Η απουσία της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης στην Οικονομική τραγωδία των Ελλήνων ψαράδων,δείχνει πλέον και πώς η Άγκυρα δρα με ένα μακροχρόνιο σχέδιο που περιλαμβάνει τα πάντα.
Από την στιγμή που οι Τούρκοι αποφάσισαν να παριστάνουν τους Κινέζους στην Ανατολική Μεσόγειο, δεν υπάρχει καμία ελπίδα να λύσουμε τις θαλάσσιες διαφορές μας μαζί τους. Κάποτε ήλπιζα ότι πηγαίνοντας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης θα σέβονταν την απόφαση του Δικαστηρίου.
Τώρα πιστεύω ότι θα γράψουν στα παλιά τους τα παπούτσια την απόφαση της Χάγης, εάν ποτέ προσφύγουν εκεί, ενεργώντας όπως οι Κινέζοι στην Σινική Θάλασσα, μια και η Τουρκία αποτελεί την μεγαλύτερη δύναμη στην Ανατολική Μεσόγειο.
Πολλοί με αγνόησαν, πριν 35 χρόνια, όταν έγραψα ότι ο κύριος λόγος της απόρριψης της ΑΟΖ από την Τουρκία ήταν & το θέμα της Αλιείας.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι, σήμερα, θέλουν να ανοίξουν ένα μεγαλύτερο μέτωπο αυξάνοντας τις απειλές τους προς τους ψαράδες μας στο Αιγαίο.
Δυστυχώς, οι Κύπριοι και οι Έλληνες ασχολούνται αποκλειστικά με τους υδρογονάνθρακες και δεν βλέπουν την μεγαλύτερη εικόνα που αφορά όλα τα προβλήματα στις σχέσεις μας με τους Τούρκους και όχι μόνο τους υδρογονάνθρακες.
Έτσι, ο Μιχάλης Ιγνατίου γράφει: «Ο ισλαμιστής πρόεδρος της Τουρκίας, εκτοξεύει πάλι απειλές εναντίον της κυπριακής ΑΟΖ και δεν βλέπει τα χάλια του.
Περιέργως σιώπησε για το Αιγαίο, εκτός αν μας επιφυλάσσει το «θερμό καλοκαίρι» στο τέλος του μήνα. Ως γνωστόν είναι άβυσσος η ψυχή του.
Αυτή τη στιγμή είναι δύσκολο να “χτυπήσει” την Ελλάδα, καθώς η τουρκική οικονομία οδηγείται στα τάρταρα… Απειλεί μονίμως την Κύπρο, επειδή θεωρεί ότι εκεί είναι ο αδύνατος κρίκος του Ελληνισμού.
Υπάρχει, όμως, και μία άλλη εξήγηση. Τρέχει να προλάβει «τετελεσμένα» από τις διεθνείς εταιρείες που ετοιμάζουν τα τρυπάνια τους για τις γεωτρήσεις».
Αυτά είναι απολύτως σωστά αλλά συνεχίζουμε να επικεντρώνουμε την προσοχή μας μόνο στους υδρογονάνθρακες και την βραχυπρόθεσμη πολιτική της Τουρκίας.
Είμαι πεπεισμένος ότι η Τουρκία, δρα πλέον, με ένα μακροχρόνιο σχέδιο, που περιλαμβάνει τα πάντα.
Δηλαδή τα χωρικά ύδατα, την ΑΟΖ, πολλά από τα νησιά μας, τους υδρογονάνθρακες, αλλά και τα ψάρια μας!
Και το πιο σημαντικό, ακολουθώντας την Κίνα, στο τέλος θα απαιτήσει την συνεκμετάλλευση των υδρογονανθράκων και αλιευμάτων της Ανατολικής Μεσογείου.
Το μεγάλο μυστικό της Τουρκίας ήταν ότι πολέμησε κυρίως το θέμα της ΑΟΖ και των νησιών όλα τα εννιά χρόνια της Τρίτης Διάσκεψης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS), γιατί γνώριζε ότι τα άρθρα της ΑΟΖ που ασχολούνται διεξοδικά με τα θέματα της αλιείας ευνοούσαν τα νησιά του Αιγαίου πελάγους.