Ο Ελληνισμός της Κύπρου βιώνει επί μισό αιώνα τα δεινά της Τουρκικής εισβολής του 1974 και της συνεχιζόμενης κατοχής. Η Τουρκία εφάρμοσε και στα κατεχόμενα εδάφη μας, τον δοκιμασμένο φρικτό μηχανισμό εξόντωσης άοπλων πληθυσμών της Μικράς Ασίας (Αρμένιοι, Έλληνες κ.ά.), με πράξεις βίας και εγκλήματα πολέμου και κατά της ανθρωπότητας (παραβίαση άρθρων 7και 8 τού ΔΠΔ) που έμειναν ατιμώρητα, αλλά ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ.
Σήμερα τα κατεχόμενα εδάφη μας παρουσιάζουν μια εφιαλτική εικόνα Τουρκοποίησης/ ισλαμοποίησης. Το ίδιο απεργάζεται η Τουρκία και για τις ελεύθερες περιοχές και συνεχίζει τις επεκτατικές και εποικιστικές δράσεις της για να καταλύσει την Κυπριακή Δημοκρατία (ΚΔ)και να ολοκληρώσει τον στρατηγικό στόχο της για έλεγχο ΟΛΗΣ της νήσου.
Με την απειλή ή χρήση στρατιωτικής ισχύος και τη δημογραφική αλλοίωση, να αναγκάσει τους Έλληνες τής Κύπρου να αποδεχθούν λύση Τουρκικών όρων στο Κυπριακό.
Μετά την Τουρκική εισβολή του 1974 και τη βίαιη διχοτόμηση της Κύπρου, η Βρετανία και Τουρκία επέβαλαν στο Κυπριακό τη λύση της ΔΔΟ, προς διαιώνιση της παραμονής των Βρετανικών βάσεων στη Κύπρο, κατάλυση τής ΚΔ, νομιμοποίηση της διχοτόμησης( με την επιβολή εδαφικών ζωνών εγγυημένων πλειοψηφιών κατοίκων και περιουσιών, που παραβιάζουν την ενότητα του κράτους και τα ανθρώπινα δικαιώματα) και επέκταση του ελέγχου της Τουρκίας σε όλη τη Κύπρο μέσω του Τουρκοκυπριακού (ΤΚ) κρατιδίου.
Χωρίς τη θετική ψήφο τού ΤΚ κρατιδίου θα αδυνατεί να λαμβάνει αποφάσεις το Κυπριακό κράτος (παραβίαση της δημοκρατικής αρχής της πλειοψηφίας στη λήψη αποφάσεων), το οποίο θα στερείται και το δικαίωμα της αυτοάμυνας (σύγκλιση για αφοπλισμό του μετά τη λύση) .Το 1990 με εισήγηση της Βρετανίας η ΔΔΟ περιλήφθηκε στο ψήφισμα 649/1990 του ΣΑ/ΟΗΕ.
Το 2004 ο Ελληνισμός της Κύπρου απέρριψε τη ΔΔΟ με συντριπτική πλειοψηφία στο δημοψήφισμα για το σχέδιο Ανάν. Έκτοτε αντί να εγκαταλειφθεί η ΔΔΟ, παρέμεινε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και με τις συνεχείς υποχωρήσεις μας προς τις Τουρκικές θέσεις ( τις οποίες η Τουρκία ενθυλακώνει και επανέρχεται συνεχώς με νέες επαχθέστερες απαιτήσεις), διαμορφώθηκε ουσιαστικά σε συγκεκαλυμένη μορφή συνομοσπονδίας δύο κρατών, όπως συνάγεται από την κοινή διακήρυξη τής 11 Φεβρουαρίου 2014 του προέδρου της ΚΔ και του ηγέτη τής παράνομης υποτελούς διοίκησης που εγκατέστησε η Τουρκία στη Κύπρo : <<the United Cyprus Federation shall be composed of two constituent states of equal status>>.
Αυτή είναι η συμφωνημένη βάση λύσης. Συνεταιρισμός δύο ισοτίμων συνιστώντων κρατών. Ουδεμία αναφορά στην ΚΔ. Η Τουρκία μεταφράζει τα constituent states ως ιδρυτικά κράτη. Ουσιαστικά συμφωνήθηκε θνησιγενές, διχοτομικό, δυσλειτουργικό, μη δημοκρατικό μόρφωμα, παρόμοιο με εκείνο τής Βοσνίας, καταδικασμένο σε στρατηγική κατάρρευση.
Πρόσφατα η Τουρκία, μετά από μισό αιώνα υποστήριξης της ΔΔΟ, την οποία η ίδια επέβαλε, μετακινήθηκε στην υποστήριξη λύσης δύο κρατών, την οποία η Τουρκία εννοεί ως συνομοσπονδία δύο κρατών. Δηλαδή μία παραλλαγή της ΔΔΟ, που εξυπηρετεί ακόμα καλύτερα το στόχο της για έλεγχο όλης της Κύπρου.
Σήμερα το Κυπριακό βρίσκεται σε ένα τραγικό στρατηγικό αδιέξοδο. Η κυβέρνηση της ΚΔ με τη στήριξη των περισσοτέρων κομμάτων, επιδιώκει λύση ΔΔΟ με βάση το συμφωνημένο πλαίσιο , ενώ οι Τούρκοι υποστηρίζουν τη λύση δύο κρατών. Και οι δύο λύσεις που βρίσκονται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων οδηγούν σε Τουρκοποίηση της Κύπρου.
Το πρόβλημα είναι ακόμα μεγαλύτερο, γιατί οι κυβερνήσεις μας και τα πολιτικά κόμματα, που υποστηρίζουν την ΔΔΟ ,καλλιέργησαν στον λαό την ψευδαίσθηση ότι η ΔΔΟ συγκροτεί κράτος δημοκρατικό, το οποίο <<επανενώνει>>την πατρίδα μας και αποτρέπει τη διχοτόμηση . Αποτέλεσμα ο λαός μας σε μεγάλο βαθμό, να μην έχει συνειδητοποιήσει τον θανάσιμο κίνδυνο της ΔΔΟ για τίς ελευθερίες του, τα ανθρώπινα δικαιώματα ,τις δημοκρατικές κατακτήσεις του, το κράτος δικαίου, την ασφάλεια ,την οικονομία και ευημερία του.
Για να απεγκλωβιστούμε από το στρατηγικό αδιέξοδο πρέπει να ενημερωθεί πλήρως ο λαός για τις συγκλίσεις των συνομιλιών, να διαλυθούν οι ολέθριες ψευδαισθήσεις που τού έχουν καλλιεργήσει και να συνειδητοποιήσει ότι η ΔΔΟ δεν οδηγεί σε κανονικό δημοκρατικό κράτος.
Τίθεται το κρίσιμο ερώτημα γιατί οι κυβερνήσεις της ΚΔ και οι ηγεσίες των πολιτικών κομμάτων που υποστηρίζουν την ΔΔΟ, δεν ενημερώνουν επίσημα τον λαό για τα συμφωνηθέντα των συνομιλιών(συγκλίσεις με βάση το συμφωνημένο πλαίσιο λύσης);
Η επίκληση του απορρήτου των συνομιλιών, για τη μη ενημέρωση τού λαού , δεν είναι πειστικό επιχείρημα, γιατί όλα τα συμφωνηθέντα είναι γνωστά στα ΗΕ την Τουρκία και Βρετανία και δεν τίθεται θέμα εθνικής ασφάλειας να τα γνωρίζει ο λαός, ο οποίος θα υποστεί και τις συνέπειες τής λύσης. Εκτιμούμε ότι δεν ενημερώνουν το λαό είτε γιατί δεν αντιλαμβάνονται τούς κινδύνους και έχουν την ψευδαίσθηση ότι η ΔΔΟ είναι μια δημοκρατική λύση, είτε γιατί αντιλαμβάνονται τους κινδύνους αλλά δεν τολμούν να αναθεωρήσουν τη θέση τους, φοβούμενοι την έντονη αντίδραση του λαού, προς τον οποίο καλλιέργησαν ψευδαισθήσεις επί δεκαετίες. Αντίδραση που θα πλήξει την αξιοπιστία τής κυβέρνησης και των κομμάτων, που υποστηρίζουν την ΔΔΟ .
Την ευθύνη ενημέρωσης του λαού, αν η ΔΔΟ συγκροτεί ή όχι κανονικό δημοκρατικό κράτος, δεν έχει μόνο η κυβέρνηση και τα πολιτικά κόμματα, αλλά και οι ανεξάρτητοι φορείς. Τα ακαδημαϊκά ιδρύματα, ο πνευματικός κόσμος τής Κύπρου και το επιστημονικό δυναμικό της, ιδιαίτερα στους κλάδους των νομικών και πολιτικών επιστημών, των διεθνών σχέσεων, της οικονομίας, τής ασφάλειας, τής δημοσιογραφίας κ.α. Είναι ανεπίτρεπτο να χαρακτηρίζονται απορριπτικοί και ακραίοι όσοι συμπολίτες μας ανησυχούν και προβάλλουν το αυτονόητο, ότι η ΔΔΟ δεν συγκροτεί κανονικό κράτος.
Η ενημέρωση/αφύπνιση του λαού είναι η μόνη ελπίδα που μας απέμεινε για να απεγκλωβιστούμε από το στρατηγικό αδιέξοδο, στο οποίο έχει περιέλθει το Κυπριακό. Αφύπνιση και αντίδραση του λαού, που θα ασκήσει πίεση στην κυβέρνηση και τις πολιτικές ηγεσίες να αναθεωρήσουν την θέση τους στο Κυπριακό.
Πρέπει να επανατοποθετηθεί το κυπριακό στην ορθή βάση του ως θέμα εισβολής, κατοχής, εποικισμού εθνοκάθαρσης. Να απορριφθεί η ΔΔΟ και να εμμένουμε στη συνέχιση λειτουργίας τής ΚΔ ως ενιαίο κράτος, όπως αυτό εντάχθηκε στην ΕΕ και προσαρμόσθηκε στο ευρωπαϊκό κεκτημένο, με περαιτέρω εκσυγχρονισμό του συντάγματος της προς απαλλαγή από τα δυσλειτουργικά και διχοτομικά στοιχεία(που επέβαλαν η Βρετανία και Τουρκία)και εφαρμογή τής αρχής<<ένας άνθρωπος μία ψήφος>>.
Παράλληλα να ενδυναμωθεί επειγόντως η αποτρεπτική ικανότητα τής ΚΔ (ενίσχυση Εθνικής Φρουράς, αναβίωση Δόγματος ΕΑΧ Κύπρου -Ελλάδας),και να συγκροτηθεί Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας το οποίο να συντάξει Στρατηγική Εθνικής Ασφάλειας(ΣΕΑ) με εθνικό σκοπό την προάσπιση των ελευθέρων περιοχών και τον αγώνα με όλα τα πολιτικά, διπλωματικά και νομικά μέσα εφαρμογής τής διεθνούς νομιμότητας στην Κύπρο(απομάκρυνση τουρκικών δυνάμεων κατοχής και εποίκων,επιστροφή προσφύγων, διάλυση<<ΤΔΒΚ>>,επανενσωμάτωση κατεχομένων, προσφυγή στο ΔΠΔ για τα εγκλήματα πολέμου και κατά της ανθρωπότητας που διέπραξε η Τουρκία στη Κύπρο κ.α.)
του Αντιστράτηγου ε.α. Φοίβου Κλόκκαρη
