Η Άγκυρα εντείνει την προκλητική της στάση στο Αιγαίο, αποκαλύπτοντας ένα νέο ταχύτατο επιθετικό σκάφος που κατασκευάστηκε εξ ολοκλήρου στην Τουρκία. Πρόκειται για ναυτικό «εργαλείο» επιβολής ισχύος που σχεδιάστηκε για να δρα σε περιοχές εντάσεων, αμφισβητήσεων και απειλών κατά της ελληνικής κυριαρχίας.
Η Τουρκία επενδύει ξανά στρατηγικά στη ναυτική της ισχύ, παρουσιάζοντας το νέο της «Εθνικό Σκάφος Επίθεσης», μια πυραυλάκατο υψηλής ταχύτητας και ισχύος, που αναμένεται να ενταχθεί στις ναυτικές της δυνάμεις με στόχο την ενίσχυση της παρουσίας της στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.
Το νέο πλοίο ναυπηγείται από την τουρκική αμυντική βιομηχανία STM και σχεδιάστηκε πλήρως από τουρκικά χέρια. Η πρώτη κοπή λαμαρίνας έγινε στις 8 Ιουλίου 2025, ενώ η παρουσίασή του αναμένεται στην αμυντική έκθεση IDEF, όπου η Τουρκία προβάλλει τις φιλοδοξίες της σε οπλικά συστήματα.
Επικίνδυνος σχεδιασμός για επιχειρήσεις σε περιοχές έντασης
Το νέο αυτό σκάφος διαθέτει:
Δείτεκαι αυτά
-
8 αντιπλοϊκούς πυραύλους ATMACA
-
Πυροβόλο των 76mm
-
Σύστημα αντιαεροπορικής άμυνας τύπου Point Defense
-
Ραντάρ ελέγχου πυρός AKR-D με εμβέλεια 120 χλμ
-
Ραντάρ πλοήγησης ALPER
-
RHIB για επιχειρήσεις ειδικών δυνάμεων
Η πλατφόρμα STM-MPAC είναι μήκους 66 μέτρων, με εκτόπισμα 620 τόνους, πλήρωμα 40 ατόμων και ταχύτητα άνω των 40 κόμβων. Ο σχεδιασμός της υπηρετεί απόλυτα σκοπούς προβολής ισχύος σε θαλάσσιες περιοχές «υψηλής θερμοκρασίας».
Πολιτικοστρατιωτικό μήνυμα από την Άγκυρα
Το σκάφος δεν έρχεται απλώς να συμπληρώσει το πρόγραμμα MILGEM ή τις φρεγάτες ISTIF, αλλά να λειτουργήσει ως ευέλικτο όπλο ισχύος σε γκρίζες ζώνες, δίνοντας τη δυνατότητα άμεσης αντίδρασης και επίδειξης δύναμης ακόμα και κοντά σε ελληνικά νησιά.
Τα τουρκικά ΜΜΕ κάνουν λόγο για «πλοίο που θα φέρει σε δύσκολη θέση τις ελληνικές και κυπριακές δυνάμεις», αναφέροντας ανησυχίες της Ελλάδας για την εμβέλεια και τον οπλισμό του – ένα αφήγημα που ενισχύει την τουρκική επιθετική ρητορική για την κυριαρχία στην Ανατολική Μεσόγειο.
Παράλληλα, η χρήση αποκλειστικά τουρκικών τεχνολογιών μειώνει την εξάρτηση από ξένους προμηθευτές και ενισχύει τη στρατηγική αυτονομία της Άγκυρας, ακόμη και σε περιόδους ενδεχόμενου εμπάργκο.
