «Το μεγαλύτερο ζήτημα ασφάλειας που ανέκυψε στον 21ο αιώνα» πώς αλήθεια μπορούν να χαρακτηρισθούν? Είναι αλήθεια πως μια περιφερειακή διένεξη είναι πιο σοβαρή για παράδειγμα από 10,000 Έλληνες οι οποίοι έχουν αυτοκτονήσει (χώρια από τους υπολοίπους της Νότιας Ευρώπης, οι οποίοι έχουν μετατραπεί σε σύγχρονους δουλοπάροικους);
Κάπου εδώ τελειώνει η δική μας ανασκόπηση σχετικά με τους ανθρώπους που βρίσκονται στην εξουσία. Είναι προφανές πως «Η Τρέλα φοράει Στέμμα» για να χρησιμοποιήσουμε τον ίδιο τίτλο που έδωσε ο «Πατέρας της Sword and Sorcery Λογοτεχνίας», Robert Howard, σε ένα από τα διηγήματά του! Μια περιφερειακή κρίση, όσο σοβαρή και αν προβάλλεται παραμένει περιφερειακή ακόμα και στα σημερινά standards μιας παγκοσμιοποιημένης οικονομίας! Οι δηλώσεις συμπαράστασης του ΝΑΤΟ σε μια χώρα μη μέλος του ΝΑΤΟ, οι απειλές για περιθωριοποίηση της Ρωσίας, η «σκληρή γλώσσα» του Προέδρου Ομπάμα, που προειδοποιεί με «συνέπειες» δίχως να διευκρινίζει ποιες είναι αυτές οι συνέπειες και εν γένει όλη η υστερία που παρατηρείται τις τελευταίες μέρες είναι δυσανάλογη με το πραγματικό μέγεθος του ζητήματος, τόσο του απερχόμενου όσο και του απευκταίου πλην όμως δυνητικά επερχόμενου.
Η Ρωσία δεν κάνει τίποτε άλλο από το να απαντάει σε γλώσσα δόγματος «ισοδύναμου τετελεσμένου» σε έναν δυτικό εμβολισμό, που όχι μόνον δεν δικαιολογείται αλλά δεν είναι και εν γένει κατανοητός! Είναι αυτό το οποίο είναι γνωστό απλοικά και ως “Tit for Tat”! Δηλαδή, φιλοδυτικές δυνάμεις ανατρέπουν έναν νόμιμα εκλεγμένο πρόεδρο μιας χώρας, τον αντικαθιστούν από άτομα τα οποία έχουν παρόμοια αξιοπιστία με αυτή ενός περιπλανώμενου πνευματιστή, και επιδόσεις στην πολιτική ανάλογες της φήμης αυτής φυσικά και τα ίδια άτομα εκ του μη όντος, μη έχοντας ούτε καν αποχρώσες ενδείξεις για τα «εγκλήματα» τα οποία καταλογίζουν στον Γιανουκόβιτς (το αντίθετο μάλιστα μετά τη διαρροή τηλεφωνήματος της «Βαρώνης» Άστον με τον Εσθονό ΥΠΕΞ), βάζουν τον Γιανουκόβιτς στη λίστα με τους πλέον καταζητούμενους της Ιντερπόλ!
Η Ρωσία φυσικά αντιλαμβάνεται πως «σε αυτή την ομήγυρη» οι πολίτες της είναι στοχοποιημένοι, έτσι στέλνει δυνάμεις στην Κριμαική Χερσόνησο εκεί που το Ρωσικό στοιχείο είναι πιο έντονο και εκεί που τα συμφέροντά της απειλούνται ευθέως. Η Σεβαστούπολη δεν είναι μια οποιαδήποτε βάση! Είναι το σημείο το οποίο ελέγχει όλη την Μαύρη Θάλασσα και για τα πρακτικά, για να μην αερολογούμε, ο ίδιος ο Βιτάλι Κλίτσκο (αυτόν που έχει στείλει η Βικτώρια Νούλαντ σπίτι του να κάνει τις ασκήσεις του πρώτα πάνω στην πολιτική) φέρνει ψήφισμα στην Ουκρανική Βουλή προκειμένου να αποκλειστούν οι Ρώσοι από τη Σεβαστούπολη. Οι Αμερικανοί στην Γρενάδα το 1983 επενέβησαν παρά τις διαβεβαιώσεις της Κυβέρνησης πως οι φοιτητές της Ιατρικής Σχολής ήταν ελεύθεροι να φύγουν όποτε το επιθυμούσαν!
ΤΙΤ-ΤΑΤ, η Δύση δεν το βάζει κάτω όμως και ενισχύει τα στρατεύματά της στην Πολωνία καθώς επίσης και τις εναέριες περιπολίες στις χώρες της Βαλτικής! Η Πολωνία δεν συνορεύει με την Ρωσία, καθώς ανάμεσά τους παρεμβάλλεται η Λευκορωσία, αλλά τα «στραβοπατήματα» και «οι παρεξηγήσεις» στις εναέριες αναχαιτίσεις εδώ στην Ελλάδα μας είναι πολύ γνωστά. Και μπορεί οι Έλληνες πιλότοι στις περισσότερες εκ των περιπτώσεων να δείχνουν υπέρμετρη αυτοσυγκράτηση, εντούτοις υπήρξαν στιγμές «κατάρριψης»! Μιλάμε για πιλότους οι οποίοι πρώτα κάνουν διατριβή στην αυτοσυγκράτηση και μετά μαθαίνουν πώς να πετάνε ένα μαχητικό αεροσκάφος, στην περίπτωση των Αμερικανών όμως αυτοί οι καιροί έχουν περάσει και η ετοιμότητά και πάνω από όλα η ψυχραιμία τους είναι και οι δύο άκρως αμφισβητήσιμες αρετές! Η USAF βρίσκεται στο ίδιο μεταίχμιο που βρέθηκε πριν από την λεγόμενη επιχείρηση «Bolo» όταν τα αεροσκάφη τους έπεφταν σαν τις μύγες και οι πιλότοι παραιτούνταν προκειμένου να αφομοιωθούν στον αναπτυσσόμενο τομέα της πολιτικής αεροπορίας! Επίσης οι μέρες ετοιμότητας των πιλότων της USAF, οι οποίοι καλούνταν να αναχαιτίσουν Ρωσικά μαχητικά πάνω από τον Βερίγγειο Πορθμό, φαντάζουν ως καταστάσεις περασμένων αιώνων, δεν μπορείς απλά να ανάβεις και να σβήνεις τον διακόπτη που γράφει «Ψυχρός Πόλεμος» κατά το δοκούν και ύστερα να απαιτείς από τους πιλότους σου να επιδείξουν εκτός από την προβλεπόμενη επιχειρησιακή ετοιμότητα, υπεράνθρωπη αυτοσυγκράτηση, από τη στιγμή που δεν έχουν εκπαιδευτεί για κάτι τέτοιο ή ακόμα χειρότερα βρίσκονται-ένας Θεός ξέρει-πόσα μίλια μακριά και «παίζουν» με το Joystick των Μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών όπως ένα 5χρονο με το Playstation.
Επιπρόσθετα σήμερα μάθαμε πως ένα πολεμικό πλοίο της κλάσης Arleigh Burke περνάει τα Δαρδανέλλια και κατευθύνεται προς Μαύρη Θάλασσα. Ήδη στην περιοχή βρίσκεται το USS Taylor το οποίο μαζί με το USS Mount Whitney βοηθούσαν στην ασφαλή διεξαγωγή των αγώνων! Ενώ το Whitney αποχώρησε, το Taylor παραμένει αγκυροβολημένο στην Σαμψούντα με την δικαιολογία των επισκευών, οι οποίες ανέκυψαν όταν συγκρούστηκε με την στεριά. Εντούτοις η συνθήκη του Montreux, η οποία διέπει τα Δαρδανέλλια απαγορεύει την παραμονή πάνω από 21 ημέρες πολεμικών πλοίων, οι οποίες δεν βρέχονται από την Μαύρη Θάλασσα. Όπως επίσης απαγορεύει και το πέρας αεροπλανοφόρων, αλλά την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης, οι Σοβιετικοί είχαν περάσει το Kuznetsov από τον Βόσπορο με την δικαιολογία πως δεν επρόκειτο για «αεροπλανοφόρο» αλλά για «αντιτορπιλικό το οποίο φέρει ΚΑΙ αεροπλάνα», με λίγα λόγια η συνθήκη είναι άκρως εύκαμπτη και αν είναι το μόνο εμπόδιο στο «διάβα» του George H.W Bush προς την Μαύρη Θάλασσα, τότε δεν είναι αρκετά μεγάλο! Φυσικά ποιος νοήμων άνθρωπος θα έβαζε ένα αεροπλανοφόρο στη Μαύρη Θάλασσα, από τη στιγμή που πριν καλά καλά προλάβει να βγει από την θάλασσα του Μαρμαρά θα είχε στοχοποιηθεί είτε από κάποια επάκτια πυροβολαρχία (πχ Bal, Bastion κτλ) ή από κάποια ομάδα βομβαρδιστικών Tu-95, Tu-160 ή ακόμα και Υποστρατηγικά όπως τα νέα Su-34! Αλλά και πάλι όμως ποιος νοήμων νους θα ωθούσε την χώρα του σε έναν νέο Ψυχρό Πόλεμο για…την Ουκρανία;
Η κατάσταση είναι ιδιαιτέρως επικίνδυνη καθότι οι Αμερικανοί ζουν και αναπνέουν με την πεποίθηση πως η Ρωσία δεν μπορεί ακόμα να προτάξει συμβατικά ανάλογες δυνάμεις με αυτές του ΝΑΤΟ! Η αλήθεια όμως είναι πως κανείς δεν γνωρίζει με ακρίβεια τις συμβατικές ικανότητες των Ρώσων. Ειδικά μετά την «αριστοτεχνική», κατά τον Υποστράτηγο James “Spider” Marks, κατάληψη της Κριμαίας σε μια επιχείρηση που θυμίζει πιο πολύ «Black Ops».
Οι τοποθετήσεις οι οποίες παρουσιάστηκαν στο εκτενές αυτό σχόλιο αποτελούν λογικούς συνειρμούς ενός ατόμου το οποίο θέλει να πιστεύει πως έχει «σώας τας φρένας», οι εκτιμήσεις αυτές όμως είναι, όπως είπαμε, πεπερασμένες, και από ένα σημείο και μετά εκτός πεδίου της Πολιτικής Επιστήμης και εντός της Εγκληματολογίας! Αν κάποιος έχει επιλογές και αντ’αυτού επιλέξει να αγνοήσει την λογική και να κόψει το λαιμό του, αφού έχει πάρει και άλλους μαζί του στο μεταξύ, τότε το άτομο αυτό καθώς και οι πράξεις του δεν αφορούν την πολιτική επιστήμη καθότι δεν υπάρχει αναφορά έστω και ακροθιγώς στο εν λόγω πεδίο. Οι τελευταίες διατυπώσεις εκφράζονται με απέραντη δόση φόβου και πολύ λιγότερου χιούμορ από όσο φαίνεται! Ας ελπίσουμε πως εκείνοι που αρμενίζουν στραβά θα δουν την λογική μέσα από τον παραλογισμό και για άλλη μια φορά θα τραβήξουν την ανθρωπότητα από το χείλος του γκρεμού! Αν όμως συνεχίζει να παραμένει στραβός ο γιαλός τότε ίσως έχουμε περάσει ήδη το σημείο χωρίς επιστροφή.
*Του συνεργάτη μας Αλέξανδρου Μπουφέση / Security Analyst / PgC Counter-Terroris.
Ο Αλέξανδρος Μπουφέσης είναι ο συγγραφέας του “Οι Θεοί του Πολέμου”/”Age of Ice and Steel”
