Του Πέτρου Κασιμάτη
Ο Στρατηγός δεν είναι ένας τυχαίος στρατηγός. Το ότι βγήκε στα μπαλκόνια για το Σκοπιανό, για το «τιμιότερον και αγιότερον που είναι η πατρίδα» στέλνοντας στο διάβολο τις ανιστόρητες αφέλειες των Σλάβων γειτόνων μας , ήταν αναμενόμενο. Κι έδωσε σε όλους εμάς προκαταβολές Παραδείσου!
Ο Στρατηγός από την Κοζάνη και την Ανατολική Θράκη, κεντρικός ομιλητής στο μέγα συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης, δεν έμαθε να κόβει με το μαχαίρι του συμφέροντος.
Αν ψάξεις στα σπλάχνα του θα βρεις δυο δωμάτια. Στο ενα κοιμάται η Ορθοδοξία. Στο αλλο η δόλια πατρίδα.
Στους καιρούς της καταιγίδας βρεθήκαμε κάποτε στο Αφγανιστάν. Αυτός ως Αρχηγός ΓΕΣ θα επιθεωρούσε τη Ελληνική Δύναμη που στρατοπέδευσε στη χώρα της Κεντρικής Ασίας , στη Βάκτρια του Αλεξάνδρου, στην Καμπούλ του Έλληνα στρατηλάτη. …Ο υπογράφων πραγματοποιούσε τη δεύτερη αποστολή στην κόλαση του Αφγανιστάν.
Αυτή τη φορά ήταν αποστολή της Ελληνικής Βουλής. Ο Νατοϊκός διοικητής του αεροδρομίου της Αφγανικής πρωτεύουσας μας το είχε πει καθαρά. «Δεν βρήκατε άλλον τρόπο να αυτοκτονήσετε; Έπρεπε να έρθετε στην Καμπούλ;».
Μέσα στο αεροπλάνο ο στρατηγός Φράγκος μου ξεδίπλωνε τους χάρτες του Αφγανιστάν, έδειχνε τους δρόμους των ναρκωτικών, τις θέσεις των Ταλιμπάν, τις Ελληνικές πόλεις που έχτισε ως την Αλεξάνδρεια την Εσχάτη ο μέγας στρατηλάτης. Σχολίαζε λεπτομέρειες – σοκ για την Ταξιαρχία 055 της Αλ – Κάιντα, για τις επιδρομές και τις παγίδες, για τον κυνηγότοπο του ουρανού…
Ακόμα και για το χαρτονόμισμα Αφγανι. Το μοναδικό στον κόσμο με Ελληνική γραφή -αφού εντός του εικονίζεται αρχαιοελληνικό νόμισμα του Βασιλιά Ευκρατίδη του Μεγάλου με τα ΔΙΚΑ ΜΑΣ ευανάγνωστα γράμματα… Ας είναι.
Ο Φράγκος δεν ήταν ο αξιωματικός των μεγάλων λόγων. Δεν ήταν ένας υπερφίαλος αξιωματικός που φωτογραφιζόταν σαν φωτο-κομάντος για να αποκτήσει δεκανίκια αναγνώρισης κάνοντας ισχυρές δημόσιες σχέσεις.
Ο απόλυτος θρίαμβος του στρατηγού, που δεν διστάζει να πει στον γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ «Βούλωστο μωρή αδελφή!!!». Που δεν διστάζει να αυθαδιάζει στις εξουσίες. Που δεν πέφτει στην παγίδα να ενταχθεί ανοιχτά στο όποιο κόμμα της καρδιάς του…
Ο απόλυτος θρίαμβος του στρατηγού Φράγκου ήταν να εξαφανιστεί από κοντά μας στο αεροδρόμιο της Καμπούλ, αναλαμβάνοντας αμέσως αποστολή.
Μπήκε στο τζιπ, έβγαλε την ασφάλεια από το πιστόλι του και μαζί με τον οδηγό του – χωρίς καμία συνοδεία- ξεκίνησε για περιπολία στην Κανταχάρ! Εκεί, στα ορμητήρια των Ταλιμπάν.
Χωρίς να ανακοινώσει τίποτα! Χωρίς να δημοσιοποιήσει την παράτολμη επιχείρηση στις φλόγες του πολέμου, στην κόλαση των ψυχάκηδων Ταλιμπάν!!