Tην πρωτοβουλία της εκδήλωσης έχει ο Δήμος Ζακύνθου, ο οποίος αξιοποίησε το ενδιαφέρον τόσο της οικογένειας Φραγκόπουλου, όσο και Ζακυνθινών, για να τιμηθεί ο νεαρός τότε αξιωματικός του ελληνικού στρατού.
Όπως ανακοίνωσε η δημοτική Αρχή, τα αποκαλυπτήρια της προτομής του Μακεδονομάχου υπολοχαγού Σπυρίδωνος Φραγκόπουλου, ζακυνθινής καταγωγής, θα πραγματοποιηθούν Πέμπτη 28-12-2023, στις 11 το πρωί στην οδό Διονυσίου Ρώμα (Ξενία).
Την επιμνημόσυνη δέηση στην τελετή θα πραγματοποιήσει ο μητροπολίτης Ζακύνθου Διονύσιος, ενώ στην εκδήλωση θα μιλήσουν ο Μίλτος Φραγκόπουλος, εκ μέρους της οικογένειας και ο Φίλιππος Συνετός, πρόεδρος της Δημόσιας Ιστορικής Βιβλιοθήκης.
Ο δήμαρχος Ζακύνθου θα καταθέσει στεφάνι και τιμές θα αποδώσει η Φιλαρμονική Ζακυνθίων.
Σύμφωνα με την ίδια ανακοίνωση, ο υπολοχαγός Σπυρίδων Φραγκόπουλος έπεσε μαχόμενος εναντίον του τουρκικού στρατού, σε ηλικία 29 ετών, στις 17-05-1905, στα Λειβάδια Γιαννιτσών
Σπυρίδων Θεοφίλου Φραγκόπουλος, (Λευκάδα 12 Δεκεμβρίου 1876 – Γιαννιτσά 17 Μαΐου 1905) Υπολοχαγός του ελληνικού στρατού, υπαρχηγός στρατιωτικού σώματος που έδρασε στην Μακεδονία υπό τον λοχαγό Μιχαήλ Μωραΐτη. Συγκαταλέγεται στους επονομαζόμενους από την επίσημη ελληνική ιστορία «μακεδονομάχους».
Βιογραφικό
Ο Σπυρίδων Φραγκόπουλος ήταν γιος του δικαστικού Θεόφιλου Φραγκόπουλου (1835-1912) από τη Ζάκυνθο και της Κυριακούλας Γιαννηκώστα (1844-1910), κόρης του οπλαρχηγού και συμπολεμιστή τού Μακρυγιάννη, Γιάννη-Κώστα (Σιάμου) από το Κράψι της Ηπείρου .
Ο πατέρας του υπήρξε συνεργάτης του Κ. Λομβάρδου και ένθερμος υποστηρικτής της Ένωσης των Επτανήσων με την Ελλάδα ως αρθρογράφος της εφημερίδας “Η φωνή του Έλληνος”.
Ο Σπυρίδων εισάγεται στη Σχολή Ευελπίδων το 1894 και αποφοιτώντας στις 10-11-1897 ως ανθυπολοχαγός, τοποθετείται στο Πεζικό.
Την άνοιξη του 1905, λίγους μήνες μετά το θάνατο του Παύλου Μελά (Οκτώβριος 1904) ο 29χρονος Σπυρίδων συμμετείχε σε μια μεγαλεπήβολη, αλλά ίσως και παράτολμη, ενέργεια του επιτελείου: μια αποστολή ένστολου στρατιωτικού σώματος σε Οθωμανικό έδαφος, δηλαδή σε ξένη χώρα, του οποίου ηγούντο δύο έλληνες αξιωματικοί. Αρχηγός ήταν ο 49χρονος λοχαγός Μιχαήλ Μωραΐτης και υπαρχηγός ο υπολοχαγός Σπυρίδων Φραγκόπουλος. Η ενέργεια αυτή εντασσόταν σε ένα γενικότερο σχέδιο για μια ευρύτερη ενιαία επιχείρηση πολλών στρατιωτικών ομάδων (σώματα Μαζαράκη και Σπηρομήλιου). Αρχικός στόχος του σώματος Μωραΐτη ήταν να αναπτερώσει το ηθικό των ελληνικών χωριών και να απωθήσει βούλγαρους αντάρτες που δραστηριοποιούνταν στην περιοχή της νοτιοδυτικής Μακεδονίας.
Το σώμα Μωραΐτη αποβιβάστηκε τη νύχτα της 19ης Απριλίου στις ακτές του Θερμαϊκού και εκτέλεσε με επιτυχία το πρώτο μέρος του σχεδίου, απωθώντας τους Βουλγάρους και φτάνοντας ως τα Γιαννιτσά. Κατά μία εκδοχή, οι επιτυχίες του ελληνικού αγήματος είχαν ανησυχήσει τους Βουλγάρους που δεν άργησαν να ενημερώσουν σχετικά τους Τούρκους, οι οποίοι έστησαν ενέδρα και εξόντωσαν αυτό το μικρό ελληνικό εκστρατευτικό σώμα.
Το πιθανότερο είναι ότι οι Έλληνες στρατιωτικοί αιφνιδιάστηκαν από τον εχθρό που τους περικύκλωσε αθόρυβα τη νύχτα.
Ήταν 17 Μαΐου 1905 στην χαράδρα Γκαντάσι στο νότιο Πάικο κοντά στα Λειβάδια των Γιαννιτσών.
Σε έντυπα με προσωπογραφίες των «εν Μακεδονία πεσόντων», που βρίσκονται στο Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα στη Θεσσαλονίκη, ο Σπυρίδων Φραγκόπουλος εμφανίζεται ως μία από τις κεντρικές φυσιογνωμίες και σε μία συνολική σύνθεση με τίτλο «Πάνθεον ηρώων» παρουσιάζεται ως ιεραρχικά τρίτος της τάξει, μετά τον Παύλο Μελά και τον Μωραΐτη .
Την Τετάρτη 18 Ιουλίου 2012, πραγματοποιήθηκε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων στη Βάρη Αττικής, η τελετή ορκωμοσίας των Ανθυπολοχαγών της τάξης 2012 «Υπολοχαγός Σπυρίδων Φραγκόπουλος»,
Η σειρά των αποφοίτων της Σχολής Ευελπίδων, ή τάξη του 2012 έφερε τιμητικά το όνομά του.