Ο γράφων αναγκάζεται με μεγάλη απροθυμία να αναφερθεί για ακόμη μια φορά στο θέμα της εκλογής και στην πραγματικότητα επιλογής του ή της νέας Προέδρου της Δημοκρατίας (ΠτΔ), ένα θέμα για το οποίο πολλές φορές στο παρελθόν η σημερινή Πρόεδρος μας ανάγκασε να αναφερθούμε και ως θέμα έχει ήδη κουράσει πολλούς πολίτες με την καθημερινή αναφορά σε αυτό, πράγμα που εγείρει ερωτήματα για τον ρόλο των Μέσων Ενημέρωσης στο θέμα.
Το παρόν σημείωμα απευθύνεται κυρίως στον δεξιό εθνικώς σκεπτόμενο και πιστό χριστιανό πολίτη, ο οποίος αφενός μεν έγινε κατά την Μεταπολίτευση αντικείμενο λοιδωρίας και καταφρονήσεως από το ΠΑΣΟΚ και τις λοιπές ”δημοκρατικές δυνάμεις” και αφετέρου με την ψήφο του έκανε τον κύριο Μητσοτάκη πρωθυπουργό και τον κρατάει ακόμα. Επομένως οφείλει ο τελευταίος να λαμβάνει υπόψιν του τις ευαισθησίες των πολιτών που τον έκαναν πρωθυπουργό και τον κρατούν ακόμα.
Έχω ήδη επανειλημμένως αναφέρει στο παρελθόν οτι ο Πρόεδρος της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ Δημοκρατίας οφείλει να συγκεντρώνει στο πρόσωπό του τις αξίες και τα πιστεύματα των εθνικώς και υγιώς σκεπτομένων Ελλήνων όπου γης και η προσωπικότητά του να εμπνέει ενότητα και σεβασμό ΟΛΩΝ των Ελλήνων όπου γης, πλην βεβαίως των μονίμως μίζερων στο πνεύμα, των διχαστικών, των ακραίων και των ακολουθούντων ξενόφερτες ιδεολογίες, ξένες προς εμάς.
Κατ’αρχάς, παρακολουθούμε καθημερινώς τις θλιβερές και θα έλεγα και κωμικές προσπάθειες της σημερινής Προέδρου να φανεί οτι ακολουθεί το πνεύμα και την πίστη των πιστών χριστιανών και εθνικώς σκεπτομένων Ελλήνων που ακολουθούν την πίστη των πατέρων τους. Η κυρία που αρνιόταν επί χρόνια να φιλήσει το Ιερό Ευαγγέλιο και να κάνει το σημείο του σταυρού, παριστάνει τώρα εν όψει επιλογής νέου Προέδρου την …θεούσα και την μεταμελημένη Μαγδαληνή παριστάμενη στην κοπή πίτας της Μητρόπολης Αθηνών δίπλα στον Αρχιεπίσκοπο.
Δείτεκαι αυτά
Η κυρία που η πρώτη της πράξη άμα πατήσασα στο προεδρικό μέγαρο ήταν να αφαιρέσει την ελληνική σημαία από το γραφείο της(!!!) και να στείλει στο…υπόγειο πίνακες εθνικού περιεχομένου, υμνεί τώρα το εθνικό φρόνημα των Ελλήνων.
Η κυρία που γλεντοκοπούσε σε ένα μπαρ των Αθηνών παρέα με άλλους θλιβερούς και θλιβερές την νύχτα που περνούσε από την Βουλή το νομοσχέδιο περί γάμου των ομοφυλοφίλων και ένας κοινωνικός θεσμός αναπαραγωγής της κοινωνίας γινόταν…ατομικό -λέει-δικαίωμα, παριστάνει τώρα την εθνικόφρονα που θέλει να ενώσει τους Έλληνες γινόμενη πάλι Πρόεδρος.
Ο γράφων όμως λέει οτι πρώτον η κυρία ουδένα λογικόν πείθει και δεύτερον, μέρες που είναι καλόν είναι να τα θυμόμαστε όλα αυτά και να γνωρίζουν κάποιοι, του πρωθυπουργού συμπεριλαμβανομένου, οτι δεν είμαστε όλοι κορόιδα σε αυτόν τον τόπο.
Στην χώρα μας εντρυφούν κάποιες περίεργες θεωρίες σχετικά με τον θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας. Π.χ. οτι πρέπει οπωσδήποτε να είναι νομικός και σώνει και καλά αριστερός ή μάλλον κεντροαριστερός επί το μετριοπαθέστερον.
Προς τι ο αποκλεισμός όλων των άλλων; Μήπως η αριστεροσύνη των Προέδρων μας είναι μια ακόμη απόφυση της αριστερής ιδεολογικής ηγεμονίας της Μεταπολίτευσης; Ή μήπως η αριστεροσύνη του εκάστοτε Προέδρου εξασφαλίζει την κοινή συναίνεση ευρύτερων πολιτικών δυνάμεων σύμφωνα με το πνεύμα του Συντάγματος;
Μα, αν είναι έτσι, τότε που πηγαίνει αυτή η συναίνεση στην καθημερινή πολιτική πράξη στην οποία μόνο πολιτική συναίνεση δεν βλέπουμε; Και αν οπωσδήποτε πρέπει να επιτευχθεί συναίνεση στο πρόσωπο του Προέδρου γιατί αυτή να αποκλείεται όταν προτάσσεται για Πρόεδρος ένας δεξιός; Ποιός κοροϊδεύει ποιόν σ’αυτόν τον τόπο;
Όλα αυτά τα χρόνια κουραστήκαμε να βλέπουμε το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ να εκβιάζουν εκλογές με πρόσχημα την διαφωνία τους για το πρόσωπο του Προέδρου και μετά μιλάμε για συναίνεση. Πάλι καλά που η τελευταία συνταγματική αναθεώρηση αποσύνδεσε την διάλυση της Βουλής από την εκλογή νέου Προέδρου και ησυχάσαμε τουλάχιστον από τους εκβιασμούς αυτών των κυρίων και κάποιες πρόωρες εκλογές. Το ζήτημα όμως των προσόντων που οφείλει να συγκεντρώνει ο επόμενος Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας που θα εκλεγεί με ψήφους βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας παραμένει.
Κατ’αρχάς (τουτέστιν για να αρχίσουμε) και κατ’αρχήν (τουτέστιν για λόγους αρχής) να ξεκαθαρίσουμε οτι πρέπει οπωσδήποτε να αποκλείονται του αξιώματος πρόσωπα πολιτικά που διέπρεψαν στο παρελθόν σε διχαστικό πολιτικό λόγο και σε πρακτικές που ταπείνωσαν και μείωσαν την δεξιά παράταξη.
Ακόμη περισσότερο τολμώ να είπω οτι οι Πρόεδροι της Ελληνικής Δημοκρατίας ΔΕΝ πρέπει να είναι ή να μην διετέλεσαν άνθρωποι της εξουσίας. Όλοι γνωρίζουμε σ’αυτόν τον τόπο ποιες και πόσες εκπτώσεις του ηθικού κώδικα διέπραξαν όχι όλοι, αλλά πολλοί άνθρωποι της εξουσίας για να ανέλθουν πολιτικά και τον τοξικό λόγο που εκφέρουν για να διατηρηθούν στο προσκήνιο.
Ως επιβράβευση θα τους κάνουμε και Προέδρους, εμβαπτίζοντάς τους στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ του προεδρικού θώκου; Ακόμη περισσότερο πρέπει να αποκλειστούν άνθρωποι που έβαλαν το χέρι και θάλεγα την χούφτα τους στην οικονομική και ηθική χρεωκοπία της χώρας.
Ακούγονται ονόματα πολιτικών που σημάδεψαν με την συμπεριφορά τους την πορεία της Μεταπολίτευσης που κατέληξε σε οικονομική και ηθική χρεωκοπία και είμαι σίγουρος οτι όλοι αυτοί την κολυμβήθρα του Σιλωάμ αναζητούν ποντάροντας στην αμνησία μας. Άνθρωποι σαν τον Ευάγγελο Βενιζέλο , την Άννα Διαμαντοπούλου και την Μαρία Δαμανάκη που έκτισαν πολιτικές καριέρες κατηγορώντας από το πρωί μέχρι το βράδυ την ΄΄επάρατο Δεξιά” για δεκαετίες ολόκληρες και ταπείνωναν τον κόσμο της ως σκοταδιστές και καθυστερημένους για να θυμηθούμε την αλήστου μνήμης ρήση του Μένιου Κουτσόγιωργα δεν έχουν το δικαίωμα τώρα να ζητούν την ψήφο της για να γίνουν Πρόεδροι.
Ακόμη θυμάμαι τον Βενιζέλο να λέει οτι έχει…αισθητικό πρόβλημα με τους δεξιούς (ελπίζω τουλάχιστον να το εννοούσε όχι κυριολεκτικά, διότι ο τελευταίος που μπορεί να μιλήσει για αισθητική και κομψότητα είναι αυτός). Άνθρωποι που στην δεκαετία του 1980 χώριζαν τον κόσμο σε μπλέ και πράσινα καφενεία, δίχαζαν τον κόσμο σε καταφρονεμένους σκοταδιστές δεξιούς και φωταδιστές πασόκους και δημιουργούσαν με τις πολιτικές τους τις συνθήκες της μελλοντικής χρεωκοπίας και υπερχρέωσης δεν έχουν το δικαίωμα όχι για Πρόεδροι να θέσουν υποψηφιότητα, αλλά ούτε να εμφανίζονται καν στον δημόσιο λόγο. Δεν έχουμε όλοι μνήμη χρυσόψαρου, ούτε εγκέφαλο αμοιβάδας.
Τελειώνοντας, ελπίζω ο σημερινός αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας να μην ταπεινώσει τους ψηφοφόρους του για μια ακόμη φορά και να σκεφτεί λογικά. Όσο για τους βουλευτές του ελπίζω επίσης να ορθώσουν το ανάστημά τους και να μην επιτρέψουν έναν ακόμη εξευτελισμό της Νέας Δημοκρατίας.
Δόξα τω Θεώ υπάρχουν ακόμη σοβαροί άνθρωποι από την ελληνική κοινωνία και την Ομογένεια για την θέση αυτή και δεν χρειάζεται να διαιρούμεθα και για το θέμα αυτό.
Ιωάννης Ξηρός
Ταξίαρχος ε.α.
ΥΓ. Γιατί όχι ο Νικόλαος ντε Γκρες για Πρόεδρος; Ο πρίγκιψ επέλεξε την Ελλάδα ως μόνιμη διαμονή και την αγαπά σίγουρα περισσότερο από πολλούς πολιτικούς που μας κατέστρεψαν.
