…
Μια μέρα σαν σήμερα, στις 19 Φεβρουαρίου του 1913, άρχισε ο κανονιοβολισμούς από το ελληνικό πυροβολικό. Την επόμενη, στις 20 Φεβρουαρίου δόθηκε διαταγή για γενική επίθεση του ελληνικού στρατού.
Παράλληλα αποκόπηκαν οι επικοινωνίες του τουρκικού στρατού. Και την επιτυχή έκβαση της μάχης καθόρισε ένας ταγματάρχης, ο Ιωάννης Βελισσαρίου.
Ο Ταγματάρχης των Ευζώνων δίχως να έχει διαταγή, προωθήθηκε με τους στρατιώτες του στις παρυφές των Ιωαννίνων, καταστρέφοντας στο πέρασμά του τις επικοινωνίες της διοίκησης των Τούρκων με τους μαχόμενους.
Δείτεκαι αυτά
Κάποια στιγμή ακούστηκε ότι ο ελληνικός στρατός βρισκόταν έξω από την πόλη· οι Τούρκοι αξιωματούχοι πανικοβλήθηκαν και δίχως να το εξετάσουν πιο διεξοδικά θεώρησαν την ήττα τους δεδομένη !!
Όταν ο διοικητής της πόλης των Ιωαννίνων, Εσσάτ Πασάς, έστειλε πρόταση συνθηκολόγησης, δεν γνώριζε ότι στο Μπιζάνι, οι τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις κρατούσαν τις θέσεις τους! Μετά το έμαθε…
Και ένα παραλειπόμενο της Ιστορίας: ο χειμώνας του 1912-1913 ήταν βαρύς· η ελλείψεις της επιμελητείας του Στρατού είχαν οδηγήσει σε εξοντωτική πείνα τις μαχόμενες δυνάμεις στην Ήπειρο.
Η Στρατιά της Ηπείρου- υποστηρίζουν πολλοί- θύμιζε τη Μεγάλη Στρατιά του Ναπολέοντα Βοναπάρτη, όταν υποχώρησε κακήν κακώς από την παγωμένη Ρωσία, 100 χρόνια πριν. Η διαφορά ήταν ότι οι ελληνικές δυνάμεις προέλαυναν.
Όπως θυμούνται, όμως, επιζήσαντες στρατιώτες του ιππικού πολλά από τα άλογά τους είχαν μείνει χωρίς ουρά, επειδή λόγω της πείνας τους, τα δυστυχή ζώα, καταβρόχθισαν το ένα την ουρά του άλλου!
<
